SOMVS, HERCVLES. jpx
et confundebant, ac figillatim ea, quae vetuftior hu-
ius gentis Theologia Vulcano adfcripferat, ad alia
etiam Numina transferebant, cuius rei fpecimina quae-
dam dedi Lib. I. c. II. §. 8- cap. IV. 8« 9- Lib. II. c.
II. §. 5. Sed pergamus iam potius ad inueftigandum Ae-
gyptiorum antiquiorum de Hercule fuo Theologiam.
6. Nihil autem certius eft, et teflatum magis, Verum er ai
quam, prifcos Aegyptiorum Philofophos, Herculem Symbolum
fuum in vniuerfum retuliffe ad Solem, tanquam fym- Soiis> ™de
bolum eius, auita religione confecratum. Iple ille
Theologiae Orphicae interpretator, de quo paulo
ante dixi, id faltem ex vetuftioribus Theologiae Kq-funditur.
gyptiae placitis retinuit, quod Herculem eundem di-
xerit cum Tempore. Operae pretium eft, cum
ATHENAGORA COnfefre D A M AS C 11 C4£p
fragmentum a wolffio editum in Anecdo-
tis Tom. III, p. 254. vbiTclege, cov^jxc&a/
xo/ HmxAsA tov cAtA. Vocatum eft
principium illud, Tempus fendffutis expers, idemque
etiam Hercules. Temporis vero cauia efficiens eft
Sol, ideoque eum a nobiliffimo hoc effetftu Aegyptii
dixerunt Ofiridem, id eft, vt * fuo loco id interpretati
fumus, effetiorem temporis. Hercules itaque cum O-
firide, fed certo tantum quodam refpetftu, idem
erat. Id vel ex fabulis Aegyptiorum allegoricis de
Hercule, etiam prouti eas Graeci adulterarunt, non
obfcure perfpici poteft. Sacerdotes Aegyptii trade-
bant de Hercule, (vide fupra $.1.) eum aliquando cu-
piuiffe videre louem , et hunc exoratum tandem, ipfi
apparuiffie fub fpecie arietis. Quod Aegyptii refere¬
bant, ad Herculem, Graeci praedicabant de Libero
fine Baccho **, ita folent appellare Ofiridem. Ab iis
hoc mutuatus eft s e r v i v s in Virgilii IV. Aen. 196.
LIBER,
* Lib. II. c. I. §, 14.
** Vide Lib. II. c.L §. 5.
et confundebant, ac figillatim ea, quae vetuftior hu-
ius gentis Theologia Vulcano adfcripferat, ad alia
etiam Numina transferebant, cuius rei fpecimina quae-
dam dedi Lib. I. c. II. §. 8- cap. IV. 8« 9- Lib. II. c.
II. §. 5. Sed pergamus iam potius ad inueftigandum Ae-
gyptiorum antiquiorum de Hercule fuo Theologiam.
6. Nihil autem certius eft, et teflatum magis, Verum er ai
quam, prifcos Aegyptiorum Philofophos, Herculem Symbolum
fuum in vniuerfum retuliffe ad Solem, tanquam fym- Soiis> ™de
bolum eius, auita religione confecratum. Iple ille
Theologiae Orphicae interpretator, de quo paulo
ante dixi, id faltem ex vetuftioribus Theologiae Kq-funditur.
gyptiae placitis retinuit, quod Herculem eundem di-
xerit cum Tempore. Operae pretium eft, cum
ATHENAGORA COnfefre D A M AS C 11 C4£p
fragmentum a wolffio editum in Anecdo-
tis Tom. III, p. 254. vbiTclege, cov^jxc&a/
xo/ HmxAsA tov cAtA. Vocatum eft
principium illud, Tempus fendffutis expers, idemque
etiam Hercules. Temporis vero cauia efficiens eft
Sol, ideoque eum a nobiliffimo hoc effetftu Aegyptii
dixerunt Ofiridem, id eft, vt * fuo loco id interpretati
fumus, effetiorem temporis. Hercules itaque cum O-
firide, fed certo tantum quodam refpetftu, idem
erat. Id vel ex fabulis Aegyptiorum allegoricis de
Hercule, etiam prouti eas Graeci adulterarunt, non
obfcure perfpici poteft. Sacerdotes Aegyptii trade-
bant de Hercule, (vide fupra $.1.) eum aliquando cu-
piuiffe videre louem , et hunc exoratum tandem, ipfi
apparuiffie fub fpecie arietis. Quod Aegyptii refere¬
bant, ad Herculem, Graeci praedicabant de Libero
fine Baccho **, ita folent appellare Ofiridem. Ab iis
hoc mutuatus eft s e r v i v s in Virgilii IV. Aen. 196.
LIBER,
* Lib. II. c. I. §, 14.
** Vide Lib. II. c.L §. 5.