Cap* L De Plantis. 62 1
utriculis, & tracheis contexta, ita tamen, ut fibra-
rum, pro plantse ratione, copia illam utriculorum,
& trachearum tere superet; unde major, minorve
ipsius plantae firmitas.
(c) Medulla, quae in corporis Iignosi, tamquam
grandiusculi tubi, med-o continetur , utriculis a*
bundat, estque in aliis plantis sungofa , ut v. g. in
sambuco; in aliis carnofa, ut in vite ; in aliis ligno-
f<%> ut in quercu, & aliis plerisque arboribus; ce-
tera praecipuum est succi nutricii receptaculum, u-
bi is (tamquam sanguis in animalium cerebro) o-
mnium maxime diluitur, purgatur, & digeritur.
Propositio : 3. Partes difsimilares plantarum ex-
teriores, ex interioribus > & /milaribus conflituta, sunt il-
la ipfa organa, per qua motus ad individui, ac speciei con•
fervatiomm conducentes, exercentur. Et quidem
(a) Radix illa plantae pars est , qua ipsa solo
adhaeret, ex eoque succum nutricium excipit, ac
denique in reliquum corpus extollit; est veluti ce~
sophagus , & stomaehus plantarum, & in aliis est
mollior, durior in aliis; constat pluribus,& laxio-
ribus poris , quam reliquum corpus, quibus mini*
stratum a terra humorem posiit imbibere.
(b) Truncus, caudex, vel Jlipesin arboribus, &
fruticibus; caulis vel /capus in suffruticibus, & her-
bis; culmus, vel calamus in Tegetibus, & arundini-
bus, est ipsum plantae corpus a radice tamquam sua
basi consurgens, & humorem, a radice exceptum ,
in alias deinceps partes distribuens , hinc enim o»
riuntur
(c) Rami, qui ejusdem sunt cum trunco sub-
stantise, idemque cum illo munus gerunt. Loca
porro
utriculis, & tracheis contexta, ita tamen, ut fibra-
rum, pro plantse ratione, copia illam utriculorum,
& trachearum tere superet; unde major, minorve
ipsius plantae firmitas.
(c) Medulla, quae in corporis Iignosi, tamquam
grandiusculi tubi, med-o continetur , utriculis a*
bundat, estque in aliis plantis sungofa , ut v. g. in
sambuco; in aliis carnofa, ut in vite ; in aliis ligno-
f<%> ut in quercu, & aliis plerisque arboribus; ce-
tera praecipuum est succi nutricii receptaculum, u-
bi is (tamquam sanguis in animalium cerebro) o-
mnium maxime diluitur, purgatur, & digeritur.
Propositio : 3. Partes difsimilares plantarum ex-
teriores, ex interioribus > & /milaribus conflituta, sunt il-
la ipfa organa, per qua motus ad individui, ac speciei con•
fervatiomm conducentes, exercentur. Et quidem
(a) Radix illa plantae pars est , qua ipsa solo
adhaeret, ex eoque succum nutricium excipit, ac
denique in reliquum corpus extollit; est veluti ce~
sophagus , & stomaehus plantarum, & in aliis est
mollior, durior in aliis; constat pluribus,& laxio-
ribus poris , quam reliquum corpus, quibus mini*
stratum a terra humorem posiit imbibere.
(b) Truncus, caudex, vel Jlipesin arboribus, &
fruticibus; caulis vel /capus in suffruticibus, & her-
bis; culmus, vel calamus in Tegetibus, & arundini-
bus, est ipsum plantae corpus a radice tamquam sua
basi consurgens, & humorem, a radice exceptum ,
in alias deinceps partes distribuens , hinc enim o»
riuntur
(c) Rami, qui ejusdem sunt cum trunco sub-
stantise, idemque cum illo munus gerunt. Loca
porro