Matthaeus, Antonius; Fabritius, Jacobus: Propositiones Iuridicae Afferentes Ius Civile Romanum In Quibusdam Capitibus A Lege Dei ab honestate & à sana ratione deflectere (Marpurgi Cattorum, 1615) [VD17 16:744034C]

VI
LcxDeirepugnat.is.v.i4-&r?. Curru
rem venalem vendideris quisque proximo tuo , aut emeris c
manu proximi tui, ne fraudem facitote alter alteri,
cui anOcr nid&
VII.
ApostdlusPaulus contradicit Tw^Z.^.^.Nequc oppri-
mat aut circumveniat,frater fratremsuum in negotio.
VIII.
■ Pradeptum j uris alter um non lajdcre & squalitas lervan-
da in contradibus, secundum proportionem Arithmeticamu
reclamat/
IX.
Scio.Obtenditur natura- Re£ Non quidquid naturafaci-
mus, jure natur® facimus Est ifla natur® pravitas non ratio.
Nam etiam natur® impetu injuriam illatam ulciseimur, vin-
dicamus,non verorationaturalis,ad id nos vocat.
X.
Cuius dilcriminis ignoratione vel immemoria potius
Cicer.ctiam 2 de Invent.Iap'suscst, vindidam, live ultionem.»
®queaciniuri®propuisioneminiurc natur® ponens.
XI.
Scio obtenditur bonum publicum,nc ex nimia aequalita-
tis observatione commercia turbentur. Res suo hunc gladio
jugulo/i ratio circumventionemsuadet,quidopuscstconfu-
gere ad bonum publicum.
XII.
Transigere vel paersei de crimine capitali prohibitum.»
, non ere. C.de tran fati .l.ttlt
d.Calumniator.
XIII.
Cuius ratio ditat Zz; Jgnodcen-
dum