DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.42068#0179
JACOPO DE’ BARBARI EN JAN GOSSART
BIJ FILIPS VAN BURGONDIE TE SOUBURG (1515)
Steeds belangrijker is de plaats die, als beschermer van
de renaissancekunst, in de Nederlanden, wordt ingernimd
aan Filips van Burgondië (1464-1524). Gaf men aan Marga-
reta van Oostenrijk vroeger den eersten rang, dan blijken
nu sommige schrijvers (1) terecht geneigd haar dien te ont-
zeggen en hem over te laten aan dezen bastaard van hertog
Filips den Goeden, admiraal der zee, bisschop van Utrecht
sedert 1517
Deze was bekeerd tôt het renaissance-credo, op meer
bewuste wijze, misschien, dan sommige kunstenaars, die
zich in die vormentaal wilden uiten. Voorzeker, er schuilt
veel overdrevens in die biographie, die Gerardus Gelden-
hauer Noviomagus ons van hem heeft nagelaten (2) ; en
deze humanist heeft heel wat van zijn persoonlijke gedach-
(1) O. m. E. Gavelle, L’école de peinture de Leyde et le romantisme
hollandais au début de la Renaîsance, Comélis Engebrechtsz, Lille, 1929,
blz. 174-5. — M. Bruchet, Marguerite d’Autriche, duchesse de Savoie, Lille,
1927, bl. 165-67. Zou Filips van Ravenstein niet nog meer belangstelling
verdienen in dat opzicht?
Gebrek aan plaats verplicht mij tekst en noten in te korten zoodat ik
onvolledig blijf.
(2) O. m. heruitgegeven door J. Prinsen : Vita clarissimi prinoipis
Philippi a Burgondia, in : Collectanea van Gerardus Noviomagus, gevolgd
door den herdruk van. eenlge zijner werken, Amsterdam, 1901 (Werken uit-
gegeven door het Historisch Genootschap, Utrecht, derde sérié, nr 16).
BIJ FILIPS VAN BURGONDIE TE SOUBURG (1515)
Steeds belangrijker is de plaats die, als beschermer van
de renaissancekunst, in de Nederlanden, wordt ingernimd
aan Filips van Burgondië (1464-1524). Gaf men aan Marga-
reta van Oostenrijk vroeger den eersten rang, dan blijken
nu sommige schrijvers (1) terecht geneigd haar dien te ont-
zeggen en hem over te laten aan dezen bastaard van hertog
Filips den Goeden, admiraal der zee, bisschop van Utrecht
sedert 1517
Deze was bekeerd tôt het renaissance-credo, op meer
bewuste wijze, misschien, dan sommige kunstenaars, die
zich in die vormentaal wilden uiten. Voorzeker, er schuilt
veel overdrevens in die biographie, die Gerardus Gelden-
hauer Noviomagus ons van hem heeft nagelaten (2) ; en
deze humanist heeft heel wat van zijn persoonlijke gedach-
(1) O. m. E. Gavelle, L’école de peinture de Leyde et le romantisme
hollandais au début de la Renaîsance, Comélis Engebrechtsz, Lille, 1929,
blz. 174-5. — M. Bruchet, Marguerite d’Autriche, duchesse de Savoie, Lille,
1927, bl. 165-67. Zou Filips van Ravenstein niet nog meer belangstelling
verdienen in dat opzicht?
Gebrek aan plaats verplicht mij tekst en noten in te korten zoodat ik
onvolledig blijf.
(2) O. m. heruitgegeven door J. Prinsen : Vita clarissimi prinoipis
Philippi a Burgondia, in : Collectanea van Gerardus Noviomagus, gevolgd
door den herdruk van. eenlge zijner werken, Amsterdam, 1901 (Werken uit-
gegeven door het Historisch Genootschap, Utrecht, derde sérié, nr 16).