DOI Artikel:
Fabiański, Marcin: O jezuickim nagrobku biskupa Andrzeja Trzebickiego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20621#0167
[i. 165] E eon tanto haver detto, vi potrą ormai tem-
po che usciamo di questo malinconioso sepolcro: ed io vel
consento: tanto solamente che vi ricordi quel che conta di
se il Teologo S. Gregorio Nazianzeno: che dove gli awe-
nisse tal volta di sentirsi per alcuna temporale prosperita
sollecitare lo spirito, e indursi a vana allegrezza, correva
subito a dar di piglio al libro delle Lamentationi di Gere-
mia Profeta [...]
Lr. 166] Cosi egli; e a voi gia indovina il pensiero quel
ch’io vo’dirvi, del tornar da voi stesso, e sovente, e sem-
pre dove alcun bisogno il richiegga, a filosofare e inrinsa-
vire in questa medesima scuola, riperendo questa salute-
vol lettione, dell’universal rovina delle cose umane che vi
si da a veder ne’sepolcri: come il Nazianzeno [...].
[s. 167] E conció, uscendone alla luce, e alfaria aper-
ta, dianci un poco a girare intorno, e veder certe piu no-
tabili maniere del morir si fa prima dapeccatori, poscia
[s. 168] da gli innocenti: intramettendo al luogo a luo-
go per un certo riposo, quelle riflessioni, che ci parran piu
giovevoli all’argomento. E prendomi a mostrarvi innanzi
a gli altri i Morti improvisamente: ma nol faro, dove pri-
ma non giustifichi la causa di Dio, nel chiamarli a dar con-
to di se, senza dar loro tempo d’apparechiarsi.
h. 165] I tyle rzekłszy, do chwili prawie dotrwaliśmy,
by to melancholijne sepulerum opuścić: i na to zezwalam:
jeszcze wam jeno to, co o sobie św. Grzegorz Teolog z
Nazjanzu powiada, przypomnę: iż ilekroć mu się przez
jakąś chwilową fortunę ducha rozradować zdarzyło, a w
płochej radości nastrój wprowadzić, zaraz rzucić okiem na
księgę Lamentacji Jeremiasza Proroka bieżał [...]
[s. 166] Tyle on; a wy już myśl zgadujecie, którą chcę
wam przekazać, sam do was wracając, aby często, i zawż-
dy gdy jakakolwiek potrzeba powstaje, by w tej tu [śmier-
ci] szkole pofilozofować a zmądrzeć, tę zbawienną lekcję na
nowo przerabiajcie, o uniwersalnej rzeczy ludzkich ruinie,
którą się wam w sepulcrach udziela: jak Nazjańczyk [...].
[j. 167] Tak więc, na światłość dnia stamtąd wycho-
dząc, a na powietrze otwarte, w naszych sercach rozważ-
my i pewne najważniejsze rodzaje umierania obaczmy,
wpierw grzeszników, niewiniątek
[j. 168] potem, ku odpoczynkowi od czasu do czasu so-
bie tymi rozmyślaniami przerywając, co najużyteczniejsze się
nam wydają. I najsampierw pokazać wam Zmarłych nagle
pragnę: lecz nic nie zdziałam, jeśli przyczyna się wpierw nie
wyjaśni, czemu Bóg do sprawy z życia swego zdania ich
powołał, na przygotowanie się czasu im nie dając.
Bishop Andrzej TrzebickTs Baroque Tomb in the Jesuit Church, Cracow
An earlier, much shorter yersion of the present paper was published in Italian, with an English sum-
mary: La morte e i sensi in un sepolcro barocco a Cracovia, Arte Cristiana, 92, 2004, pp. 191—200.
po che usciamo di questo malinconioso sepolcro: ed io vel
consento: tanto solamente che vi ricordi quel che conta di
se il Teologo S. Gregorio Nazianzeno: che dove gli awe-
nisse tal volta di sentirsi per alcuna temporale prosperita
sollecitare lo spirito, e indursi a vana allegrezza, correva
subito a dar di piglio al libro delle Lamentationi di Gere-
mia Profeta [...]
Lr. 166] Cosi egli; e a voi gia indovina il pensiero quel
ch’io vo’dirvi, del tornar da voi stesso, e sovente, e sem-
pre dove alcun bisogno il richiegga, a filosofare e inrinsa-
vire in questa medesima scuola, riperendo questa salute-
vol lettione, dell’universal rovina delle cose umane che vi
si da a veder ne’sepolcri: come il Nazianzeno [...].
[s. 167] E conció, uscendone alla luce, e alfaria aper-
ta, dianci un poco a girare intorno, e veder certe piu no-
tabili maniere del morir si fa prima dapeccatori, poscia
[s. 168] da gli innocenti: intramettendo al luogo a luo-
go per un certo riposo, quelle riflessioni, che ci parran piu
giovevoli all’argomento. E prendomi a mostrarvi innanzi
a gli altri i Morti improvisamente: ma nol faro, dove pri-
ma non giustifichi la causa di Dio, nel chiamarli a dar con-
to di se, senza dar loro tempo d’apparechiarsi.
h. 165] I tyle rzekłszy, do chwili prawie dotrwaliśmy,
by to melancholijne sepulerum opuścić: i na to zezwalam:
jeszcze wam jeno to, co o sobie św. Grzegorz Teolog z
Nazjanzu powiada, przypomnę: iż ilekroć mu się przez
jakąś chwilową fortunę ducha rozradować zdarzyło, a w
płochej radości nastrój wprowadzić, zaraz rzucić okiem na
księgę Lamentacji Jeremiasza Proroka bieżał [...]
[s. 166] Tyle on; a wy już myśl zgadujecie, którą chcę
wam przekazać, sam do was wracając, aby często, i zawż-
dy gdy jakakolwiek potrzeba powstaje, by w tej tu [śmier-
ci] szkole pofilozofować a zmądrzeć, tę zbawienną lekcję na
nowo przerabiajcie, o uniwersalnej rzeczy ludzkich ruinie,
którą się wam w sepulcrach udziela: jak Nazjańczyk [...].
[j. 167] Tak więc, na światłość dnia stamtąd wycho-
dząc, a na powietrze otwarte, w naszych sercach rozważ-
my i pewne najważniejsze rodzaje umierania obaczmy,
wpierw grzeszników, niewiniątek
[j. 168] potem, ku odpoczynkowi od czasu do czasu so-
bie tymi rozmyślaniami przerywając, co najużyteczniejsze się
nam wydają. I najsampierw pokazać wam Zmarłych nagle
pragnę: lecz nic nie zdziałam, jeśli przyczyna się wpierw nie
wyjaśni, czemu Bóg do sprawy z życia swego zdania ich
powołał, na przygotowanie się czasu im nie dając.
Bishop Andrzej TrzebickTs Baroque Tomb in the Jesuit Church, Cracow
An earlier, much shorter yersion of the present paper was published in Italian, with an English sum-
mary: La morte e i sensi in un sepolcro barocco a Cracovia, Arte Cristiana, 92, 2004, pp. 191—200.