DOI Artikel:
Gadomski, Jerzy: Malowidła ścienne z XVI wieku w Czchowie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19943#0040
27. Urban V, obraz szkoły toskańskiej, koniec XIV wieku.
Florencja, Museo Bardini (według Kaftala)
28. Urban V, fragment poliptyku Angelo Puccinellego, 2. po-
łowa XIV wieku. Dawniej w Von Quast Collection w Radens-
leben (według Kaftala)
1 w fundacji arcybiskupiej (Skotniki), może jako
jeden z wyrazów propapieskiej polityki Kazimierza
Wielkiego122. Przypuszczenie to znajduje uzasadnie-
nie wobec ścisłych kontaktów króla polskiego
2 dworem awiniońskim i dążeń Polski do utrwalenia
więzi z papiestwem, na której Kazimierz opierał
szereg swych poczynań politycznych (walka z Krzy-
122 Jeżeli powodem mnożenia się przedstawień głowy
Chrystusa w Małopolsce i na terenach sąsiednich w 2. połowie
W* XIV były istotnie breue Urbana V z lat 1362 1369, to
data 1362 może posłużyć do drobnych korekt w datowaniu
tych wystrojów malarskich i rzeźbiarskich, wśród których
Pojawia się temat głowy Salwatora, względnie może to dato-
wanie potwierdzić. Rok 1362 stanowiłby wówczas termin
P°st guem dla niektórych zespołów rzeźb w kolegiacie wiślickiej
żakami i z Luksemburgami) i kulturalnych (założenie
Uniwersytetu w Krakowie).
Wyjaśnienie znaczenia grupy trzech postaci po
drugiej stronie okna w scenie czchowskiej wiąże
się z odczytaniem znaczenia trzymanych przez nie
przedmiotów: krzyża i dwóch kul. Gładki krąg,
kula, globus, sfera — posiadają w średniowieczu
i sandomierskiej, w kościele Mariackim w Krakowie, w kościele
niepołomickim i in. Na ogół jednak datowanie tych zabytków
nie wykracza wstecz poza rok 1360; do nielicznych wyjątków
należy np. zespół zworników w katedrze gnieźnieńskiej z głową
Chrystusa na jednym z nich, datowany na czas około połowy
w. XIV (Katalog zabytków sztuki w Polsce V, zesz. 3, s. 16,
ryc. 64).
37
Florencja, Museo Bardini (według Kaftala)
28. Urban V, fragment poliptyku Angelo Puccinellego, 2. po-
łowa XIV wieku. Dawniej w Von Quast Collection w Radens-
leben (według Kaftala)
1 w fundacji arcybiskupiej (Skotniki), może jako
jeden z wyrazów propapieskiej polityki Kazimierza
Wielkiego122. Przypuszczenie to znajduje uzasadnie-
nie wobec ścisłych kontaktów króla polskiego
2 dworem awiniońskim i dążeń Polski do utrwalenia
więzi z papiestwem, na której Kazimierz opierał
szereg swych poczynań politycznych (walka z Krzy-
122 Jeżeli powodem mnożenia się przedstawień głowy
Chrystusa w Małopolsce i na terenach sąsiednich w 2. połowie
W* XIV były istotnie breue Urbana V z lat 1362 1369, to
data 1362 może posłużyć do drobnych korekt w datowaniu
tych wystrojów malarskich i rzeźbiarskich, wśród których
Pojawia się temat głowy Salwatora, względnie może to dato-
wanie potwierdzić. Rok 1362 stanowiłby wówczas termin
P°st guem dla niektórych zespołów rzeźb w kolegiacie wiślickiej
żakami i z Luksemburgami) i kulturalnych (założenie
Uniwersytetu w Krakowie).
Wyjaśnienie znaczenia grupy trzech postaci po
drugiej stronie okna w scenie czchowskiej wiąże
się z odczytaniem znaczenia trzymanych przez nie
przedmiotów: krzyża i dwóch kul. Gładki krąg,
kula, globus, sfera — posiadają w średniowieczu
i sandomierskiej, w kościele Mariackim w Krakowie, w kościele
niepołomickim i in. Na ogół jednak datowanie tych zabytków
nie wykracza wstecz poza rok 1360; do nielicznych wyjątków
należy np. zespół zworników w katedrze gnieźnieńskiej z głową
Chrystusa na jednym z nich, datowany na czas około połowy
w. XIV (Katalog zabytków sztuki w Polsce V, zesz. 3, s. 16,
ryc. 64).
37