DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28929#0006
Ad Lectorem benevolum.
Licet jam pridem Numismata Regum Syriæ, Ægypti & Arsacidum, singularibus libris
edita, iteratisque splendidis editionibus evulgata sint,- ha&enus tamen sola Numis-
mata. Regum Maceàonine, non nisi in votis eorum fuerunt, qui integram Monarchiam
Græcam, cujus Regnum Macedonicum prima & praecipua pars. Nummis illustratam
desiderarunt. Tam exiguus erat hujus Generis Numismatum Numerus, doaiisimis viris
notus , ut aliorum Numismatum Classibus inserta ederentur, ne penitus interirent. Ni-
hil ominus tamen puto , succeisum in colligendis his Numismatibus mihi non plane defuit
sej Eo usque enim aisurgiteorum numerus & series in hoc opulculo, ut jure affirmari pos-
sit colle&ionem hanc Numismatum Regum Macedoniæ, majorem esse, laudatissimis colle-
sfionibus Numismatum Regum, Syriæ,Ægypti & Parthorum, quas Cl- Vaillantus inter plausus
dostissimorum Virorum edidit, dum tamen quædamillarum, vix explendis 2, vel 3 .Tabulis ejus
generis lufficerent, quales sunt VlI.Tabulæ,opusculo nostro inservientes : An vero haec Nu-
mismata Regum Macedoniæ Varietate, dcusuin Historia, aliis inferiora censenda sint, fa-
cile judicabunt, qui sciunt Numismata Regum Macedoniæ, ab Amynta antiquissimo adPer-
seum usque , comprehendere rarissimos antiquissimosque Nummos, qui omnibus aliis, ex-
ceptis paucissimis quibusdam quos Phido & Atys cudi curarunt, Antiquitatis palmam prae-
ripere, & Historiæ genuinae indubia certaque rudimenta exhibere censentur *. Fateor Cl.
Vaillantum in condenda Historia Regum, quorum Numismata edidit, prolixiorem fuisse,
sed scopo nostro convenientius fuit non nisi præcipua singulorum Regum præclare gesta,
ex præstantissimis Scriptoribus, paucissimis, commemorasse. Forte aliis temporibus, ex
hisce præsidiis, elicientur, quæ majoris judicii & doâxinæsunt. Post Alexandrum M. An-
nos Æræ vulgaris ex Hubnero adscripsimus, ut cum Annis Mundi ex Cl. Grævii Justino
p. 13- citatis conjungerentur, & collata hac Chronologia cum ipsis Numismatum delinea-
tionibus, tempora Numismatum solo intuitu perciperentur. De Numismatum delineatio-
nibus , Scriptis, (StMuseis, unde depromtæ sint, in Prolegomenis abunde diximus; Plura
tamen alia addidilsemus si per Integram valetudinem 111. de Boze, &Ven.J. C. Iselii S.T.
D. & Prof. Bas.p.m. licuisiet. PolTemus etiam alia exspeftare, sed longiori cundatione no-
lumus molestiores esse. Finem igitur facio Verbis Cl. Sponii, ex Præfatione ad MisceUanea
Erndiu Antiquitatis: „Primo, inquit, quem inchoamus libro continebuntur Novem aut de-
meem Se&iones, plus aut minus 5 quarum primam sigillatim nunc prælo submittimus :
„Sicque, si Deus volet, lingulis tribus aut quatuor mensibus, aliam & aliam emittemus.
,,Hoc i.nstjtutum ut sequerer, multis sum addudus rationibus, tum valetudinis, tum tem-
,,poris quod à cælatoribus exigitur, tum impensarum quæ sie editori &c emptori minores
,,videbuntur; tum etiam ut sequentibus emendari & augeri queant, amicorum monitu,
,,quæ in prioribus dida minus rede, aut omissTa fuerunt. Hæc habebam præfagda. Va-
,,leat porro Sc faveat omnis Venerandae Mysta & cultor Antiquitatis.
* Conf. 111. Spanhem. de usu Num. Tom. I. p. 18. Misc. Berol. Tom. 1. p. 33. Ci. Heumanni Introd.'ad Hist.
