DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.28906#0076
54
Opelivs Severvs Macrsnvs,annoaCHRisn natiuitate du-
centelimo decimo nono Imperium hac ratione adeptus est: Post interitum
Antonini, vbi Artabanus Parthorum Rex magnis copiis aduentare, exerci-
# tumq) Romanum aperta vi petere nuntiabatur5Imperatorem sibi Macrinum,
qui secundus ab Antonino iam ante in castris fuerat,elegerunt,iuramentumque atque inau-
gurationem ipsi Senatus Populusque Rom. prxstiterunt. Hic Antonini corpusculum con-
festim igni tradidit,reliquiasque in vrnam conie&as matri ad sepulturam transmisit. ea tum
agebat Antiochix. Verum vt tristem miserabilemque liberorum suorum calamitatem mi-
sera accepi{set,'sibiipsa mortem consciuit.Interea dum haec aguntur,Artabanus inMesopo-
tamiam eo vsque venit, vt iam non longe multis copiis ac viribus ab exercitu Romano ab-
estet. Tum Macrinus orationem ad milites habuit huiuscemodi: lam tewpu* monet, com-
mthtones fortissimi, imminenti fericulo qukm ocysime occurrere. Videtls enim Parthorurn
Regem cum maxima totius Orientls multitudine tam iam nohis inssare3iujlasf belli caujfds
f>ratendere,adeof in vindictam nos vocare: fiquidem sriores nos ilium rupto pacis scedere
ad hellum prouocauimus. Iamyinquam3vniuerfum Impenum Romanum in vessram recum-
hit virtutemsidems: est enim nobis hellum cum Regepotentisiimo fane difsicilhmum •> non
quidem definihus Imperij proj?agandis,sed de omnibus fimul vniuerfi Rom. Imperijsortu-
niSjVt qui hheros fuos confanguineossocontra nos vltum veniat. Igitur arma capiamus,
atque (vti Romanis consuetum est) ordinem in bcllo feruemuSjquo Barharos sacile fupera-
himus. Hsec postquam locutus est, postero die Sole oriente Romani Artabanum plurimas
secum copias adducentem eminus conspiciunt. Vtq; Solemde more Parthi adorarunt, in-
genti clamore edito in Romanos extemplo concurrunt. Ceterum Romani postquamequi-
tatu multitudineqj camelorum premebantur, simulata fugamurices proiiciebant, qui sub
arena adeo delitescebant^vt facile conspici nequirent. Et tametsi quidem murices isti equi-
tibus Maurisq-, camelorum inseisoribus perniciem adferebant, pugnatum tamen vtrimque
cst vno alteroqj die a mane in vesperem vsque acerbisilme,ita vt nox ipsa praaliumdirimere
debuerit. Tertio rursum die vtrimque copias in campum educunt: in quo conssidu tanta
virorum iumentorumque cecidit multitudo,vtomnis prope campus iis compleretur. Post-
quam vtrique in sua sese castra receperunt, itinera aditusqj obieblis cadauerum cumulis vel-
ut aggere propugnaculoque alter akeri prxcluserunt. Ac cum iam Parthi quarto die sese
rursum ad certamen pararent,cognouit Macrinus Artabanum non alia de caussa tam acri-
ter ac pertinaciter pugnare, nisi quod aduersus Antoninum conssigere se arbitraretur.
QUare Artabano mittit legatos cum litteris, indicauitqj Antoninum iampridem occisum,
debitasque luilse poenas: sibi a Romanis Imperium esie concesium,ac summam rerum tra-
ditam, &ob id se cupere illum ex inimico amicum facere, pacemqj foedere, iureiurando
ac libamihibus sancire. Quibus leblis Artabanus,edo£hisque iam a legatis Macrinum An-
tonini necem curasse , foedus cum ipso feriit} ac Macrinus cum suo exercitu Antiochiam
reuertitur, vbi ipse quidem in oppido agebat; exercitus vero foris. Hinc item litteras tam
amicas tamque humanas ad Senatum Populumque Rom. dedit, vt iis leblis ipsum vniuersi
illico non Imperatorem modo salutarint, verum & iam iam prxsentem optarint,vti Impe-
rialem ipsi honorem 6c obsoquium priestare queant. Facile enim nouerant,huius opcra seso
ab Antonino clam liberatos. Neque etiam Senatus tantopere lietabatur ob pacem Parthi-
cam,quam quod Antoninus esset interfe&us. Nam vt audoritate quisqueaut dignitate ac
potentia prxcellcbat, ita maxime imminentem siiisceruicibus gladium Macrinum depu-
liise arbitrabttur. Vertim milites vbi intellexissent Antonini percussorema Macrino fuisse
siibrogatum, alieni iam Imperatorem contemnebant ceu xquo mitiorem, occasionemque
siiltem leuem dari optabant, vti necem Antonini in ipso vindicarent. Hxc vbi percepit
Macrinus, filium Diadumenum in castra ex oppido adduxit; ac militibus conuocatis, sel-
lam, qi x in medio etat exercitus, conscenderunt; filiumque Macrinus, vti secum pari iure
imperaret, instituit, ac mutatonomine ipsum Antoninum Diadumenianum appellauit, vti
militum animos aliquantulum sedaret.
