DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.31201#0084
6,3 EX ALBII TlBVLLI ELEGIIS.
Et tamen, vtcunque esi, Eue ihi vera moneri,
Mendaci ionano credere Etie volent,
ElEciat vanos nodis Lucina timores,
Et fruLra immeritum praetimuisle velit,
Si siiea nec turpi mens eE obnoxia lado,
Nec laeht mag);os impia lingua deos.
Iatn nox aetherium nigris emensa quadrigis
Mundum caeruleo Jauerat amne rotas:
Nec me iopierat menti deus vtiiis aegrae
Somnus; soiiicitas dehcit ante domos. 20
Tandem cum Eumno Phoebus prospexit ab ortu,
PrelEt ianguentis Enni na lera quies.
Hic iuuenis caEa redimitus tempora iauru
EE viEis noEra ponere lede pedem.
Non
(in epish critica) in Callimachi H. in Cererem depre-
hendisle libi videbantur; aut, quia Tibullus tuam len-
tentiamvuigi opiniuncuhs opponit, forte ita legendum
esi: &J/%t22772 (quod in ^%r22777 facile degenerare potuit)
^07727772/771 gr77iij 0772222% 710 Recte autem tegun-
tur 0772222% h. e. sbmnia. 07722%% vero atque 0772777/%
a librariis laepishme permutari, notihimum eh. vide
ad Sil. stal. Villi. 4. et quae adCr^hOrthogr.
p, 16. adnotaram.
v. n. 7F2 722077c?'2] Proprie loquitur: Somni enim,
in quibus Dii adparerent, 7720772^2 dicebantur, v. Rro22^A.
ad b. 1. et /62771*. ad Ouid. Metam 1. r;. v. 216.
v. 13. Nunc sbmnia vocantur 72oAy ^277202*^, h. e. quae
timentur. .6770277% ell luno , quae lucis audor perhibetur,
v. E7*<?22M. ad h. 1. in Gotha num. cap.VL pag. 214.
et O2/A2 comment. ad thelaur. nummor.seled. pag. 277.
a/8.
V. 14. p7*/2ri2772227^' ] Alduspr7't2722727//c.
v. 17. Conf. supra ad libr. H. elegv I. v. 87. alii bigas
tribuunt Nodi.
v. 23. Nunc incipit demum poeta, enarrare visa: et
nescio an plures mihi adlentiant, qui arbitrer, Moschum
idyllium suum celebre, Europa inscriptum, elegantius
et
Et tamen, vtcunque esi, Eue ihi vera moneri,
Mendaci ionano credere Etie volent,
ElEciat vanos nodis Lucina timores,
Et fruLra immeritum praetimuisle velit,
Si siiea nec turpi mens eE obnoxia lado,
Nec laeht mag);os impia lingua deos.
Iatn nox aetherium nigris emensa quadrigis
Mundum caeruleo Jauerat amne rotas:
Nec me iopierat menti deus vtiiis aegrae
Somnus; soiiicitas dehcit ante domos. 20
Tandem cum Eumno Phoebus prospexit ab ortu,
PrelEt ianguentis Enni na lera quies.
Hic iuuenis caEa redimitus tempora iauru
EE viEis noEra ponere lede pedem.
Non
(in epish critica) in Callimachi H. in Cererem depre-
hendisle libi videbantur; aut, quia Tibullus tuam len-
tentiamvuigi opiniuncuhs opponit, forte ita legendum
esi: &J/%t22772 (quod in ^%r22777 facile degenerare potuit)
^07727772/771 gr77iij 0772222% 710 Recte autem tegun-
tur 0772222% h. e. sbmnia. 07722%% vero atque 0772777/%
a librariis laepishme permutari, notihimum eh. vide
ad Sil. stal. Villi. 4. et quae adCr^hOrthogr.
p, 16. adnotaram.
v. n. 7F2 722077c?'2] Proprie loquitur: Somni enim,
in quibus Dii adparerent, 7720772^2 dicebantur, v. Rro22^A.
ad b. 1. et /62771*. ad Ouid. Metam 1. r;. v. 216.
v. 13. Nunc sbmnia vocantur 72oAy ^277202*^, h. e. quae
timentur. .6770277% ell luno , quae lucis audor perhibetur,
v. E7*<?22M. ad h. 1. in Gotha num. cap.VL pag. 214.
et O2/A2 comment. ad thelaur. nummor.seled. pag. 277.
a/8.
V. 14. p7*/2ri2772227^' ] Alduspr7't2722727//c.
v. 17. Conf. supra ad libr. H. elegv I. v. 87. alii bigas
tribuunt Nodi.
v. 23. Nunc incipit demum poeta, enarrare visa: et
nescio an plures mihi adlentiant, qui arbitrer, Moschum
idyllium suum celebre, Europa inscriptum, elegantius
et