Lite. Cap. 6. $. 16.
Supplenda Sc emendanda.
p. p. ad § IV. de Raritate pretio Nummorum Græcorum conferri poteft, locus 111. Baudelod d Airvasin trari.
de sutilité des Voyages , Tom. II. p. 283- unde conslat, Baudelotum exprimis fuisse. qui consilium cepit coli gen-
di Numismata Graeca Regum, ejusque exemplo & consiliis motum Cl. Vallantum, ad eorundem eolieriionem
animum appulisse.
p. 13, Ad Columnam primam, ubi de difficultatibus Chronologicis in serie Regum Macedoniae, addi potest,
locus Rev. Hat dut ni, ex Chronologia V. T. in opp. Sei. p. 57 6.
Querelis de difficultatibus, quae hanc seriem Regum Macedoniae premunt. Cl, etiam Haymius, suam addidit, in
TheJ. Britt. Tom. II. p. 9- i°
Pag. 17. Col. I. in margine in locum tS II. 9 reponendus est Numerus IV. 32, & contra , p. 23. columna 2.
In locum t5 IV. 32. reponatur II. 9■ Nam errore pirioris ex unius libri eadem pagina, Nummus Alexandri M. inter
Nummos Philippi; & contra , Philippi Nummus, inter Alexandri Numismata locatus est.
II. ii. 13 Haec duo Numismata sunt ex genere contorniatorum maximi moduli, de quibus conf. Cl. Haver-
campi dissertatio, quam smgulari diss de Nummo Alexandri M. subjecit. p. 43- similes typi in Nummis Neronis
& Trajani lignati sunt, de quibus consulatur 1. c p. 86. 87. & 103.
III. 30. Hic Nummus spurius est, Orthographia temporibus Alexandri M. repugnat, typus forte ex Nummis
Hadriani mutuo sumtus est, in cujus Nummis argenteis, similem typum edidit Rev. Prjrufius in musëo Farnensi.
IV. 36. Hic Nummus ad Erytraorum Nummos pertinet, cujus Initiales in tribus literis EPT. quas CîTPati-
nus non intellexit. In Nummis hujus generis, loco obscurae figura:, quam Patmus ad Palma: similitudinem ex-
pressit, cernitur noriua de qua plura in Nummis urbium dicemus, ex Cl. Bdyero, jn Comm. Acad. Scient. Pe-
rrop. Tom. II- p. 436.
p, 17. Ubi de Philippi Nummis Aureis ; Observat Cl. Crophius, in Antiq, Maced. lib II. cap. 7- hunc Philip,
pum,apud Crenidas, aurifodinas narium. Nummum Aureum, Philippi nomine cudere instituisTe, telle Diod. Siculo.
Lib. VIII. p. 847. quorum Horatius Lib. II. ep. I. v. 234. & Plautus Bacch. Ari. IL Sc II. v 32. meminerunt
Mille & ducentos Philippos attulimus aureos Ubi. Taubmannus annotat. valui/se Philippum aureum duos droit
ter aureos Gallicos. Conf Cl. Begeri Thes. Brand. Toin. I. 2.37.
II. 3. Ad hujus Nummi illustracionem facit locus Plucarchi, ubi legitur; Solitum suijse Philippum curules O-
lympicorum vittorias in Nummis/ignare. Observante Cl. Begero in Thes. Brand. 1 p. 233
II. 4 Cernitur in hoc Nummo Philippi Oculus dexter, isque nullo vulnere deturpatus, cum tamen authores,
in obsidione Mechona: ; qua: oriavo regni anno accidit, dextrum oculum , ei sagitta effolsum fuisse scripserint. Vid,
Justinus lib. VII. 6. Diodorus & Plutarchus, licet rem ipsam non negent, tamen de oculo dextro nihil de ter-
minant. Begerus 1. c.
II. 10. 2i. 30. In his Nummis obseryari potest Corytus, vel checa in qua olim arcus recondebantur,; quo sco-
po similem nummum edidit Rev. Montfauconus. Antiq. Expliquée. IV. Tab. ly. 7. Conf Cl. Bayerus, in Comm.