Opelivs Severvs Macrsnvs,annoaCHRisn natiuitate du-
centelimo decimo nono Imperium hac ratione adeptus est: Post interitum
Antonini, vbi Artabanus Parthorum Rex magnis copiis aduentare, exerci-
# tumq) Romanum aperta vi petere nuntiabatur5Imperatorem sibi Macrinum,
qui secundus ab Antonino iam ante in castris fuerat,elegerunt,iuramentumque atque inau-
gurationem ipsi Senatus Populusque Rom. prxstiterunt. Hic Antonini corpusculum con-
festim igni tradidit,reliquiasque in vrnam conie&as matri ad sepulturam transmisit. ea tum
agebat Antiochix. Verum vt tristem miserabilemque liberorum suorum calamitatem mi-
sera accepi{set,'sibiipsa mortem consciuit.Interea dum haec aguntur,Artabanus inMesopo-
tamiam eo vsque venit, vt iam non longe multis copiis ac viribus ab exercitu Romano ab-
estet. Tum Macrinus orationem ad milites habuit huiuscemodi: lam tewpu* monet, com-
mthtones fortissimi, imminenti fericulo qukm ocysime occurrere. Videtls enim Parthorurn
Regem cum maxima totius Orientls multitudine tam iam nohis inssare3iujlasf belli caujfds
f>ratendere,adeof in vindictam nos vocare: fiquidem sriores nos ilium rupto pacis scedere
ad hellum prouocauimus. Iamyinquam3vniuerfum Impenum Romanum in vessram recum-
hit virtutemsidems: est enim nobis hellum cum Regepotentisiimo fane difsicilhmum •> non
quidem definihus Imperij proj?agandis,sed de omnibus fimul vniuerfi Rom. Imperijsortu-
niSjVt qui hheros fuos confanguineossocontra nos vltum veniat. Igitur arma capiamus,
atque (vti Romanis consuetum est) ordinem in bcllo feruemuSjquo Barharos sacile fupera-
himus. Hsec postquam locutus est, postero die Sole oriente Romani Artabanum plurimas
secum copias adducentem eminus conspiciunt. Vtq; Solemde more Parthi adorarunt, in-
genti clamore edito in Romanos extemplo concurrunt. Ceterum Romani postquamequi-
tatu multitudineqj camelorum premebantur, simulata fugamurices proiiciebant, qui sub
arena adeo delitescebant^vt facile conspici nequirent. Et tametsi quidem murices isti equi-
tibus Maurisq-, camelorum inseisoribus perniciem adferebant, pugnatum tamen vtrimque
cst vno alteroqj die a mane in vesperem vsque acerbisilme,ita vt nox ipsa praaliumdirimere
debuerit. Tertio rursum die vtrimque copias in campum educunt: in quo conssidu tanta
virorum iumentorumque cecidit multitudo,vtomnis prope campus iis compleretur. Post-
quam vtrique in sua sese castra receperunt, itinera aditusqj obieblis cadauerum cumulis vel-
ut aggere propugnaculoque alter akeri prxcluserunt. Ac cum iam Parthi quarto die sese
rursum ad certamen pararent,cognouit Macrinus Artabanum non alia de caussa tam acri-
ter ac pertinaciter pugnare, nisi quod aduersus Antoninum conssigere se arbitraretur.
QUare Artabano mittit legatos cum litteris, indicauitqj Antoninum iampridem occisum,
debitasque luilse poenas: sibi a Romanis Imperium esie concesium,ac summam rerum tra-
ditam, &ob id se cupere illum ex inimico amicum facere, pacemqj foedere, iureiurando
ac libamihibus sancire. Quibus leblis Artabanus,edo£hisque iam a legatis Macrinum An-
tonini necem curasse , foedus cum ipso feriit} ac Macrinus cum suo exercitu Antiochiam
reuertitur, vbi ipse quidem in oppido agebat; exercitus vero foris. Hinc item litteras tam
amicas tamque humanas ad Senatum Populumque Rom. dedit, vt iis leblis ipsum vniuersi
illico non Imperatorem modo salutarint, verum & iam iam prxsentem optarint,vti Impe-
rialem ipsi honorem 6c obsoquium priestare queant. Facile enim nouerant,huius opcra seso
ab Antonino clam liberatos. Neque etiam Senatus tantopere lietabatur ob pacem Parthi-
cam,quam quod Antoninus esset interfe&us. Nam vt audoritate quisqueaut dignitate ac
potentia prxcellcbat, ita maxime imminentem siiisceruicibus gladium Macrinum depu-
liise arbitrabttur. Vertim milites vbi intellexissent Antonini percussorema Macrino fuisse
siibrogatum, alieni iam Imperatorem contemnebant ceu xquo mitiorem, occasionemque
siiltem leuem dari optabant, vti necem Antonini in ipso vindicarent. Hxc vbi percepit
Macrinus, filium Diadumenum in castra ex oppido adduxit; ac militibus conuocatis, sel-
lam, qi x in medio etat exercitus, conscenderunt; filiumque Macrinus, vti secum pari iure
imperaret, instituit, ac mutatonomine ipsum Antoninum Diadumenianum appellauit, vti
militum animos aliquantulum sedaret.