DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.40177#0328
Partis Specialis Metaphystcce
dem quoque est, cum appetitu quidem senfrtivo ple-
raque, at non item omnia ex appetitu se n sit i \ro vel-
le , aut nolle; quin potius curare, ut eutndem hunc
appetitum senfitivum rationali subesfe, & utrumque
rationis didamini servire faciat; quod faciunt qui-
dem, qui veritatis, & virtutis viam infistentes de
iis fepe rebus gaudent, ob quas alii affatim tr i flan-
tur; eas expetunt, quas obbruteseentes animi fu-
giunt &c.
2. Potest, quod ipsa experientia teste certum ha-
bemus, anima hominis ratione utentis, pro arbi-
trio sito contra, veliuxtaappetitum sensitivum aliud
bonum particulare prse alio eligere; quam volunta-
tis libertatem; seu redius liberum arbitrium vocant.
Hoc liberum arbitrium perfpicue satis ab hodiernis de-
scrlhituv: sacultas eligendi utrumUbet duorum opposito-
rum; & oppo si torum quidem vel contrarie, ut v. g.
sunt amor, & odium; virtus, & vitium &c. vel
contradiBorie, ur amare. St non amare, loqui, &
non loqui &c. Priore casu vocatur libertas consrarit-
tatis, speciei; aut ut hodierni malunt, dquilibrii/'altero
contradiBionis, aut exercitii : utriusque veluti fun-
damentum est sic dida spotitandtas, qua fit, ut ani-
ma seipsamad agendum, vel non agendum; aitthoc
potius, quam illud agendum determinet: & quas
fpontaneitas sine libertate consistere potest; ut v.g.
in bestiis consistit; sed Sc libertas sine illa; ut exse-
quentibus apparebit.
5. Interim certum est, ac manet apud omnes theo-
logos iuxta, ac philosophos, liberum hominis arbi-
trium ex indifferentia non subieBiva modo ipsius ani-
mae; sed etiam inteliedus, qua scilicet ab
intelledtu obiedum quodlibet cognoscitur ut
indi*
oriri;&b3C
illi)ratl
noi
ultimum pnc
AraatU^
veluti funto
stln. i*
esse, vel r
Prin. 1
enitnetii
ne tamen
titej ffl
ssu abrept
Prin, j,.
i&Mib
dem quoque est, cum appetitu quidem senfrtivo ple-
raque, at non item omnia ex appetitu se n sit i \ro vel-
le , aut nolle; quin potius curare, ut eutndem hunc
appetitum senfitivum rationali subesfe, & utrumque
rationis didamini servire faciat; quod faciunt qui-
dem, qui veritatis, & virtutis viam infistentes de
iis fepe rebus gaudent, ob quas alii affatim tr i flan-
tur; eas expetunt, quas obbruteseentes animi fu-
giunt &c.
2. Potest, quod ipsa experientia teste certum ha-
bemus, anima hominis ratione utentis, pro arbi-
trio sito contra, veliuxtaappetitum sensitivum aliud
bonum particulare prse alio eligere; quam volunta-
tis libertatem; seu redius liberum arbitrium vocant.
Hoc liberum arbitrium perfpicue satis ab hodiernis de-
scrlhituv: sacultas eligendi utrumUbet duorum opposito-
rum; & oppo si torum quidem vel contrarie, ut v. g.
sunt amor, & odium; virtus, & vitium &c. vel
contradiBorie, ur amare. St non amare, loqui, &
non loqui &c. Priore casu vocatur libertas consrarit-
tatis, speciei; aut ut hodierni malunt, dquilibrii/'altero
contradiBionis, aut exercitii : utriusque veluti fun-
damentum est sic dida spotitandtas, qua fit, ut ani-
ma seipsamad agendum, vel non agendum; aitthoc
potius, quam illud agendum determinet: & quas
fpontaneitas sine libertate consistere potest; ut v.g.
in bestiis consistit; sed Sc libertas sine illa; ut exse-
quentibus apparebit.
5. Interim certum est, ac manet apud omnes theo-
logos iuxta, ac philosophos, liberum hominis arbi-
trium ex indifferentia non subieBiva modo ipsius ani-
mae; sed etiam inteliedus, qua scilicet ab
intelledtu obiedum quodlibet cognoscitur ut
indi*
oriri;&b3C
illi)ratl
noi
ultimum pnc
AraatU^
veluti funto
stln. i*
esse, vel r
Prin. 1
enitnetii
ne tamen
titej ffl
ssu abrept
Prin, j,.
i&Mib