S C H L £ G E R
summum Academiae Frideridanae decus, vir supra laudes omnes positus, J o.
Gottl. Heineccius [a ], cui etiam sequentia tabulae de obseratis verba:
„ Asi fi pluribus erunt rei, tertiis nundinis partes secanto, fi plus ininusve fecue-
„ runt, fine fraude efio, „ cum Desid. Heraldo [ b ], C o r n. B y n-
kershq.eck.io [c] & Christsrid. NLjechtlero [dl de ven-
dendis in servitutem obaeratis pecuniaque, pro illis numerata, inter creditores
distribuenda explicanti, toto capite annuimus, licet in alia omnia abeat atque
Qu INCTILIANO [ e ] , A. G E L L I O [ f] & T E R T U L L I A N O [ g ] , de C0I-
poris sedione ea intelligentibus, fubscribendum else, ante annos non ita mul-
tos, censuerit jurisconsultorum aequissimus, Augustin. Leyserus [h].
Huic enim obstat, quod homines ingenuos, quibus in nervum abdudli annu-
merabantur , occidere, capitale Roma: suit. Prs ter ea verba, fi plus minusve
secuerunt, fine sraude efio, multo commodirem sensum fundunt ita explicata:
“ Nihil refert, live majoris, live minoris , quam debet, sub hafta vendiderint
w debitorem; “ quam Ii hoc modo exponuntur: “ Si forte non pro quanti-
K tate crediti sui unusquisque creditor aeque magnam parvamque portionem
„ corporis, in frulla dissedi , nadus fuerit, impune ipsi else debere hanc
inaequalitatem. “ Sed haec obiter. Postremo loco nominandi hic sunt ma-
jores nostri, prisc® Germaniae incolae, apud quos, inde a temporibus satis
antiquis, usu fimiliter suit receptum, ut debitorem, nominibus suis dislbl-
vendis imparem, in fervitutem vinciendunique creditori traderet judex, donec
operis, vel alio modo, sidem fuam liberaret. Usitata fuit illa addictio jam
Caroli AI. temporibus; sicuti apparet ex constitutione , in ipfius & Ludovici
Pii capitularibus, ab Ansegiso Abbate & Be n e d i c t o Levita collectis,
obvia [i]: „ Liber, qui se loco wadii in alterius potestateni commiserit,
„ ibique constitutus damnum aliquod cuilibet fecerit, qui eum in loco wadii
„ suscepit, aut damnum solvat, aut hominem, in mallo productum, dimittat,
„ perdens simul debitum, propter quod eum pro wadio suscepit j „ qua: lex
totidem
[a] Antiqui tat. Ronr. jririsprud. ilhistrcmt. fyntagm.
Mb. 111. tit. X X X. §. 2. seq.
[b] De Auctor. rer. jtidic. lib. II. cap. 2J.
[c] Objervatfoii. lib. I. cap. i.
[d] In Actis erudit, an. 1710. pag. 7?. seq.
[e] Injlitut. Orator, lib. III. cap. <>. pag. 261.
[fj Nbct. Attic. lib. X. cap. 1. pag, 872.
[ g j In Apologetico, cap. IV.
[h] In Dip. de remediis contra debitores abaratos,
habita Helmst. 1728. cap. I. §.2.
[ i ] Aptid S T E P h a N. B a l u z 1 u M , in
Capitularibus regum Fruncortifu, tom. I. pag. 760.
summum Academiae Frideridanae decus, vir supra laudes omnes positus, J o.
Gottl. Heineccius [a ], cui etiam sequentia tabulae de obseratis verba:
„ Asi fi pluribus erunt rei, tertiis nundinis partes secanto, fi plus ininusve fecue-
„ runt, fine fraude efio, „ cum Desid. Heraldo [ b ], C o r n. B y n-
kershq.eck.io [c] & Christsrid. NLjechtlero [dl de ven-
dendis in servitutem obaeratis pecuniaque, pro illis numerata, inter creditores
distribuenda explicanti, toto capite annuimus, licet in alia omnia abeat atque
Qu INCTILIANO [ e ] , A. G E L L I O [ f] & T E R T U L L I A N O [ g ] , de C0I-
poris sedione ea intelligentibus, fubscribendum else, ante annos non ita mul-
tos, censuerit jurisconsultorum aequissimus, Augustin. Leyserus [h].
Huic enim obstat, quod homines ingenuos, quibus in nervum abdudli annu-
merabantur , occidere, capitale Roma: suit. Prs ter ea verba, fi plus minusve
secuerunt, fine sraude efio, multo commodirem sensum fundunt ita explicata:
“ Nihil refert, live majoris, live minoris , quam debet, sub hafta vendiderint
w debitorem; “ quam Ii hoc modo exponuntur: “ Si forte non pro quanti-
K tate crediti sui unusquisque creditor aeque magnam parvamque portionem
„ corporis, in frulla dissedi , nadus fuerit, impune ipsi else debere hanc
inaequalitatem. “ Sed haec obiter. Postremo loco nominandi hic sunt ma-
jores nostri, prisc® Germaniae incolae, apud quos, inde a temporibus satis
antiquis, usu fimiliter suit receptum, ut debitorem, nominibus suis dislbl-
vendis imparem, in fervitutem vinciendunique creditori traderet judex, donec
operis, vel alio modo, sidem fuam liberaret. Usitata fuit illa addictio jam
Caroli AI. temporibus; sicuti apparet ex constitutione , in ipfius & Ludovici
Pii capitularibus, ab Ansegiso Abbate & Be n e d i c t o Levita collectis,
obvia [i]: „ Liber, qui se loco wadii in alterius potestateni commiserit,
„ ibique constitutus damnum aliquod cuilibet fecerit, qui eum in loco wadii
„ suscepit, aut damnum solvat, aut hominem, in mallo productum, dimittat,
„ perdens simul debitum, propter quod eum pro wadio suscepit j „ qua: lex
totidem
[a] Antiqui tat. Ronr. jririsprud. ilhistrcmt. fyntagm.
Mb. 111. tit. X X X. §. 2. seq.
[b] De Auctor. rer. jtidic. lib. II. cap. 2J.
[c] Objervatfoii. lib. I. cap. i.
[d] In Actis erudit, an. 1710. pag. 7?. seq.
[e] Injlitut. Orator, lib. III. cap. <>. pag. 261.
[fj Nbct. Attic. lib. X. cap. 1. pag, 872.
[ g j In Apologetico, cap. IV.
[h] In Dip. de remediis contra debitores abaratos,
habita Helmst. 1728. cap. I. §.2.
[ i ] Aptid S T E P h a N. B a l u z 1 u M , in
Capitularibus regum Fruncortifu, tom. I. pag. 760.