DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49684#0129
DE DEBITORE OBIRATO, &c. 71
„ Scapularum confidentia, virtute ulmorum freti,
„ Qui advorsum stimulos, laminas, crucesque compedesque,
35 Nervos, catenas, carceres, numellas, pedicas, bojas,
„ Indofloresque acerrimos, gnarosque nostri tergi ,
„ Qui fcpe ante in nostras scapulas cicatrices indiderunt &c.
Immo servos nequam in pistrinum mittebant Athenienses: unde apud Comi-
cos saepius hoc supplicii genus domini mancipiis fraudulentis perditisque mi-
nitantur ; ut senex sacit apud Terentium [a ]:
„ Verberibus caesum te, Dave, in piftrinum dedam usque ad necem.
Et, apud Lysiam [b], herus ancillam, adulterii, ab uxore commissi,
consciani, 11C alloquitur : Σο* οΰν e^crrt ουοιν οττοτίξον βουλα η ρα,σ'Π-
γω<τ - ίιοταν e IΣ ΜΕΛΩΝΑ ΕΜΠΕΣΕΙΝ, ygd ρ,η^ίττοτξ, ττάχιιτα σ-3-cct ιο,οοκ,οίς τοιοΰ-
κ. τ. Λ. „ Tibi ergo licet, utrumque velis, eligere; aut vir-
„ gis ctesam in piftrinum detrudi, & perpetuis calamitatibus subjedam nun-
„ quam inde eximi „ Postremum, quod de obaeratorum conditione na-
tatu dignum arbitramur, exprimere lubet Terentii verbis [c]:
„ Servom hominem caujjam orare leges non sinunt:
„ Neque teftimonii didtio eit
Quod ad primam hujus tabulae partem attinet, dubium, credo , videbitur
nemini, quin ad obaeratos aeque, ac mancipia pertinuerit. Qui enim Athenis
tam in comitiis, quam in foris caussas volebant perorare, illi, ut Dinar-
chus [ d J testatur , intra Atticae terminos possidere debebant agrum ; quo
camille necesse eit, qui propter rerum omnium inopiam in nervo tenebantur.
Ademptum quoque iisdem erat jus dicendi testimonii, quod, quum persome
minus honestae censentur, atque aut lucri, aut gratiae, aut inimicitiae caussa
verita-
[a] In Andria, ait. I. sc. 2. v. 28. [cl In Phormione , aci. II. sceil. I. v. 62.
[b] Orat, ^ro c<ede Eratojlhenis, pag. 10. edit. £d] Oratione centra Oemojlhcnem pag. 41.
Marbur j,
„ Scapularum confidentia, virtute ulmorum freti,
„ Qui advorsum stimulos, laminas, crucesque compedesque,
35 Nervos, catenas, carceres, numellas, pedicas, bojas,
„ Indofloresque acerrimos, gnarosque nostri tergi ,
„ Qui fcpe ante in nostras scapulas cicatrices indiderunt &c.
Immo servos nequam in pistrinum mittebant Athenienses: unde apud Comi-
cos saepius hoc supplicii genus domini mancipiis fraudulentis perditisque mi-
nitantur ; ut senex sacit apud Terentium [a ]:
„ Verberibus caesum te, Dave, in piftrinum dedam usque ad necem.
Et, apud Lysiam [b], herus ancillam, adulterii, ab uxore commissi,
consciani, 11C alloquitur : Σο* οΰν e^crrt ουοιν οττοτίξον βουλα η ρα,σ'Π-
γω<τ - ίιοταν e IΣ ΜΕΛΩΝΑ ΕΜΠΕΣΕΙΝ, ygd ρ,η^ίττοτξ, ττάχιιτα σ-3-cct ιο,οοκ,οίς τοιοΰ-
κ. τ. Λ. „ Tibi ergo licet, utrumque velis, eligere; aut vir-
„ gis ctesam in piftrinum detrudi, & perpetuis calamitatibus subjedam nun-
„ quam inde eximi „ Postremum, quod de obaeratorum conditione na-
tatu dignum arbitramur, exprimere lubet Terentii verbis [c]:
„ Servom hominem caujjam orare leges non sinunt:
„ Neque teftimonii didtio eit
Quod ad primam hujus tabulae partem attinet, dubium, credo , videbitur
nemini, quin ad obaeratos aeque, ac mancipia pertinuerit. Qui enim Athenis
tam in comitiis, quam in foris caussas volebant perorare, illi, ut Dinar-
chus [ d J testatur , intra Atticae terminos possidere debebant agrum ; quo
camille necesse eit, qui propter rerum omnium inopiam in nervo tenebantur.
Ademptum quoque iisdem erat jus dicendi testimonii, quod, quum persome
minus honestae censentur, atque aut lucri, aut gratiae, aut inimicitiae caussa
verita-
[a] In Andria, ait. I. sc. 2. v. 28. [cl In Phormione , aci. II. sceil. I. v. 62.
[b] Orat, ^ro c<ede Eratojlhenis, pag. 10. edit. £d] Oratione centra Oemojlhcnem pag. 41.
Marbur j,