DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49508#0537
DE EMANCIPATI. O N I B' 0 S, >24
repetitioni usossrudus locum esse cum in annos singulos relegaretur, quam
pugnam alii aliter componunt; Tu videsis Cujacium Lib. XIU. Qbf.
cap. 17. Robe r tum Lib. I. Animadv. cap. $. &C1. Heineccium
in Comrn. ad Leg. Jul. Pap. Popp. Lib·. 3. cap. 5. §.· 2. Nos isti rei ,
utpote a scopo nostro aliense, non immorabimur»
x.
Dixi autem ante Justiniani decisionem usum & usumfrudum filiofarii.
competentem emancipatione suisse exstinftum, quod, uti de ceteris essecti-
bus vidimus, exinde quoque deducendum' videtur, quod filius post eman-
cipationem alia persona censebatur ab ea, quse suerat prius; Usus enim &
ususfruclus sunt jura per sons cohaerentia , quae proinde una cum persona de-
linere oportet ; Justinianus vero, hac stridi juris ratione iniuper habita , in
saepius ad. I. peri. §, ult. C. de Usufr. expresse sanxit, ne ususfrudtus filio-
sam. competens emancipatione in posterum amitteretur. At, objecerit sor-
san aliquis, consutuit quidem hoc Justinianus de Usufrubtu Ϋ sed Usus nul-
lam plane mentionem facit: Audio; sed vel sic tamen assirmare non dubito,
idem de Usu ex mente ejus dicendum esse; Nam, ne dicam nunc, eandem
omnino in usu, quae est in usufrudtf, aequitatis subesse rationem; ipse Ju-
stinianus, hanc suam in dida Constitutione mentem fuisse, declarat in pr.
Inst. de Acquif. per arrogat', ubi in medio iere ita infit: ,, Ufus etenim &
w ususfrucrus, licet his ( quae per capitis deminutionem pereunt) antea connu-
,5 metabantur, attamen, capitis deminutione minima eos tolli, nostra pro-
hibuit Constitutio. „ At quae ConstifuW? Haud dubie haec ipsa, de qua
agimus. Lex pen. §, ult: C. de Ufufru&u..
§. X I,
C τ τ erum quod de ufu & usussudu ante Justiniani decisionem
emancipatione finiendo diximus , illud tum demum locum habere potuit,
cum peculium castrense, ac per consequens usus vel ulusfrucsus· ex tali pe-
culio filiosam. quaesitus, jam pleno jure ad filimiffamihas pertinere coepisiet;
Antea enim, uti alia omnia , ita etiam usus & usussrudus patri per filium
sine ullo discrhnine acquirebatur,. &, emancipato· licet silio, in patris perso-
na subsistere non desinebat; Utique si. juris rationem inspicias: Quae tamei>
tantum non valuit, ut inter diversae' Scholae audores ea de re in totum
U u U/ 3;
repetitioni usossrudus locum esse cum in annos singulos relegaretur, quam
pugnam alii aliter componunt; Tu videsis Cujacium Lib. XIU. Qbf.
cap. 17. Robe r tum Lib. I. Animadv. cap. $. &C1. Heineccium
in Comrn. ad Leg. Jul. Pap. Popp. Lib·. 3. cap. 5. §.· 2. Nos isti rei ,
utpote a scopo nostro aliense, non immorabimur»
x.
Dixi autem ante Justiniani decisionem usum & usumfrudum filiofarii.
competentem emancipatione suisse exstinftum, quod, uti de ceteris essecti-
bus vidimus, exinde quoque deducendum' videtur, quod filius post eman-
cipationem alia persona censebatur ab ea, quse suerat prius; Usus enim &
ususfruclus sunt jura per sons cohaerentia , quae proinde una cum persona de-
linere oportet ; Justinianus vero, hac stridi juris ratione iniuper habita , in
saepius ad. I. peri. §, ult. C. de Usufr. expresse sanxit, ne ususfrudtus filio-
sam. competens emancipatione in posterum amitteretur. At, objecerit sor-
san aliquis, consutuit quidem hoc Justinianus de Usufrubtu Ϋ sed Usus nul-
lam plane mentionem facit: Audio; sed vel sic tamen assirmare non dubito,
idem de Usu ex mente ejus dicendum esse; Nam, ne dicam nunc, eandem
omnino in usu, quae est in usufrudtf, aequitatis subesse rationem; ipse Ju-
stinianus, hanc suam in dida Constitutione mentem fuisse, declarat in pr.
Inst. de Acquif. per arrogat', ubi in medio iere ita infit: ,, Ufus etenim &
w ususfrucrus, licet his ( quae per capitis deminutionem pereunt) antea connu-
,5 metabantur, attamen, capitis deminutione minima eos tolli, nostra pro-
hibuit Constitutio. „ At quae ConstifuW? Haud dubie haec ipsa, de qua
agimus. Lex pen. §, ult: C. de Ufufru&u..
§. X I,
C τ τ erum quod de ufu & usussudu ante Justiniani decisionem
emancipatione finiendo diximus , illud tum demum locum habere potuit,
cum peculium castrense, ac per consequens usus vel ulusfrucsus· ex tali pe-
culio filiosam. quaesitus, jam pleno jure ad filimiffamihas pertinere coepisiet;
Antea enim, uti alia omnia , ita etiam usus & usussrudus patri per filium
sine ullo discrhnine acquirebatur,. &, emancipato· licet silio, in patris perso-
na subsistere non desinebat; Utique si. juris rationem inspicias: Quae tamei>
tantum non valuit, ut inter diversae' Scholae audores ea de re in totum
U u U/ 3;