259
De Justitia, ejus
ut etiam juftitia vindieativa, quse alioquin apud eos-
dem scriptores certam sedem non habet, sub justi-
tia partim commutativa, parcim distributiva publica
suus assignari locus possit. Etenim, quod hoc ioco
diligenter observare oportet,
5. Notandum, justitiam commutativam, <& di ibi*
butivam, prasertim publicam, ita in plerisque casibus
invicem concurrere, ut, qui in unam delinquit,
certo ad aliud subjedbum respe&u, etiam in alteram
delinquat; proinde licet justitia distributiva laesa,
injuriae reparationem non exigat; (quippe cujus
1*0o non jus qmfetum, ut JCti loquuntur, sed qua»
rendum dumtaxat asterius evertitt) exigat tamen
laesa eodem adtu justitia commutativa > quippe cujus
ltesio juri alterius qmfito adversatur: e. g, Princeps
in distribuendis honoribus, & dignitatibus indignos
dignis prcefert; peccat ergo in justitiam diflributi-
vain i & laedit jus (quaerendum) istorum dignorum ;
iis tamen illatam injuriam reparare non tenetur;
at, quia simul per indignos administratoreS varia
incommoda reipublicse, jus quafitum ad sui, & sue«
rum incolumitatem habenti, generantur; atque ita
juftitia commutativa publica violatur , princeps sine
dubio ad ea incommoda reparanda obligatur; ita
etiam Princeps uni e pluribus, posnce capitali ad-
dictis, poenam condonare potest; & sic, si nulla
ratione ducatur, peccare in justitiam diftribntivam
respe&u eorum, quibus poenam illam non condo-
navit; & quibus idcirco ad nihil tenetur; at re-
speftu reipublicae, cujus interest, delidta puniri,
line dubio peccabit in justitiam commutativam publi-
cam; ac damna, ex tali condonatione oritura , re«
parare tenebitur. Atque hte observationes, domi
R 2 quidem
De Justitia, ejus
ut etiam juftitia vindieativa, quse alioquin apud eos-
dem scriptores certam sedem non habet, sub justi-
tia partim commutativa, parcim distributiva publica
suus assignari locus possit. Etenim, quod hoc ioco
diligenter observare oportet,
5. Notandum, justitiam commutativam, <& di ibi*
butivam, prasertim publicam, ita in plerisque casibus
invicem concurrere, ut, qui in unam delinquit,
certo ad aliud subjedbum respe&u, etiam in alteram
delinquat; proinde licet justitia distributiva laesa,
injuriae reparationem non exigat; (quippe cujus
1*0o non jus qmfetum, ut JCti loquuntur, sed qua»
rendum dumtaxat asterius evertitt) exigat tamen
laesa eodem adtu justitia commutativa > quippe cujus
ltesio juri alterius qmfito adversatur: e. g, Princeps
in distribuendis honoribus, & dignitatibus indignos
dignis prcefert; peccat ergo in justitiam diflributi-
vain i & laedit jus (quaerendum) istorum dignorum ;
iis tamen illatam injuriam reparare non tenetur;
at, quia simul per indignos administratoreS varia
incommoda reipublicse, jus quafitum ad sui, & sue«
rum incolumitatem habenti, generantur; atque ita
juftitia commutativa publica violatur , princeps sine
dubio ad ea incommoda reparanda obligatur; ita
etiam Princeps uni e pluribus, posnce capitali ad-
dictis, poenam condonare potest; & sic, si nulla
ratione ducatur, peccare in justitiam diftribntivam
respe&u eorum, quibus poenam illam non condo-
navit; & quibus idcirco ad nihil tenetur; at re-
speftu reipublicae, cujus interest, delidta puniri,
line dubio peccabit in justitiam commutativam publi-
cam; ac damna, ex tali condonatione oritura , re«
parare tenebitur. Atque hte observationes, domi
R 2 quidem