Acad Scient, Petrop. T. II.
Licet jam pridem Numismata Regum Syriæ, Ægypti & Arsacidum, singularibus libris
edita, iteratisque splendidis editionibus evulgata sint,- ha&enus tamen sola Numis-
mata. Regum Maceàonine, non nisi in votis eorum fuerunt, qui integram Monarchiam
Græcam, cujus Regnum Macedonicum prima & praecipua pars. Nummis illustratam
desiderarunt. Tam exiguus erat hujus Generis Numismatum Numerus, doaiisimis viris
notus , ut aliorum Numismatum Classibus inserta ederentur, ne penitus interirent. Ni-
hil ominus tamen puto , succeisum in colligendis his Numismatibus mihi non plane defuit
sej Eo usque enim aisurgiteorum numerus & series in hoc opulculo, ut jure affirmari pos-
sit colle&ionem hanc Numismatum Regum Macedoniæ, majorem esse, laudatissimis colle-
sfionibus Numismatum Regum, Syriæ,Ægypti & Parthorum, quas Cl- Vaillantus inter plausus
dostissimorum Virorum edidit, dum tamen quædamillarum, vix explendis 2, vel 3 .Tabulis ejus
generis lufficerent, quales sunt VlI.Tabulæ,opusculo nostro inservientes : An vero haec Nu-
mismata Regum Macedoniæ Varietate, dcusuin Historia, aliis inferiora censenda sint, fa-
cile judicabunt, qui sciunt Numismata Regum Macedoniæ, ab Amynta antiquissimo adPer-
seum usque , comprehendere rarissimos antiquissimosque Nummos, qui omnibus aliis, ex-
ceptis paucissimis quibusdam quos Phido & Atys cudi curarunt, Antiquitatis palmam prae-
ripere, & Historiæ genuinae indubia certaque rudimenta exhibere censentur *. Fateor Cl.
Vaillantum in condenda Historia Regum, quorum Numismata edidit, prolixiorem fuisse,
sed scopo nostro convenientius fuit non nisi præcipua singulorum Regum præclare gesta,
ex præstantissimis Scriptoribus, paucissimis, commemorasse. Forte aliis temporibus, ex
hisce præsidiis, elicientur, quæ majoris judicii & doâxinæsunt. Post Alexandrum M. An-
nos Æræ vulgaris ex Hubnero adscripsimus, ut cum Annis Mundi ex Cl. Grævii Justino
p. 13- citatis conjungerentur, & collata hac Chronologia cum ipsis Numismatum delinea-
tionibus, tempora Numismatum solo intuitu perciperentur. De Numismatum delineatio-
nibus , Scriptis, (StMuseis, unde depromtæ sint, in Prolegomenis abunde diximus; Plura
tamen alia addidilsemus si per Integram valetudinem 111. de Boze, &Ven.J. C. Iselii S.T.
D. & Prof. Bas.p.m. licuisiet. PolTemus etiam alia exspeftare, sed longiori cundatione no-
lumus molestiores esse. Finem igitur facio Verbis Cl. Sponii, ex Præfatione ad MisceUanea
Erndiu Antiquitatis: „Primo, inquit, quem inchoamus libro continebuntur Novem aut de-
meem Se&iones, plus aut minus 5 quarum primam sigillatim nunc prælo submittimus :
„Sicque, si Deus volet, lingulis tribus aut quatuor mensibus, aliam & aliam emittemus.
,,Hoc i.nstjtutum ut sequerer, multis sum addudus rationibus, tum valetudinis, tum tem-
,,poris quod à cælatoribus exigitur, tum impensarum quæ sie editori &c emptori minores
,,videbuntur; tum etiam ut sequentibus emendari & augeri queant, amicorum monitu,
,,quæ in prioribus dida minus rede, aut omissTa fuerunt. Hæc habebam præfagda. Va-
,,leat porro Sc faveat omnis Venerandae Mysta & cultor Antiquitatis.
* Conf. 111. Spanhem. de usu Num. Tom. I. p. 18. Misc. Berol. Tom. 1. p. 33. Ci. Heumanni Introd.'ad Hist.
Lite. Cap. 6. $. 16.
