DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.40179#0297
Ad Partem Generalem Ethica?. 285
ergo: M. certa est ex eo, quod idem sit ultimus
finis, seu beatitudo hominis , qui omnium illius
officiorum, & a&uum humanorum: min. ex eo li-
quet, quod horum finis ultimus, ut vel ipsi ethnici
agnoverunt, & late probat Angelicus DoCt 1.2. q. 2.
per tot. experientia etiam confirmat, non utique
sint divitiae, nec voluptates, nec alia quaelibet
bona creata : conci, [equitur* Ex his
COROLLAR 1 A.
Colliges i ut mittamus Pussendorfium, & alio*
protestantes, ex quorum principiis Jurisprudentiae
naturalis, varii, & perabsurdi circa summum bo-
num, & hominis beatitudinem errores deduci facile
poliunt; omnium, ut apertissime, ita absurdisiime
errasse Ill.Wblsium, dum disertis verbis, ut supra
jam vidimus, DEUM a ratione summi boni ho-
minis, ac sinis ultimi excludit, * inquiens: Bea-
titudo pbilofophica, seu summum bonum bominis eft y non
impeditus progrejsus ad majores continuo persectiones : &
infra in annot. Qumobrem majus homini (in hac vita)
obtingere nequit bonum, quam progressus baut quaquam im-
peditus ad majores continuo perfectiones : unde merito eum-
dem dicimus summum bominis bonum : bonum hominis
qucerendum efl in ipfo, non extra ipsum. - - - Quam ob
rem nec DE US dici poteft fummum hominis bonum, ubi
quaeritur de bono, quod homini inbaret, aut st mavis „
quod in [e pojsidet. Polient hsec Wblsii verba benigne
explicari dicendo, eum loqui de summo bono
sormali, quod ex Angelico etiam Do&ore est ope-
ratio hominis immanens, eaque perfe&issima*. nois
* sbibprast, parf>l, £,374,
ergo: M. certa est ex eo, quod idem sit ultimus
finis, seu beatitudo hominis , qui omnium illius
officiorum, & a&uum humanorum: min. ex eo li-
quet, quod horum finis ultimus, ut vel ipsi ethnici
agnoverunt, & late probat Angelicus DoCt 1.2. q. 2.
per tot. experientia etiam confirmat, non utique
sint divitiae, nec voluptates, nec alia quaelibet
bona creata : conci, [equitur* Ex his
COROLLAR 1 A.
Colliges i ut mittamus Pussendorfium, & alio*
protestantes, ex quorum principiis Jurisprudentiae
naturalis, varii, & perabsurdi circa summum bo-
num, & hominis beatitudinem errores deduci facile
poliunt; omnium, ut apertissime, ita absurdisiime
errasse Ill.Wblsium, dum disertis verbis, ut supra
jam vidimus, DEUM a ratione summi boni ho-
minis, ac sinis ultimi excludit, * inquiens: Bea-
titudo pbilofophica, seu summum bonum bominis eft y non
impeditus progrejsus ad majores continuo persectiones : &
infra in annot. Qumobrem majus homini (in hac vita)
obtingere nequit bonum, quam progressus baut quaquam im-
peditus ad majores continuo perfectiones : unde merito eum-
dem dicimus summum bominis bonum : bonum hominis
qucerendum efl in ipfo, non extra ipsum. - - - Quam ob
rem nec DE US dici poteft fummum hominis bonum, ubi
quaeritur de bono, quod homini inbaret, aut st mavis „
quod in [e pojsidet. Polient hsec Wblsii verba benigne
explicari dicendo, eum loqui de summo bono
sormali, quod ex Angelico etiam Do&ore est ope-
ratio hominis immanens, eaque perfe&issima*. nois
* sbibprast, parf>l, £,374,