DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.25099#0025
s 19)
autem ad plura, quoniam plus non nocuit,cum sententia ex supposito
non fuerit exeeutioni mandata, quod autem hasc Actio contra judicem
per imperitiam judicantem non transeat ad haeredes, probatur tam ex
L Jt.jf de fudic. quam exeo: quod adtiones exquasi delicio non dentur
ad ieritis haeredes, nili cum defundto lis fuerit contestata. Longe ali-
ter se res habet circa dolum malum ,quo Judex lentendam iniquam tu-
lit ; eoquod litem ita laciat luam , ut arltimadonem illius pra:Itare te-
neatur. L jf. de judiciis, ubi : judex tunc litem fuarn jacere intelhgitur,
cum dolo malo m fraudem legis fententiam dixerit, ut veram aflimationem litis
praftare cogatur. Quandonam dolo malo Judex fecisie cenlendus Iit,
patet ex verbis ejusdem legis ts.ss.fi evidens efus vel gratia vel inimicitia,
vel etiam fordes arguatitur. Ad quam litis adhmationem non solumante
omnem judicis sententiam tenetur Judex iplcm conscientia; sed &: ip/ius
haeredes tenentur, ad ejusmodi damnum reparandum injuste illatum a
defuncto, argum: cap. m litteris, n de raptor.
‘Ih. X. An quaefententia judicis obliget
in confcientia
POtest contingere^ Ut quis proprio Chitogtaphd suo convincatur ,
accepisse mutuum, quod revera non accepit, insuper integro bien-
nio neglexit exceptionem pecunia non numerata, ita ut in judicio condem-
netur ad solvendum istud mutuum ; ex qud oritur quasstio, num ejus-
modi fententia obliget m confcientia, ut pote jufla ex parte judicis 1 Refipon-
detur: Sententia quas solum justa est formaiiter , idest lata secundum
allegata & probata, materialiter autem, ac in rei veritate falsa est, & in-
justa, non obligat tn confcientia; ratio est , eoquod talis sententia non ni-
tatur aequitate naturali, ac de judice nonprassumendum sit, aliquidcon-
tra ipsam naturalem & genuinam veritatem statuere & obligare voluisfe;
in casu autem posito talis non habet obligationem solvendi mutui *
m(i sub tacita conditione numerata pecunia; quas conditio si non purifi-
cata sit per adhialem numerationem pecunias, nulla re ipsa erit obliga-
tio, quia nulla subest veritas. Pariter dicendum est in casu Novet. 1.
cap. 2, de hasrede non conficiente Inventarium , si talis nihil surripue-
rit aut malignatus fuerit, nullamque habuerit intentionem sq obligandi
ex qua/i eontraciu citra veritatem , & aequitatem naturalem, quare ultra
vires hereditatis talis in conscientia non obligabitur. Econtra si quj$
per allegata & probata fuerit absolutus ab aliquo debito , cum tameu
sciax revera se debitorem die, talis ejusmodi sententia non attenta in con-
Ccicntia tenebitur ad restituendum ; eoquod in potestate judicis non
E i sit
autem ad plura, quoniam plus non nocuit,cum sententia ex supposito
non fuerit exeeutioni mandata, quod autem hasc Actio contra judicem
per imperitiam judicantem non transeat ad haeredes, probatur tam ex
L Jt.jf de fudic. quam exeo: quod adtiones exquasi delicio non dentur
ad ieritis haeredes, nili cum defundto lis fuerit contestata. Longe ali-
ter se res habet circa dolum malum ,quo Judex lentendam iniquam tu-
lit ; eoquod litem ita laciat luam , ut arltimadonem illius pra:Itare te-
neatur. L jf. de judiciis, ubi : judex tunc litem fuarn jacere intelhgitur,
cum dolo malo m fraudem legis fententiam dixerit, ut veram aflimationem litis
praftare cogatur. Quandonam dolo malo Judex fecisie cenlendus Iit,
patet ex verbis ejusdem legis ts.ss.fi evidens efus vel gratia vel inimicitia,
vel etiam fordes arguatitur. Ad quam litis adhmationem non solumante
omnem judicis sententiam tenetur Judex iplcm conscientia; sed &: ip/ius
haeredes tenentur, ad ejusmodi damnum reparandum injuste illatum a
defuncto, argum: cap. m litteris, n de raptor.
‘Ih. X. An quaefententia judicis obliget
in confcientia
POtest contingere^ Ut quis proprio Chitogtaphd suo convincatur ,
accepisse mutuum, quod revera non accepit, insuper integro bien-
nio neglexit exceptionem pecunia non numerata, ita ut in judicio condem-
netur ad solvendum istud mutuum ; ex qud oritur quasstio, num ejus-
modi fententia obliget m confcientia, ut pote jufla ex parte judicis 1 Refipon-
detur: Sententia quas solum justa est formaiiter , idest lata secundum
allegata & probata, materialiter autem, ac in rei veritate falsa est, & in-
justa, non obligat tn confcientia; ratio est , eoquod talis sententia non ni-
tatur aequitate naturali, ac de judice nonprassumendum sit, aliquidcon-
tra ipsam naturalem & genuinam veritatem statuere & obligare voluisfe;
in casu autem posito talis non habet obligationem solvendi mutui *
m(i sub tacita conditione numerata pecunia; quas conditio si non purifi-
cata sit per adhialem numerationem pecunias, nulla re ipsa erit obliga-
tio, quia nulla subest veritas. Pariter dicendum est in casu Novet. 1.
cap. 2, de hasrede non conficiente Inventarium , si talis nihil surripue-
rit aut malignatus fuerit, nullamque habuerit intentionem sq obligandi
ex qua/i eontraciu citra veritatem , & aequitatem naturalem, quare ultra
vires hereditatis talis in conscientia non obligabitur. Econtra si quj$
per allegata & probata fuerit absolutus ab aliquo debito , cum tameu
sciax revera se debitorem die, talis ejusmodi sententia non attenta in con-
Ccicntia tenebitur ad restituendum ; eoquod in potestate judicis non
E i sit