DE JURE ECCLESIASTICO.
29
5. Vel genuinam,
de qua
Ex infallibi-
li Ecclesue ju-
dicio certi red-
dimur.
vel piam,
qute
Consistic in opi-
nionibus apud
populum ab an-
tiquo inolitis
circa res in Re-
ligionem exter-
nam in fluentes.
vel Vulgarem,
qute
In rebus nulla
auctoritate & nui
lo idoneo teiti-
monio munitis
superstitiosas cre-
dulitates fovet.
Cons. cl. de Riegger 1. c. §. 233. usque 290.
21. Non parvi refert traditionem
divinam ab humana discernere. Etenim I.
divina Dogmatica; humana disciplinaris est,
IT. illa hoc ipso perpetuam atque nece ssari 0
universalem, htec vero mutabilem, & ple-
rumque lingularem tantumodo ( a ) obliga-
tionem inducit, (&)♦
(a) Exemplum traditionis humante, & quidem eccle-
liaiticse, qute universe obtinet, habemus in Biduo
ante Pascha absque divinorum sacramentorum cele-
bratione transigendo.
(b) Hoc qui discrimen novit, non ea, qua ad disci-
plinam pertinent , inter dogmata referet; neque
comperiens , qutedam, quse apostolicis inltitutis
debemus , abrogata esse, aut abiisse in desuetudi-
ne n, propterea execrandam mutationem contigis-
se arbitrabitur. Conf. cl. de Riegger 1. c. $. 292.
& sequ.
22. Neque in distinquendis ita tra-
ditionibus tantum oneris cui fidelium impo-
litum est. Cuivis scilicet vel L ipla tradi-
tionis materia (a) vel II. temporis ratio
/ co
29
5. Vel genuinam,
de qua
Ex infallibi-
li Ecclesue ju-
dicio certi red-
dimur.
vel piam,
qute
Consistic in opi-
nionibus apud
populum ab an-
tiquo inolitis
circa res in Re-
ligionem exter-
nam in fluentes.
vel Vulgarem,
qute
In rebus nulla
auctoritate & nui
lo idoneo teiti-
monio munitis
superstitiosas cre-
dulitates fovet.
Cons. cl. de Riegger 1. c. §. 233. usque 290.
21. Non parvi refert traditionem
divinam ab humana discernere. Etenim I.
divina Dogmatica; humana disciplinaris est,
IT. illa hoc ipso perpetuam atque nece ssari 0
universalem, htec vero mutabilem, & ple-
rumque lingularem tantumodo ( a ) obliga-
tionem inducit, (&)♦
(a) Exemplum traditionis humante, & quidem eccle-
liaiticse, qute universe obtinet, habemus in Biduo
ante Pascha absque divinorum sacramentorum cele-
bratione transigendo.
(b) Hoc qui discrimen novit, non ea, qua ad disci-
plinam pertinent , inter dogmata referet; neque
comperiens , qutedam, quse apostolicis inltitutis
debemus , abrogata esse, aut abiisse in desuetudi-
ne n, propterea execrandam mutationem contigis-
se arbitrabitur. Conf. cl. de Riegger 1. c. $. 292.
& sequ.
22. Neque in distinquendis ita tra-
ditionibus tantum oneris cui fidelium impo-
litum est. Cuivis scilicet vel L ipla tradi-
tionis materia (a) vel II. temporis ratio
/ co