R E $■ O L U T. Xri.
i S 5
QmJiia X1 L
An hodic apud Saxonesrerum immobilium domi»
nium ex causa venditionis non aliter transeat in
emtorem, quäm fi tradirio & ceslio, sive resigna-
tio judicialiter fada^ &ab emtore acceptata sit?
®ut t)on bern 23ersaufser ©ertcl
COmmunis esl fententia,. cjn'od Jnre Saxonico dominisim rertim immobilitnn
non tranfeat ßne jndiciah refignatione ab ahenante fahta. /.
Qgiod ex textibnj &glosiatortbus ilhusjnms ita apparsnter videtur. 2.&fecjq.
tsbt mducuntur.
Quibus confequens videtur, ejiibd creditor, cuipoFl fimpliccm rei traditio-
nem judicuihter etiam, fine tamen resignatione faZlam ab alienatore hypothe-
cam coxsijtutns esi, posfesfom preferatnr. 6.
Et re seudalt dnabus venditd (3' tradttd, etiam ubt Domini cenfenfus vel
inveftitura accessent, ilLe potior fit, cui rcs pravid venditons abdicattone
tradita futt. 7.
Contrurta fententia in regula prasertur ßf asiruitur. S.
Textus juris Saxomct locjui fialtem de (pectalt casiu donattonis fcilicet rerum
avitarum , cyuod late deducitur num. p. (3 fecjcj. ubt arr. 52. lib. 1.
JUcfrt. & arric. 30- Jib. 2. & art. Jib. 1. exphcantur. ltem arr. 20,
n. H. fecjcj.
Ubt (3 folennitatet s qua circa donationes olim illo jure reejthsita. fuerunt,
referuntur.
Quod tamen faltem ad veras & merai, ejua ex hberalitate defcendunt,
reftntlum, fecus esi mtllis, qua fiunt vel ob cjuandam necesßtatem, velcau-
sam certam. /7. & fey.
Pradittam optntonem communem niti faltem auüoritate glojfa lattn*. ip.
Cermamcam nobtfcum facere. 26.
yibdtcationis confuetudmem rattone potrßimum bonorum cenßticorum in»
valutsfe. num. 21.
Ad exemplum Vasiilh seudum vendentis, cjut eoufcjuc pro tah habetur > do-
nec jus fiuum emtort ceß'ertt. tbtd,
wique
i S 5
QmJiia X1 L
An hodic apud Saxonesrerum immobilium domi»
nium ex causa venditionis non aliter transeat in
emtorem, quäm fi tradirio & ceslio, sive resigna-
tio judicialiter fada^ &ab emtore acceptata sit?
®ut t)on bern 23ersaufser ©ertcl
COmmunis esl fententia,. cjn'od Jnre Saxonico dominisim rertim immobilitnn
non tranfeat ßne jndiciah refignatione ab ahenante fahta. /.
Qgiod ex textibnj &glosiatortbus ilhusjnms ita apparsnter videtur. 2.&fecjq.
tsbt mducuntur.
Quibus confequens videtur, ejiibd creditor, cuipoFl fimpliccm rei traditio-
nem judicuihter etiam, fine tamen resignatione faZlam ab alienatore hypothe-
cam coxsijtutns esi, posfesfom preferatnr. 6.
Et re seudalt dnabus venditd (3' tradttd, etiam ubt Domini cenfenfus vel
inveftitura accessent, ilLe potior fit, cui rcs pravid venditons abdicattone
tradita futt. 7.
Contrurta fententia in regula prasertur ßf asiruitur. S.
Textus juris Saxomct locjui fialtem de (pectalt casiu donattonis fcilicet rerum
avitarum , cyuod late deducitur num. p. (3 fecjcj. ubt arr. 52. lib. 1.
JUcfrt. & arric. 30- Jib. 2. & art. Jib. 1. exphcantur. ltem arr. 20,
n. H. fecjcj.
Ubt (3 folennitatet s qua circa donationes olim illo jure reejthsita. fuerunt,
referuntur.
Quod tamen faltem ad veras & merai, ejua ex hberalitate defcendunt,
reftntlum, fecus esi mtllis, qua fiunt vel ob cjuandam necesßtatem, velcau-
sam certam. /7. & fey.
Pradittam optntonem communem niti faltem auüoritate glojfa lattn*. ip.
Cermamcam nobtfcum facere. 26.
yibdtcationis confuetudmem rattone potrßimum bonorum cenßticorum in»
valutsfe. num. 21.
Ad exemplum Vasiilh seudum vendentis, cjut eoufcjuc pro tah habetur > do-
nec jus fiuum emtort ceß'ertt. tbtd,
wique