Hofmann, Donat; Hofmann, Donat [Hrsg.]: Donati A Transfiguratione Domini e Clericis Regularibus Scholarum Piarum Introductio In Philosophiam Universam Veterem & novam Exegeticam & Dialecticam (Band 4): Philosophiae partem Ethicam seu moralem complectens (Lindaviae, 1768) [VD18 90669290]

242



Pare,- Gen. Eth. Sc& III. Cap. IV.
Arist. hoc loco Socratem, quodfengulas virtutes mo-
rales fingulas prudentias ejje dixerit i aitque illum plus
sequo affirmaiTe ex eo, quod fer. gula morales virtutes
ferit habitus cum recta ratione congruentes, non autem ipja
redta ratio, quee eft prudentia. H^e prolixius explicata
videas licet in Jpso Arifeb.Dottore Angel. & aliis passiia*
N. i q i. Qui actus prudentia ?
Proprii a&us prudentiae speciatim dicftae
(de bac enim hoc loco agimus) sunt hl tres
praecipui i. confultatio de mediis ad finem con-
ducentibus : 2. judicatio eorumdem mediorum:
3. imperium, sive praeceptum de iisdem mediis
consequendis, quorum poliremus est omnium
praecipuus.
* Errant, qui tres hosce a&us prudentias cum
tribus illius partibus potentialibus eubuliat fypiefi, &
gnome confundunt. Has enim sunt habitus peculia-
res ad prudentiam pertinentes, quarum singulas ad
unum aliquem illius a&um perficiendum valent;
ab ipsis igitur a&ibus, ut per se patet, distin&ce.
Porro tres isti a&us ex ipsa prudentiae natura con-
sequuntur; cum enim prudentia sit retta ratio agen-
dorum ad obtinendum finem , praecipue ultimum ;
utique ad eam pertinet (a) invenire, & perspicere i da,
quae ad finem hunc obtinendum valent, qui quidem
a&us confultatio vocatur: (b) inventa, cognita rite
expendere, ac subinde decernere, qusenam ex iis ad
finem illum assequendum inepta sint, quae apta,
quae item magis, quae minus apta , & hic a&us
judicatio dicitur: denique (c) judicata efficaciter volun-
tati eligenda , ac deincep$ exfequenda proponere 9 qui