Muzeum Archeologiczne w Poznaniu [Hrsg.]: Fontes Archaeologici Posnanienses: Annales Musei Archaeologici Posnaniensis (48.2012)

10

Przemysław Bobrowski, Iwona Sobkowiak-Tabaka

Tabela 2. Udział ilościowy poszczególnych typów narzędzi pozyskanych w trakcie wstępnych badań na sta-
nowisku

TYPY NARZĘDZI

UDZIAŁ

ILOŚCIOWY

Drapacze

1

Tylczaki

1

Półtylczak

1

Obłęczniki

2

Narzędzia zębate

2

Ciosaki

1

Odłupki i okrzeski retuszowane

7

Wióry retuszowane

4

Łuski retuszowane

2

Inne

1

RAZEM

22

4,7; 8.1,3). Jeden z okazów nosi ślady oddziaływa-
nia wysokiej temperatury.

Rdzeń wiórowy dwupiętowy - 1 smukły, wspólno-
odłupniowy okaz o wymiarach 4,4 x 2,0 x 1,7 cm
z piętami przygotowanymi i naturalnym tyłem.
Rdzenie wiórowe o zmienionej orientacji - 6 wió-
rowo-odłupkowych okazów. Najmniejszy z nich
mierzy 4,0 x 3,2 x 4,3 cm, a największy 6,8 x 4,2 x
4,4 (Ryc. 9.1) Zdecydowana większość rdzeni po-
siada przygotowane pięty, noszące ślady regulary-
zacji krawędzi piętowej. Tył rdzeni jest zazwyczaj
naturalny (Ryc. 9.2-3; 10.1).

Rdzenie nieokreślone i fragmenty rdzeni - wyróż-
niono łącznie 14 okazów.

Debitaż

Wśród znalezionych 135 okazów debitażu w
trakcie powierzchniowej penetracji stanowiska za-
rejestrowano łącznie 14 odłupków korowych i 1
wiór korowy, a także 16 odłupków zaprawiakowych
(1 z nich posiadał znaczne rozmiary). Były to na
ogół okazy całe, duże, z piętkami naturalnymi bądź
gładkimi, oddzielonymi od rdzenia za pomocą tech-
niki twardego tłuka Wśród pozostałych odłupków,
14 to okazy odbite od rdzeni jednopiętowych. Do-
minowały okazy całe, średniej wielkości z piętkami
przeważnie gładkimi lub naturalnymi, noszące ślady
odbicia twardym tłukiem.

Łącznie zarejestrowano 10 wiórów, wśród któ-
rych 9 (w tym trzy fragmenty) sztuk to wióry odbi-
te od rdzenia jednopiętowego, małej bądź średniej
wielkości (nieregularne). Znaleziono także jeden

duży wiór odbity od rdzenia o zmienionej orienta-
cji. Ponad to wyróżniono także 4 okazy związane z
grupą naprawy rdzeni, a w tym trzy świeżaki, wśród
których był jeden duży masywny okaz odbity twar-
dym łukiem o piętce dwukątowej oraz jeden zatę-
piec wtórny. Odłupki i wióry nieokreślone, drobne
odpadki z rdzeniowania i łuskania oraz okruchy ter-
miczne liczyły łącznie 76 okazów.

Narzędzia

W trakcie pierwszego sezonu badań odkryto 22
narzędzia należące do kilku kategorii (Tabela 2).
Drapacz - 1 okaz odłupkowy o symetrycznie za-
kolonym drapisku (uszkodzony), krępy o wy-
miarach 4,6 x 4,6 x 1,5 cm. Drapisko obejmujące
część dystalną pólsurowiaka i krawędzie wykona-
no retuszem stromym i półstromym(Ryc. 10.2).
Tylczak - 1 okaz łukowy z retuszem obejmującym
prawą całą długość tylca.

Półtylczak - 1 okaz krępy, mierzący 3,5 x 2,3 x 0,5
cm, wykonany z wióra oddzielonego od rdzenia
jednopiętowego, o skośnym póltylcu (Ryc. 10.3).
Obłęczniki - 2 okazy. Pierwszy wykonany z odłup-
ka, krępy duży o wymiarach 5,3 x 4,8 x 1,3 cm z
wnęką łuskaną retuszem półstromym na prawej
krawędzi, na stronie wentralnej oraz stromym
retuszem zębatym na lewej krawędzi na stronie
spodniej (Ryc. 10.4; 15.5). Drugi przypominają-
cy dwurogacza - wykonany został z masywnego
odłupka oddzielonego okrucha termicznego od
rdzenia o zmienionej orientacji o wymiarach 9,5
x 7,0 x 3,2 cm. Wnękę uformowano pojedynczym