2 8
SCHL^GER
per exspedabit, adventum lites de pecunias debitione haud esse cessaturas, id
quod testatur R. Schimon [aj : ponb ΕΖΠΝ nu\;7
cjHvrv cmn 4^ ώνΰόΦ ροι ώΗφ'Μ·3 nnfrbrr 14 ηόι«
W4 pmo pn i>03 nihi mnjnSi bom etfON C3x4b tehwo&te on
1’7 pW ΗΠ’ 14 Hty ΝΓΠ ρή sh gS p “V1H ΝΊΠΊ T? 2'’Π υΝ s»%0 w
„ In iasculo suturo debitorem suum creditor iic adloquetur : Age, disceptemus
„ Hierosolymis apud Mesiiatti Ingressi vero limites Hierosolymorum iiive-
,5 nient eos oppletos lapidibus pretioiis unionibusque , quorum duos tollet
„ debitor, iisque creditori traditis, dicet: Num quid tibi amplius debeo ?
„ Elie vero respondebit: Immo ne quidem tantum mihi debebas; quapropter
„ te exsolutum aere meo pronuntio. „ Non deerunt, crudo , qui sciscitabun-
tur , quid sit, cur verpi hodierni hac in re lusqtie deque habeant praecepta ma-
gistrorum suoruin, quibus enixe obedire, alias sacinus ducunt longe pulcerri-
mum ? His quidam fortasse responsum dabunt, non omnium Rabbinorum
unam eandemque esse de obaeratorum jure sententiam; sed inveniri inter eos,
qui revera decodoribus servitutis consutuant poenam; atque horum nshn»
live sententiam assirmativam, illorum negativae in foro Judaico, hoc tempore,
praeserri. In eas qui discedent partes, dubio procul testem suseitabunt R. S c h i-
meonem, filium Lakischi, seribentem [b]: nteh “ov nvnh mh Mo"
„ Moris esse , ut debitor siat servus creditoris. „ Agit vero hocce essatum
non de servitute, proprie ita dida, sed de ea, quae sensu latiori hoc vocabulo
designatur ; adeoque, quum geminum sit proverbio Salomonis, plane paullo
ante expenso , hic in -censum nequit venire. Neque crediderim, Rabbanitarum
quemquam hac de re a popularibus suis dissentire; quandoquidem, licet non
indiligenter juris Judaici codicem ejusque interpretes evolverim, tamen, qui
aliter, quam supra ostensum est, ilatuat, inveni neminem. Ali hi haec seripti
& fadi diserepantia ex eo videtur prognata, quod Judaei, gnari, esse inter
ICtos nostrates , qui ipsos ex legibus' Alosaicis censeant judicandos [ c ] , me-
tuerunt , pandectas suas tam acerbe de decodoribus iiatuere, si consiterentur,
id sraudi ne esset ipsoruni popularibus. Haud tamen refragabor arbitranti,
aliunde hujus rei caussam esse derivandam, atque sortassis conjicienti, Rabbi-
110 s
[al In ad Esa-ja^i fol. >4. coi. [c] Vid. J u s T. Hier
[b] In so1· ISI" dc JiiiAis §.'
SCHL^GER
per exspedabit, adventum lites de pecunias debitione haud esse cessaturas, id
quod testatur R. Schimon [aj : ponb ΕΖΠΝ nu\;7
cjHvrv cmn 4^ ώνΰόΦ ροι ώΗφ'Μ·3 nnfrbrr 14 ηόι«
W4 pmo pn i>03 nihi mnjnSi bom etfON C3x4b tehwo&te on
1’7 pW ΗΠ’ 14 Hty ΝΓΠ ρή sh gS p “V1H ΝΊΠΊ T? 2'’Π υΝ s»%0 w
„ In iasculo suturo debitorem suum creditor iic adloquetur : Age, disceptemus
„ Hierosolymis apud Mesiiatti Ingressi vero limites Hierosolymorum iiive-
,5 nient eos oppletos lapidibus pretioiis unionibusque , quorum duos tollet
„ debitor, iisque creditori traditis, dicet: Num quid tibi amplius debeo ?
„ Elie vero respondebit: Immo ne quidem tantum mihi debebas; quapropter
„ te exsolutum aere meo pronuntio. „ Non deerunt, crudo , qui sciscitabun-
tur , quid sit, cur verpi hodierni hac in re lusqtie deque habeant praecepta ma-
gistrorum suoruin, quibus enixe obedire, alias sacinus ducunt longe pulcerri-
mum ? His quidam fortasse responsum dabunt, non omnium Rabbinorum
unam eandemque esse de obaeratorum jure sententiam; sed inveniri inter eos,
qui revera decodoribus servitutis consutuant poenam; atque horum nshn»
live sententiam assirmativam, illorum negativae in foro Judaico, hoc tempore,
praeserri. In eas qui discedent partes, dubio procul testem suseitabunt R. S c h i-
meonem, filium Lakischi, seribentem [b]: nteh “ov nvnh mh Mo"
„ Moris esse , ut debitor siat servus creditoris. „ Agit vero hocce essatum
non de servitute, proprie ita dida, sed de ea, quae sensu latiori hoc vocabulo
designatur ; adeoque, quum geminum sit proverbio Salomonis, plane paullo
ante expenso , hic in -censum nequit venire. Neque crediderim, Rabbanitarum
quemquam hac de re a popularibus suis dissentire; quandoquidem, licet non
indiligenter juris Judaici codicem ejusque interpretes evolverim, tamen, qui
aliter, quam supra ostensum est, ilatuat, inveni neminem. Ali hi haec seripti
& fadi diserepantia ex eo videtur prognata, quod Judaei, gnari, esse inter
ICtos nostrates , qui ipsos ex legibus' Alosaicis censeant judicandos [ c ] , me-
tuerunt , pandectas suas tam acerbe de decodoribus iiatuere, si consiterentur,
id sraudi ne esset ipsoruni popularibus. Haud tamen refragabor arbitranti,
aliunde hujus rei caussam esse derivandam, atque sortassis conjicienti, Rabbi-
110 s
[al In ad Esa-ja^i fol. >4. coi. [c] Vid. J u s T. Hier
[b] In so1· ISI" dc JiiiAis §.'