DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49684#0616
Η4 ΛΝΤ. Η ENR. V A Ν HEES
2\ etiam tutum proslabant & absentem , & ejus fidejusTores a poena de-
serti vadimonii.
XLVIL ~
Illegitima vero absentiae caulae erant, propter quas sine poena ab-
esle non poterant. Erant autem tales omnes illo, quo neque in x i i.
Tabb., neque in edicto Praetorio, inter legitimas erant connumerato. E. G.
Qui a Magiilratu detentus erat suo dolo malo, item qui a privatis erat de-
tentus, cum sislere se in Judicio eo tempore debuisiet, his excubationibus tam-
quam justis & legitimis uti non poterat. L. 2. §. 9. & L. 3. tt. fi quis Caut.
Sed dicebatur talis vadimonium deseruisse, ideoque puniebatur. Quomodo
autem cum vadimonii desertoribus altum fuerit , paucis videamus.
§. XLVIIL
Et ante leges 12. Tabb. promulgatas, invenimus exemplum quo a
vadibus exigebatur non tantum quam promiserant, poena, sed & ipse prae-
terea reus absens condemnabatur; apud Dionis. Hal. lib. 10. pag. 633.
„ Postridie tribuni, coado populo, cum juvenis litem simul & vadimo-
„ nium deseruisset, absentem ex populi lententia damnarunt, & a vadibus
,, qui erant numero decem, padas de sistendo reo pecunias exegerunt. „
Sic ante latas 12. Tabb. Quae vero in iplis 12. Tabb. fuerit penna statuta
in vadimonii desertores, adfirmari non potesl, quoniam ejus, vel earum
legum non supersunt hodie sragmenta: Confiat tamen quomodo postea cum il-
lis agi solitum fuerit. Nimirum inter honeitiores, cum non adedet dido
tempore reus, ad ejus domum, si in Urbe ellet, nuntium mittebat ador, ex-
pedabat, si latitaret, ac diutius ludificare videretur, amicos conveniebat,
quaerebat, quis procurator esset, & illius etiam domum denuntiabat. Imo
multa vadimonia deseri patiebatur, tandem cum nihil superesset intentatum,
Praetorem conveniebat, ab eoque postulabat ut latitantis bona possidere lice-
ret , diseimus hoc ex ea, quam pro Quintio habuit, oratione Cicero
aip. 17. Quantum autem temporis mter vadimonium desertum , & postu-
lationem mislionis in bona, praeterire debuerit, incertum esl. Opinatur qui-
dem Ciar. Noodtius ad τη tit.fi quis Caut. pag. 61. Coi. B. in Med. Poli
tri-
2\ etiam tutum proslabant & absentem , & ejus fidejusTores a poena de-
serti vadimonii.
XLVIL ~
Illegitima vero absentiae caulae erant, propter quas sine poena ab-
esle non poterant. Erant autem tales omnes illo, quo neque in x i i.
Tabb., neque in edicto Praetorio, inter legitimas erant connumerato. E. G.
Qui a Magiilratu detentus erat suo dolo malo, item qui a privatis erat de-
tentus, cum sislere se in Judicio eo tempore debuisiet, his excubationibus tam-
quam justis & legitimis uti non poterat. L. 2. §. 9. & L. 3. tt. fi quis Caut.
Sed dicebatur talis vadimonium deseruisse, ideoque puniebatur. Quomodo
autem cum vadimonii desertoribus altum fuerit , paucis videamus.
§. XLVIIL
Et ante leges 12. Tabb. promulgatas, invenimus exemplum quo a
vadibus exigebatur non tantum quam promiserant, poena, sed & ipse prae-
terea reus absens condemnabatur; apud Dionis. Hal. lib. 10. pag. 633.
„ Postridie tribuni, coado populo, cum juvenis litem simul & vadimo-
„ nium deseruisset, absentem ex populi lententia damnarunt, & a vadibus
,, qui erant numero decem, padas de sistendo reo pecunias exegerunt. „
Sic ante latas 12. Tabb. Quae vero in iplis 12. Tabb. fuerit penna statuta
in vadimonii desertores, adfirmari non potesl, quoniam ejus, vel earum
legum non supersunt hodie sragmenta: Confiat tamen quomodo postea cum il-
lis agi solitum fuerit. Nimirum inter honeitiores, cum non adedet dido
tempore reus, ad ejus domum, si in Urbe ellet, nuntium mittebat ador, ex-
pedabat, si latitaret, ac diutius ludificare videretur, amicos conveniebat,
quaerebat, quis procurator esset, & illius etiam domum denuntiabat. Imo
multa vadimonia deseri patiebatur, tandem cum nihil superesset intentatum,
Praetorem conveniebat, ab eoque postulabat ut latitantis bona possidere lice-
ret , diseimus hoc ex ea, quam pro Quintio habuit, oratione Cicero
aip. 17. Quantum autem temporis mter vadimonium desertum , & postu-
lationem mislionis in bona, praeterire debuerit, incertum esl. Opinatur qui-
dem Ciar. Noodtius ad τη tit.fi quis Caut. pag. 61. Coi. B. in Med. Poli
tri-