Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Gori, Antonio Francesco; Schwebel, Nicolaus [Bearb.]
Antiquitates Etruscae — Nürnberg, 1770

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.1062#0176
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
-*»to«~~

116

Appendix Mufaei Etrufci.

PunTEs: omnes, univerfae. Liquet effe a gr. #*? , wotvlec., a cum u commutato.

TiRKANTUR: cantuter majore : quia Etrufci ac Pelasgi per annos tres fummas calami-
tates, rerumque omnium , quae viftui neceflariae funt, perpeffi fuerant fummam cari-
tatem. Hujusmodi voces, tcr,_tris, itipler, tuplak, tripler, haud raro occurrunt in tabulis
Eugubinis, in ufu tum apud Etrufcos, tum apud Pelasgos. Kantur: Saepe Etrufcis
vocibus in fine additur R. quod et veteres Lacedaemones fecerunt, Hinc Latinis cantus^
quam vocem Petrus Nunnefius arbitratur effe Wo 1'S jtxivsiv , id eft biarc. Quod ve-
ro rejicit Voflius in Etymnl. qui potius eara deducit ex Haebraeorum ac Poenorum lin-
gua. Latini hanc vocem ab Etrufcis accepiffe vkientur. Hinc Canenae, poftea Camenae,
Cafmenae, ex Etrufcis cognitae Romanis jam a principio urbis. In tabula Pclasgica
verf. 14. Prokanurent, procanant. Verti etiam poteft ter ptrtmtae, a ter ,et ■xxiva,
jerimo, occido, per annos trcs percujfae et aiifticiae. (

IKum e k : videtur in adhibitum ab Etrufcis ad augendam vocabuli vim, quod etiam nonnun-
quam Latini fecerunt, v. g. infringo , invalefco , inctytus. Igitur Inumek_, lit puto, efl:
ab'oijW«<fw, ejulo, ploro; o/jwoyjj, tjulattts, ploratus, quafi perejulate , perploratc. Etru-
fcis V eft O et K est V. Nos Etrufci patrio fermone dicimus lamentationes et eju-
latus, omei, gr. ufAat, beu tnihi

10.

Vvem:
clamate

Vrtas:

virae

Puntes:
omnes

FRATRUM:

fratrum

Vpetvta:

. inaujpicata.

VvEM: idem fignificafc ut fupra in verf. 8

VRTAS: virae.h. e. foeminae. Latini veteres , Etrufcorum exemplo, feminas quasnunc
ita dicimus , viras appellaruat; nec immerito ut obfervat Scaiiger ad hiinc Feftilocum.
Querquetulanae virae putantnr Jignificari Nymphae pracfidentes qmrqueto virefcenti ■■ et mox.-
fedfeminasamiqm viras adpelLibant, unde adhuc permanet virgines et Viragines. V RTEs:
viri. nam a viro virtus, quafi viritus.

Pv"NT*s: ut fupra in v. 8.

VpetvTA: inaufpicata. Forfitan V in principio vocis idem valet ac eu, »0», apud
Graecos. Petuta a*el«'«, volare, Ex aviumvolatu, (quas, fi opportune prae-
volarent, fecunda praefagientes, praepetes, fi vero adverfa , inbibras dicebant) Haru-
fpices et Augures bona et mala praefentiebant. De his Feftus in voce praepetes, quae
ab Etrufca Petuta, absque negativa, originem habere videtur. Memorantur in
alia tabula Eugubina litteris Pelafgicis iisdem ac Latinis fcripta, quam interpretatus eft
Bourguetius, aves male ominofae, cvtumix, cornix, pica et picus, quae fulguritae feu taftae
fulmine, vel difciflae, Augurum ac Fratrum monitu , ficcitatem aliasque calamitates ma-
ximas portenderunt; qrjae calamitates in eadem tabula, ut in hac, ab' univerfo coetu
inclamante deflentur, Pro re igitur verti inaufpicata.

HI. INUMEK: ViA: MERS: VvA: ARUMEN: ETUTA;

Ululate filiae difperfa clamantes arva everfa.

INUMEK: ut iupra verf. 9. ■ " '"

VlA: qnemadmodum 5n primo verfu Fuja, fiii, ita beic V;i A , filiae, ut arbitror,
fignificat. V primum quafi F pronunciatur. Viget adhuc baec vox apud Venetos, qui
filium,, fio filiam, fia vocant,

Mers: ut fupra verf. 6. MERSUS a pstf£t»).

Vv a : clamantes-, participium videtur ex Vvem, utdiximus fupraverf. %. agr, Qwia,

Arva-
 
Annotationen