DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28937#0055
R E S O L U T. IV.
47
constat dc errore vel ignorantia manifesta , vel evidentislimis
signis conjefturata ; quod scilicet quis omnino non consenserit,
aut consentire voluerit , non qualitercunque praesumta, qualis
eidem efi Merend^ in qusftione feq. quae circa vires patrimonii
proprii versatur. Illa enim & sspenumero fallit, &in dubio pro-
pterautoricatcm jurarnenti, quodnemo temereprjestarecensetur,
abfuisse ssne absurditace asseritur..
f Facic I I. contra prtedidam sententiam primam, quod ^
quidam Dd. ut Decius confii. 40 3. n. 22. vers. quartd reft>o?idetur.
Pine/l. ind. part. 1. cap. 3. num. 9. Molin. distut. $79. num. 33.
concluf. 3. & alii, minorem, qui juravic, quöd nec ratione aetatis,
nec alia quacunquc causa contravenire velic, ä prtedisloremedio,
l. 2. C. de refcind. vend. indistinste excludanc & absolutionem
omnemdenegenc. Mirum itaque, qui major exillorum sencentia
in jure & condicione pinguiori consistac. -j- Verius itaque est, 4©
utpaulö anteposicum, diversicatem lasionis in concedenda abso-
lutione actendendam , & non nisi illam, quas nimium exorbitac
ä dimidio, justam resticutionis causam esse.
servanda sint:
MAteria h<tc non eU expedita 1.
Pro cujus meliori refoluticne 1. dißinguitur inter jus commune pro-
prium , quod vel naturale, fub quo etiam Divinum comprehenditur, vel
gentium ibid.
Utrumque vel ut abfolutum & in fefe, vel in relatione adcertam Rempubl.
in qua receptum, confiderari potesi 2.
sus proprtum, quod positivum dicitur, cjuid sit 3.
11. Pramittitur, aftus ahter de jure communi, ahter de jure proprio di-
ßingui , cjuomodo ? 4.
sns naturale (s Dtvinum verfantur circa disicrimen honeßorum (f turpium,
sosittvum ver'o circa aUhs indtjserentes /.
47
constat dc errore vel ignorantia manifesta , vel evidentislimis
signis conjefturata ; quod scilicet quis omnino non consenserit,
aut consentire voluerit , non qualitercunque praesumta, qualis
eidem efi Merend^ in qusftione feq. quae circa vires patrimonii
proprii versatur. Illa enim & sspenumero fallit, &in dubio pro-
pterautoricatcm jurarnenti, quodnemo temereprjestarecensetur,
abfuisse ssne absurditace asseritur..
f Facic I I. contra prtedidam sententiam primam, quod ^
quidam Dd. ut Decius confii. 40 3. n. 22. vers. quartd reft>o?idetur.
Pine/l. ind. part. 1. cap. 3. num. 9. Molin. distut. $79. num. 33.
concluf. 3. & alii, minorem, qui juravic, quöd nec ratione aetatis,
nec alia quacunquc causa contravenire velic, ä prtedisloremedio,
l. 2. C. de refcind. vend. indistinste excludanc & absolutionem
omnemdenegenc. Mirum itaque, qui major exillorum sencentia
in jure & condicione pinguiori consistac. -j- Verius itaque est, 4©
utpaulö anteposicum, diversicatem lasionis in concedenda abso-
lutione actendendam , & non nisi illam, quas nimium exorbitac
ä dimidio, justam resticutionis causam esse.
servanda sint:
MAteria h<tc non eU expedita 1.
Pro cujus meliori refoluticne 1. dißinguitur inter jus commune pro-
prium , quod vel naturale, fub quo etiam Divinum comprehenditur, vel
gentium ibid.
Utrumque vel ut abfolutum & in fefe, vel in relatione adcertam Rempubl.
in qua receptum, confiderari potesi 2.
sus proprtum, quod positivum dicitur, cjuid sit 3.
11. Pramittitur, aftus ahter de jure communi, ahter de jure proprio di-
ßingui , cjuomodo ? 4.
sns naturale (s Dtvinum verfantur circa disicrimen honeßorum (f turpium,
sosittvum ver'o circa aUhs indtjserentes /.