Partis generalis Logica
CAPUT" m
De fyllogismo in cor
I. OYllogi
^ nis d
tur mu
minam
i* ^Iiiogilmus latme quali: ratio*
^ ^ nis colleBio y aut usitatiusra-
twcmatio, est argumentatio y qua ex
duaSm propofitianibm prcemijsis y ri-
te difpofitis, insertur tertia.
* Haec syllogilrni definitio prae aliis quam
plurimis placuit: quia ceteris facilior , &
apertior estj nec aliquid eorum praeter-
mittit, quae ad iyllogismi notionem requi-
runtur; notio enim fyllogismi in his con-
sistit; ut : I* sit argumentatio y proinde ib
latio confecjuentis alicuius ex antecedente: *.
ut consset ex tribus propofltionibus, quarum
duae priotes sunt pars antecedens; &c pro»
mijfa dicuntur, tertia demum confic/uens |«
ut UU pramisfie ssm rite dispoflta, quae qui-
dem dispositio ex observatis syllogismi re-
gulis, tum generalibus, tum specialibus
consurgit : 4* Ut ex hifc e prxmisfis, vi hu-
ius disposition\s fecjuatur confequensy quod
aliter conclufio, vocatur*
II. Syllogismi confeBio est adtio
homini plane naturalis, & propria*
* Fitque, teste experientia hoc ordine:
s. subdubitamus, tiiim nota aliqua gene-
trica, (setisica, disferentiatis, propria, vel
accidentalis, rei cuipiam conveniat r nec ne,
atque ita habetur qmssiox %. tertia nobis
ali-
subied(
uno co
& tum
utrumc
mus in
affirm;