DOI Artikel:
Bednarek, Anna: Historia jednego albumu. Pomniki Krakowa. Sztuka i starożytność = Monumenta antiquae artis Cracoviensia Karola Beyera i Melecjusza Dutkiewicza
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.44936#0098
97
IL WNĘTRZE KATEDRY Z WCUUi OŁTARZEM.
15. Wnętrze katedry w Gnieźnie z ołtarzem głównym, światłodruk, K. Beyer i M. Dut-
kiewicz, pubi, w: I. Polkowski, Katedra Gnieźnieńska, Gniezno 1874, tabi. II. Biblioteka
Narodowa
sposób110 i tak oto kwestia funduszów przeznaczonych na
album została ostatecznie zamknięta. Najwyraźniej jed-
nak nie wiedział o tym Łuszczkiewicz ani inni członkowie
Grona Konserwatorów Galicji Zachodniej, gdyż w 1891 r.
na posiedzeniu Grona przypomniał on o istnieniu fun-
duszu przeznaczonego na album. Postanowiono zwrócić
się do wykonawcy testamentu Rzewuskiego z pytaniem,
czy kwoty tej nie można by użyć na zapłacenie zakłado-
wi Ignacego Kriegera za sfotografowanie Ołtarza Maria-
ckiego111. Ponieważ do sprawy tej więcej nie powrócono,
zapewne w międzyczasie Grono dowiedziało się, że fun-
dusz ten został już wcześniej rozliczony. Ani jeden na-
stępny zeszyt Pomników Krakowa nie ukazał się więc dru-
kiem i jak podsumował to Stanisław Tomkowicz, „wszyst-
ko skończyło się na 5 tablicach, które nawet podobno
mało kto widział, bo puszczone nie były extra muros Tow.
110 Ibidem, s. 119-121.
111 ANK, sygn. 29/560/9, s. 63, 69. Za zwrócenie mojej uwagi na to
źródło dziękuję dr. Wojciechowi Walanusowi.
naukowego”112 (co zresztą nie było do końca prawdą -
wszak można je było nabyć w kilku miejscach, nie tylko
za pośrednictwem TNK). Nie powstały tym samym ani
inne zaplanowane zdjęcia, w tym widoki trumien królew-
skich, które Beyer i Dutkiewicz podobno mieli sfotogra-
fować wiosną 1872 r.113, ani tekst towarzyszący reproduk-
cjom, a tymczasowa okładka wydawnictwa nigdy nie zo-
stała zastąpiona właściwą.
Dla zakładu Beyera i Dutkiewicza Pomniki Krakowa
były jedną z większych i bardziej prestiżowych realiza-
cji. Trudno ustalić kompletną listę zilustrowanych przez
nich publikacji, jak i samodzielnych druków, ale do naj-
ważniejszych na pewno zaliczyć można dwa wydawni-
ctwa autorstwa ks. Polkowskiego: wspomniany Album
112 S. ToMKOWicz, Zabytki sztuki. Z powodu najnowszej publika-
cyi prof. Zacharjewicza. (Wydawnictwa zabytków sztuki. Tarnów.
Biecz), „Czas”, 1888, nr 13, s. 1.
113 „Gazeta Warszawska”, 1871, nr 243, s. 2.
IL WNĘTRZE KATEDRY Z WCUUi OŁTARZEM.
15. Wnętrze katedry w Gnieźnie z ołtarzem głównym, światłodruk, K. Beyer i M. Dut-
kiewicz, pubi, w: I. Polkowski, Katedra Gnieźnieńska, Gniezno 1874, tabi. II. Biblioteka
Narodowa
sposób110 i tak oto kwestia funduszów przeznaczonych na
album została ostatecznie zamknięta. Najwyraźniej jed-
nak nie wiedział o tym Łuszczkiewicz ani inni członkowie
Grona Konserwatorów Galicji Zachodniej, gdyż w 1891 r.
na posiedzeniu Grona przypomniał on o istnieniu fun-
duszu przeznaczonego na album. Postanowiono zwrócić
się do wykonawcy testamentu Rzewuskiego z pytaniem,
czy kwoty tej nie można by użyć na zapłacenie zakłado-
wi Ignacego Kriegera za sfotografowanie Ołtarza Maria-
ckiego111. Ponieważ do sprawy tej więcej nie powrócono,
zapewne w międzyczasie Grono dowiedziało się, że fun-
dusz ten został już wcześniej rozliczony. Ani jeden na-
stępny zeszyt Pomników Krakowa nie ukazał się więc dru-
kiem i jak podsumował to Stanisław Tomkowicz, „wszyst-
ko skończyło się na 5 tablicach, które nawet podobno
mało kto widział, bo puszczone nie były extra muros Tow.
110 Ibidem, s. 119-121.
111 ANK, sygn. 29/560/9, s. 63, 69. Za zwrócenie mojej uwagi na to
źródło dziękuję dr. Wojciechowi Walanusowi.
naukowego”112 (co zresztą nie było do końca prawdą -
wszak można je było nabyć w kilku miejscach, nie tylko
za pośrednictwem TNK). Nie powstały tym samym ani
inne zaplanowane zdjęcia, w tym widoki trumien królew-
skich, które Beyer i Dutkiewicz podobno mieli sfotogra-
fować wiosną 1872 r.113, ani tekst towarzyszący reproduk-
cjom, a tymczasowa okładka wydawnictwa nigdy nie zo-
stała zastąpiona właściwą.
Dla zakładu Beyera i Dutkiewicza Pomniki Krakowa
były jedną z większych i bardziej prestiżowych realiza-
cji. Trudno ustalić kompletną listę zilustrowanych przez
nich publikacji, jak i samodzielnych druków, ale do naj-
ważniejszych na pewno zaliczyć można dwa wydawni-
ctwa autorstwa ks. Polkowskiego: wspomniany Album
112 S. ToMKOWicz, Zabytki sztuki. Z powodu najnowszej publika-
cyi prof. Zacharjewicza. (Wydawnictwa zabytków sztuki. Tarnów.
Biecz), „Czas”, 1888, nr 13, s. 1.
113 „Gazeta Warszawska”, 1871, nr 243, s. 2.