Supplenda Sc emendanda.
p. p. ad § IV. de Raritate pretio Nummorum Græcorum conferri poteft, locus 111. Baudelod d Airvasin trari.
de sutilité des Voyages , Tom. II. p. 283- unde conslat, Baudelotum exprimis fuisse. qui consilium cepit coli gen-
di Numismata Graeca Regum, ejusque exemplo & consiliis motum Cl. Vallantum, ad eorundem eolieriionem
animum appulisse.
p. 13, Ad Columnam primam, ubi de difficultatibus Chronologicis in serie Regum Macedoniae, addi potest,
locus Rev. Hat dut ni, ex Chronologia V. T. in opp. Sei. p. 57 6.
Querelis de difficultatibus, quae hanc seriem Regum Macedoniae premunt. Cl, etiam Haymius, suam addidit, in
TheJ. Britt. Tom. II. p. 9- i°
Pag. 17. Col. I. in margine in locum tS II. 9 reponendus est Numerus IV. 32, & contra , p. 23. columna 2.
In locum t5 IV. 32. reponatur II. 9■ Nam errore pirioris ex unius libri eadem pagina, Nummus Alexandri M. inter
Nummos Philippi; & contra , Philippi Nummus, inter Alexandri Numismata locatus est.
II. ii. 13 Haec duo Numismata sunt ex genere contorniatorum maximi moduli, de quibus conf. Cl. Haver-
campi dissertatio, quam smgulari diss de Nummo Alexandri M. subjecit. p. 43- similes typi in Nummis Neronis
& Trajani lignati sunt, de quibus consulatur 1. c p. 86. 87. & 103.
III. 30. Hic Nummus spurius est, Orthographia temporibus Alexandri M. repugnat, typus forte ex Nummis
Hadriani mutuo sumtus est, in cujus Nummis argenteis, similem typum edidit Rev. Prjrufius in musëo Farnensi.
IV. 36. Hic Nummus ad Erytraorum Nummos pertinet, cujus Initiales in tribus literis EPT. quas CîTPati-
nus non intellexit. In Nummis hujus generis, loco obscurae figura:, quam Patmus ad Palma: similitudinem ex-
pressit, cernitur noriua de qua plura in Nummis urbium dicemus, ex Cl. Bdyero, jn Comm. Acad. Scient. Pe-
rrop. Tom. II- p. 436.
p, 17. Ubi de Philippi Nummis Aureis ; Observat Cl. Crophius, in Antiq, Maced. lib II. cap. 7- hunc Philip,
pum,apud Crenidas, aurifodinas narium. Nummum Aureum, Philippi nomine cudere instituisTe, telle Diod. Siculo.
Lib. VIII. p. 847. quorum Horatius Lib. II. ep. I. v. 234. & Plautus Bacch. Ari. IL Sc II. v 32. meminerunt
Mille & ducentos Philippos attulimus aureos Ubi. Taubmannus annotat. valui/se Philippum aureum duos droit
ter aureos Gallicos. Conf Cl. Begeri Thes. Brand. Toin. I. 2.37.
II. 3. Ad hujus Nummi illustracionem facit locus Plucarchi, ubi legitur; Solitum suijse Philippum curules O-
lympicorum vittorias in Nummis/ignare. Observante Cl. Begero in Thes. Brand. 1 p. 233
II. 4 Cernitur in hoc Nummo Philippi Oculus dexter, isque nullo vulnere deturpatus, cum tamen authores,
in obsidione Mechona: ; qua: oriavo regni anno accidit, dextrum oculum , ei sagitta effolsum fuisse scripserint. Vid,
Justinus lib. VII. 6. Diodorus & Plutarchus, licet rem ipsam non negent, tamen de oculo dextro nihil de ter-
minant. Begerus 1. c.
II. 10. 2i. 30. In his Nummis obseryari potest Corytus, vel checa in qua olim arcus recondebantur,; quo sco-
po similem nummum edidit Rev. Montfauconus. Antiq. Expliquée. IV. Tab. ly. 7. Conf Cl. Bayerus, in Comm.
Acad Scient, Petrop. T. II.