DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.40177#0249
I
oisi^sitro
Jttnuinsiafiil;
bc .i decipi») i
jDiAph®'
IjioJaiDj cil»
^sisalfaP
i |tta
rfa*f
Mu itts'
au**'
'*#Z
d#
Dissert. III. Caput V. 137
ligatur a motu ut passione: siquidem a&io purus est
modus agentis, passio patientis; agens autem , & pa*
tiens in motu proprie dido, sellitet corporeo, &
treanseunte realiter distinguuntur: altera pars certa
quoque manet ex a&ione immanente v. g* intellessio-
ne, appetitione &c. entium prsdertim spiritualium |
ex receptione item proprietatum, idearum, affe&uum
&c. qute sine motu reali extrinsecus impresso , pr^s*
sertim in entibus spiritualibus locum habet.
Prin. i. Una, eademque vis afliva caus£, quoad ejl
indeterminata, dicitur: potentia, & virtus a&iva|
ium vero hic, & nunc determinata est, dicitur, & est
a&io: hinca&io in resso, ut Vocant, non est, nist
ipsa potentia assiva: in obliquo autem est determinatm
passwa huius potentiae; atque ita secundum rectum
aftio non di stingui tur ab agente; secundum obliquum
vero modaliter distinguitur, utpote determinatio ip-
si extrinsecus luperveniens. Nam
Prin. 3. Nullum agens agit, nist determinatum: pu-
re extrinsece, si sit necessarium; intrinsecus a leipso*
at (imul extrinsecus a primo agente, si liberum. Quo
non obstante
Prin. 4. Non datur assio assionis, quod enim ipsusnest
determinatio, non debet iterum determinari, alloquia
daretur processus, ut vocant, in infinitum. Dein-
de ex communi alio axiomate : quod est ratio sormalis
alterius, eft etiam ratio sormalis sui ipsius s a&io autem
tst ratio formalis agentis, ut agentis. Porro ad ac-
tionem datur assio, ita scilicet, ut a&io agentis infe<*
rioris sjt effe&us a&ionis superioris, quoodo om-
nis a&io creata est esse&us, ut perspicue ostendunt
promotionis pbyjic* assertores , primi moventis , seu
DEI O. M.
Exer-
oisi^sitro
Jttnuinsiafiil;
bc .i decipi») i
jDiAph®'
IjioJaiDj cil»
^sisalfaP
i |tta
rfa*f
Mu itts'
au**'
'*#Z
d#
Dissert. III. Caput V. 137
ligatur a motu ut passione: siquidem a&io purus est
modus agentis, passio patientis; agens autem , & pa*
tiens in motu proprie dido, sellitet corporeo, &
treanseunte realiter distinguuntur: altera pars certa
quoque manet ex a&ione immanente v. g* intellessio-
ne, appetitione &c. entium prsdertim spiritualium |
ex receptione item proprietatum, idearum, affe&uum
&c. qute sine motu reali extrinsecus impresso , pr^s*
sertim in entibus spiritualibus locum habet.
Prin. i. Una, eademque vis afliva caus£, quoad ejl
indeterminata, dicitur: potentia, & virtus a&iva|
ium vero hic, & nunc determinata est, dicitur, & est
a&io: hinca&io in resso, ut Vocant, non est, nist
ipsa potentia assiva: in obliquo autem est determinatm
passwa huius potentiae; atque ita secundum rectum
aftio non di stingui tur ab agente; secundum obliquum
vero modaliter distinguitur, utpote determinatio ip-
si extrinsecus luperveniens. Nam
Prin. 3. Nullum agens agit, nist determinatum: pu-
re extrinsece, si sit necessarium; intrinsecus a leipso*
at (imul extrinsecus a primo agente, si liberum. Quo
non obstante
Prin. 4. Non datur assio assionis, quod enim ipsusnest
determinatio, non debet iterum determinari, alloquia
daretur processus, ut vocant, in infinitum. Dein-
de ex communi alio axiomate : quod est ratio sormalis
alterius, eft etiam ratio sormalis sui ipsius s a&io autem
tst ratio formalis agentis, ut agentis. Porro ad ac-
tionem datur assio, ita scilicet, ut a&io agentis infe<*
rioris sjt effe&us a&ionis superioris, quoodo om-
nis a&io creata est esse&us, ut perspicue ostendunt
promotionis pbyjic* assertores , primi moventis , seu
DEI O. M.
Exer-