DE JURE ECCLESIASTICO. 145
ad ipsam Ecclcsiam regendam & religionem inte-
gre conservandam Epilcopi omnes tequaliter pol-
lent, confundi debet. Tertii denique generis ob-
jectiones surit doStas sabulte, de quibus B. Paulus
II. ad Tira. IV. 4. & B. Petrus II. c. I. 16. habet.
Scilicet veluti Bellarminus ait, Jacobum in illo con-
ventu A&. Ap- C. XV. judicalse quidem, non au-
tem de jure & necessitate judicasse; ita contra om-
nia Apoltolorum facta, quasi non jure & necessi-
tate lacta sabulari quis poteic. Quid enim impe-
dit? fortasse textus alii, queis ipsum jus probatur?
sed cur quaiso etiam Bellarminum textus a nobis
llipra allati, per quosjacobi aliorumque Apoitolo-
rum tequale jus demonitratum elt, non impedivere ?
Non firmiori talo itat opinio Card. Orii, dum ideo
a Jacobo judicatum asserit, ut is in eandem senten-
tiam protraheret illos, quos Petri auCloritas non
moveret. Quinam enim quteso moveri debebant?
nonne Apostoli reliqui, seniores & sideles ferven-
tissimi, qui concilio & dilquilitioni intererant. De-
um immortalem ! his viris ferventissimis consciis do-
Etrinai & statutorum Christi, li ex his sfatutis ma-
jorem Petro potellatcm & lummum ac independens
judicium competere scivissent,Jacobi Judicium, ut mo-
verentur insupernecessarium suilTe an vel somniare
possumus. Quam optime quidem nominatus Cardina-
lis inter hos viros exliitisse quosdam supponit, quos
Petri austoritas non movebat; nam utique Paulus in
saciem rejlitit Cepbce, quia repreben(ibilis erat. ad Gal C.
II. 11. sed eo ipso contra majorem Petri potesiatem
quid supponit, & assertum illud- ajacobo ad firmandam
hanc majorem Petri potejlatem judicatum suissi, in manife-
stam fabulam abit Conf. cl. de RieggerL. c. §. 15. us-
que19.
Immediate a Deo & venisse Apo-
stolorum & venire adhucdum Episcoporuni
omnium potestatem non minus I. lacer co-
dex.(nj) II- consensus Patrum III. vetus
disciplina £c) IV. sanae rationis lumen, Qd)
manifestat (e).
K (a)
ad ipsam Ecclcsiam regendam & religionem inte-
gre conservandam Epilcopi omnes tequaliter pol-
lent, confundi debet. Tertii denique generis ob-
jectiones surit doStas sabulte, de quibus B. Paulus
II. ad Tira. IV. 4. & B. Petrus II. c. I. 16. habet.
Scilicet veluti Bellarminus ait, Jacobum in illo con-
ventu A&. Ap- C. XV. judicalse quidem, non au-
tem de jure & necessitate judicasse; ita contra om-
nia Apoltolorum facta, quasi non jure & necessi-
tate lacta sabulari quis poteic. Quid enim impe-
dit? fortasse textus alii, queis ipsum jus probatur?
sed cur quaiso etiam Bellarminum textus a nobis
llipra allati, per quosjacobi aliorumque Apoitolo-
rum tequale jus demonitratum elt, non impedivere ?
Non firmiori talo itat opinio Card. Orii, dum ideo
a Jacobo judicatum asserit, ut is in eandem senten-
tiam protraheret illos, quos Petri auCloritas non
moveret. Quinam enim quteso moveri debebant?
nonne Apostoli reliqui, seniores & sideles ferven-
tissimi, qui concilio & dilquilitioni intererant. De-
um immortalem ! his viris ferventissimis consciis do-
Etrinai & statutorum Christi, li ex his sfatutis ma-
jorem Petro potellatcm & lummum ac independens
judicium competere scivissent,Jacobi Judicium, ut mo-
verentur insupernecessarium suilTe an vel somniare
possumus. Quam optime quidem nominatus Cardina-
lis inter hos viros exliitisse quosdam supponit, quos
Petri austoritas non movebat; nam utique Paulus in
saciem rejlitit Cepbce, quia repreben(ibilis erat. ad Gal C.
II. 11. sed eo ipso contra majorem Petri potesiatem
quid supponit, & assertum illud- ajacobo ad firmandam
hanc majorem Petri potejlatem judicatum suissi, in manife-
stam fabulam abit Conf. cl. de RieggerL. c. §. 15. us-
que19.
Immediate a Deo & venisse Apo-
stolorum & venire adhucdum Episcoporuni
omnium potestatem non minus I. lacer co-
dex.(nj) II- consensus Patrum III. vetus
disciplina £c) IV. sanae rationis lumen, Qd)
manifestat (e).
K (a)