DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.1849#0020
io
iis indicari existimat ministros statuum, personas nobilitatis superioris et
Principes, guibus reus subditus non est. Illa legis verba autem, si sen-
sum consideramus, quem eo tcmpore habuerunt, cum C.C.C. conficiebatur,
obscura quidem sunt, quia Caroiina in ejus praefatione ea tantum per:
„fltl?()ejeicfjltet ttw&ttge 58?5tltter" declarat. Igitur solum defendi potest, talem
caedefn nonnisi in eas personas committi, quibus reus rcverentiam specia-
lem legibus fundatam debebat, e. g. in eos, qui superiori in republica Ma-
gistratu funguntur. Omnis dijudicatio specialis vero arbitio judicis relin-
quenda est.
2) Aut in „bl$ Zfyattti cigttett £etttt." Etiam de his verbis interpre-
tcs disceptant. Alii, ut Carpzovius,
pract. crim. qu. XXIV. obs. II.
Kress
ad art. 137. §. 2. no. 7.
affirmant, hoc praeceptum eos tantum spectare, quibus fidem juramento
reus spopondit, dicentes, Carolinam h.l. ad patronum, de quo lexPompeja
Ioquitur, respexyse. Ex eorum opinione igitur lex in famulos nostros
non cadit. Alii contra, ut Boehmerus
ad art. 137. §. 13.
Feuerbach
§. 234.
omnes huc pertinere dicunt, quibus delinquens non solum arctam fidem,
sed etiam operas domesticas debet. Ouae sententia mihi Carpzovii opi-
nioni praevalere videtur, cum nesciamus, an Carolina revera patronum
hic spectaverit, ei si rationem legis spectare velimus, magis conveniens
esse videatur, eam opinionem approbare, legem hic generaliter nexum ex
quotidiano usn inter dominum et famulum prodeuntem intellexisse.
3) Aut „ jtvifc&ett S&eleiltett." j2uaestioigitur,annunc etiam caedes
iis indicari existimat ministros statuum, personas nobilitatis superioris et
Principes, guibus reus subditus non est. Illa legis verba autem, si sen-
sum consideramus, quem eo tcmpore habuerunt, cum C.C.C. conficiebatur,
obscura quidem sunt, quia Caroiina in ejus praefatione ea tantum per:
„fltl?()ejeicfjltet ttw&ttge 58?5tltter" declarat. Igitur solum defendi potest, talem
caedefn nonnisi in eas personas committi, quibus reus rcverentiam specia-
lem legibus fundatam debebat, e. g. in eos, qui superiori in republica Ma-
gistratu funguntur. Omnis dijudicatio specialis vero arbitio judicis relin-
quenda est.
2) Aut in „bl$ Zfyattti cigttett £etttt." Etiam de his verbis interpre-
tcs disceptant. Alii, ut Carpzovius,
pract. crim. qu. XXIV. obs. II.
Kress
ad art. 137. §. 2. no. 7.
affirmant, hoc praeceptum eos tantum spectare, quibus fidem juramento
reus spopondit, dicentes, Carolinam h.l. ad patronum, de quo lexPompeja
Ioquitur, respexyse. Ex eorum opinione igitur lex in famulos nostros
non cadit. Alii contra, ut Boehmerus
ad art. 137. §. 13.
Feuerbach
§. 234.
omnes huc pertinere dicunt, quibus delinquens non solum arctam fidem,
sed etiam operas domesticas debet. Ouae sententia mihi Carpzovii opi-
nioni praevalere videtur, cum nesciamus, an Carolina revera patronum
hic spectaverit, ei si rationem legis spectare velimus, magis conveniens
esse videatur, eam opinionem approbare, legem hic generaliter nexum ex
quotidiano usn inter dominum et famulum prodeuntem intellexisse.
3) Aut „ jtvifc&ett S&eleiltett." j2uaestioigitur,annunc etiam caedes