DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48958#0210
148 J O. G U I L. H O F F M A N N
stitiste, Romanamque rempublicam a se esse conservatam gloriabantur, ne ipsi.
quidem pudicitiae labe fuerint puri, nili malis, qutecunque Q, Fufius Calenus
de M. Tullii Ciceronis adulteriis, stupris, lenociniis & incestu effutiit [a],
calumniis annumerare. Majus vero & turpius horum temporum libidinis
monumentum polleris reliquit P. Clodii dubium, an incestus, an potius ejus-
dem absolutio, de qua graviter, ut solet, nonnulla scripsit ad Lucilium Se-
neca [b]. Polluerat, ut est notissimum, P. ille Clodius sacra bonae Deae,
quae ne aspici quidem a masculo fas erat. Concurrebat & adulterium & sacro-
rum violatio praeter alia multa impurissimi hominis ssagitia, quas commemorat
Plutarchus [c]. Adeo sceleratus reus, variisque & diversis criminibus
obstristus, uno judicio peragendus non videbatur, sed leparata erat quaestio
de adulterio, & de violatis pollutisque sacris. Quod ideo commemoro, ne,
qui apud veteres legunt, Senatum decrevisse quaestionem, illud de adulterio
accipiant; quasi tunc nondum Lex publica de adulteriis extitisset, ut Senatui
quaestionem decernere necesfe fuisset. Petspicue Suetonius[d]: „ Se-
„ natus quaestionem de pollutis facris decrevit, „ in qua quidem accusator erat
ipse C. Julius Caesar o; siiwiv cdrifitlag d-riypdpa.ro tu [e], ut ait Pl.U-
tarchus , licet idem alio loco [f] sibi contrarius accusatorem
dicat trib. pl.; neque tunc de adulterio quaerebatur, quoniam ad pollutionem
sacrorum sufficiebat, ut mas interfuislet. Altera quaestio erat de adulterio,
aliisque Clodii (celeribus , in qua rrg ixp, nad/Tt(> rd K-dra o;
a-MTT^ra [g]. Ita distinguenda censeo,-qute vulgo confunduntur judicia,
celebria non tam rei quam ipsorum judicum scelere : Nam li in eis tantam
versata eslet pecunia, posset id sorte quidem non novum & ab eorum tem-
porum more alienum videri, „ verum & noftes matronarum, & adolescen-
„ tium nobilium magna iumma emtae mercedis loco judicibus (ut absolverent
„ reum) erogat® suntsh]. „ Ita adulterii reus in judicio, in quo Cato testimo-
nium dixerat, divisit adulteria, & judicibus se ipso pejoribus salarii -quali loco
distribuit, judicibus , inquam, quibus jure acclamari posset illud Libanii [ij:
Nisi
[ a ] Dion C a s s. lib. Cp. p. ?oj. se<j.
[b] EP. 97.
[cj Vit. "Ciceron. p. 8is.
[di Vit. CkC. cap.
[ e ] P l u r a r c H. Vit. Ciceron. p. 8/j.
[f] Vit. Cxs. p. 7i3.
[g] Dion Cass. lib.X XXVII. p. yo-
[ h J V a c. M a X. lib. IX. cap. 1.
[ij Martis Apol. p.
stitiste, Romanamque rempublicam a se esse conservatam gloriabantur, ne ipsi.
quidem pudicitiae labe fuerint puri, nili malis, qutecunque Q, Fufius Calenus
de M. Tullii Ciceronis adulteriis, stupris, lenociniis & incestu effutiit [a],
calumniis annumerare. Majus vero & turpius horum temporum libidinis
monumentum polleris reliquit P. Clodii dubium, an incestus, an potius ejus-
dem absolutio, de qua graviter, ut solet, nonnulla scripsit ad Lucilium Se-
neca [b]. Polluerat, ut est notissimum, P. ille Clodius sacra bonae Deae,
quae ne aspici quidem a masculo fas erat. Concurrebat & adulterium & sacro-
rum violatio praeter alia multa impurissimi hominis ssagitia, quas commemorat
Plutarchus [c]. Adeo sceleratus reus, variisque & diversis criminibus
obstristus, uno judicio peragendus non videbatur, sed leparata erat quaestio
de adulterio, & de violatis pollutisque sacris. Quod ideo commemoro, ne,
qui apud veteres legunt, Senatum decrevisse quaestionem, illud de adulterio
accipiant; quasi tunc nondum Lex publica de adulteriis extitisset, ut Senatui
quaestionem decernere necesfe fuisset. Petspicue Suetonius[d]: „ Se-
„ natus quaestionem de pollutis facris decrevit, „ in qua quidem accusator erat
ipse C. Julius Caesar o; siiwiv cdrifitlag d-riypdpa.ro tu [e], ut ait Pl.U-
tarchus , licet idem alio loco [f] sibi contrarius accusatorem
dicat trib. pl.; neque tunc de adulterio quaerebatur, quoniam ad pollutionem
sacrorum sufficiebat, ut mas interfuislet. Altera quaestio erat de adulterio,
aliisque Clodii (celeribus , in qua rrg ixp, nad/Tt(> rd K-dra o;
a-MTT^ra [g]. Ita distinguenda censeo,-qute vulgo confunduntur judicia,
celebria non tam rei quam ipsorum judicum scelere : Nam li in eis tantam
versata eslet pecunia, posset id sorte quidem non novum & ab eorum tem-
porum more alienum videri, „ verum & noftes matronarum, & adolescen-
„ tium nobilium magna iumma emtae mercedis loco judicibus (ut absolverent
„ reum) erogat® suntsh]. „ Ita adulterii reus in judicio, in quo Cato testimo-
nium dixerat, divisit adulteria, & judicibus se ipso pejoribus salarii -quali loco
distribuit, judicibus , inquam, quibus jure acclamari posset illud Libanii [ij:
Nisi
[ a ] Dion C a s s. lib. Cp. p. ?oj. se<j.
[b] EP. 97.
[cj Vit. "Ciceron. p. 8is.
[di Vit. CkC. cap.
[ e ] P l u r a r c H. Vit. Ciceron. p. 8/j.
[f] Vit. Cxs. p. 7i3.
[g] Dion Cass. lib.X XXVII. p. yo-
[ h J V a c. M a X. lib. IX. cap. 1.
[ij Martis Apol. p.