Dissertatio L Se£Ho II. Caput IV. 4s t
An Dei voluntas hoc ipfo, quod perfeffiisfma fit, non
pojftt eligere, ni fi quod e bonis optimum intellexerit:
proinde, 2. cum Deus 0. M. hunc prcejentem mun*
dum prce infinitis aliis pofsibilibus elegerit; is revera fit
omnium pojfibilium optimus,
1. Controversiae huic inter protestantes magno ani-
morum aestu agitari solitse> occasionem praebuit, ini-
tiumque dedit Goth, Guit. Leibnitius ,iquifcripta fua
Theodiccea nefarium Petri Bailii dogma, quo ille ex ma-
lis, quce in mundo vi/untur, colligebat, duplex rerum om+
nium principium, bonum alterum, alterum malum: atque ita
obsoleturn Manichaeorum haereticorum errorem re-
luscitabat, refutare aggresius, denique docuit: hunc
mundum non objlantibus, quce in eo occurrunt> malis, efse
omnium pojftbilium optimum: atque hanc ob causarn
ex infinitis poslibilibus mundis hunc potius, quam
alium quemvis, a Deo eleftum, ac deinceps esse
conditum.
2. Longum esset, omnia referre, quae pro, & con-
tra novitiam hanc do&rinam, nisi omnia fallunt,
in logomachiam denique desinit) inter protestantes
disputata sunt, quaeque apud eorum philo sophos
videri possunt: nos ut firmiori, tutiori, ac anti-
quiori dodrinse ex Angelico Doffiore depromes, in-
sistanaus, quae nobis sedet, (ententiam paucis da-
bimus : sit
Prin. 1. Voluntas divina eft in fe abfolute necefsa-
rt0> acinfiniteperfeffa; ita, ut (impliciter repugnet,
eam velle aliquod malum, & nolle aliquod bonum.
At vero
Prin. 2. Obieffum adeequatum (* terminativum in
fcholis vocant) divince voluntatis non ejl <,bonum in
p f 2 com-*
An Dei voluntas hoc ipfo, quod perfeffiisfma fit, non
pojftt eligere, ni fi quod e bonis optimum intellexerit:
proinde, 2. cum Deus 0. M. hunc prcejentem mun*
dum prce infinitis aliis pofsibilibus elegerit; is revera fit
omnium pojfibilium optimus,
1. Controversiae huic inter protestantes magno ani-
morum aestu agitari solitse> occasionem praebuit, ini-
tiumque dedit Goth, Guit. Leibnitius ,iquifcripta fua
Theodiccea nefarium Petri Bailii dogma, quo ille ex ma-
lis, quce in mundo vi/untur, colligebat, duplex rerum om+
nium principium, bonum alterum, alterum malum: atque ita
obsoleturn Manichaeorum haereticorum errorem re-
luscitabat, refutare aggresius, denique docuit: hunc
mundum non objlantibus, quce in eo occurrunt> malis, efse
omnium pojftbilium optimum: atque hanc ob causarn
ex infinitis poslibilibus mundis hunc potius, quam
alium quemvis, a Deo eleftum, ac deinceps esse
conditum.
2. Longum esset, omnia referre, quae pro, & con-
tra novitiam hanc do&rinam, nisi omnia fallunt,
in logomachiam denique desinit) inter protestantes
disputata sunt, quaeque apud eorum philo sophos
videri possunt: nos ut firmiori, tutiori, ac anti-
quiori dodrinse ex Angelico Doffiore depromes, in-
sistanaus, quae nobis sedet, (ententiam paucis da-
bimus : sit
Prin. 1. Voluntas divina eft in fe abfolute necefsa-
rt0> acinfiniteperfeffa; ita, ut (impliciter repugnet,
eam velle aliquod malum, & nolle aliquod bonum.
At vero
Prin. 2. Obieffum adeequatum (* terminativum in
fcholis vocant) divince voluntatis non ejl <,bonum in
p f 2 com-*