DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.49369#0082
64
ACTA XANTHIPPAE
εφη' Προς έμην δοκιμασίαν λέγούς ταύτα, ώ του θεού κηρυξ, η
προχνωσίν τινα θεωρείς ; ό Se Παύλος λέγεύ Ούχί, τέκνον' άλλ’
ο μισών τούς τού θεού θεράποντας διάβολος εμβάλλει πονηριάν
εν τη διανοία των αυτού προς έναντίωσιν των υπέρ Χριστού
5 καμνοντων εν τω κηρύχματΓ ή χάρ κακία αυτού έως αποστόλων
ένηρχησε, καί έως αυτού τού κυρίου' δια τούτο δει πράως καί
ευμενώς προσφερεσθαι τοΐς άπίστοις. ή δε "Ξανθίππη προς τον
Παύλον εφη' Δέομαι σου, εί στέρχεις τούς δούλους σου, θες
προσευχήν υπέρ τού ΧΙρόβου, καί ίδοιμι εί δυνήσεται ένερχήσαι
ίο εις αυτόν ο υπό σου μισηθείς' ίδοιμι εί δυνήσεται καν στηναι
ενώπιον της προσευχής σου. ό Se Παύλος εχαιρε πάνυ επί τοΐς
λόχοις της πίστεως αυτής, καί είπεν προς αυτήν' ΊΊίστευε μοι,
τέκνον, οτι τή υποβολή αυτού καί ένερχεία χωρίς δεσμών καί
πληχών ου παρήλθον ένα χρόνον, ή δε Ξανθίππη προς αυτόν
ΐ5 είπεν' ’Αλλά προς σήν θελησιν ταύτα πάσχεις, οτι καί έως
μαστιχών των κηρυχμάτων σου ούκ ήμέλησας' τούτο Se παλιν
λέγω σοι, οτι οι σοί δεσμοί χείρωσις τού ύποβάλλοντος χίνεταθ,
καί η ση ταπείνωσις εκείνων έξολοθρεύσιον.
X. Διέδραμεν δε η φήμη της παρουσίας αυτού εν ολη τή
2ο πόλει καί τή περιχώρω εκείνη' τινες χάρ της πόλεως εκείνης
οντες εν τή 'Ρώμη εωράκασι τά υπό τού μακαρίου Παύλον χενο-
μενα τέρατα καί σημεία, καί παρεχένοντο τού ίδεΐν εί εκείνος
αυτός έστιν' πολλοί ούν ήρχοντο εν τη οικία τού ΤΙρόβου, και
αυτός ήρξατο άχανακτεΐν καί λεχειν' Τον οίκον μου ού καταδε-
25 χομαι πανδοχείου χίνεσθαι. χνούσα δέ τούτο ή Ξανθίππη οτι
ηρξατο άλλοιούσθαι το πρόσωπον τού ΤΙρόβου, καί λεχειν τοι-
αύτα, έλυπήθη πάνυ, λεχούσα' Οίμοι τη άθλια, οτι ούκ ήζιώθη-
μεν τελείως κατασχεΐν τον άνδρα τούτον εν τω οίκω ημών' τού
χάρ Παύλον εντεύθεν έξιόντος, καί ή εκκλησία αλλαχού μελλει
3ο χίνεσθαι. εϊτα ταύτα διανοούμενη η Άανθίππη, εθηκε την χώΐρα
αυτής εις τον ποδα ΤΙαύλου, καί λαβούσα χούν, μετακαλεσαμένη
τον ΤΙρίβον εθηκε την χοΐρα αυτής επί τό στήθος αυτού καί
είπεν' Κύριε ο θεός μου, τά συμφέροντα ένθού εν τη καρδια
ταύτη, ό καί εμέ την ταπεινήν έπιζητησας αχνοούσαν σε. αισθα-
35 νείς1 δέ ο Πανλος της προσευχής αυτής, καί αυτός έσφράχισεν'
καί επί ημέρας πλείους άκωλύτως είσηει ο λαός, καί εφερον όσοι
1 sic cod.
ACTA XANTHIPPAE
εφη' Προς έμην δοκιμασίαν λέγούς ταύτα, ώ του θεού κηρυξ, η
προχνωσίν τινα θεωρείς ; ό Se Παύλος λέγεύ Ούχί, τέκνον' άλλ’
ο μισών τούς τού θεού θεράποντας διάβολος εμβάλλει πονηριάν
εν τη διανοία των αυτού προς έναντίωσιν των υπέρ Χριστού
5 καμνοντων εν τω κηρύχματΓ ή χάρ κακία αυτού έως αποστόλων
ένηρχησε, καί έως αυτού τού κυρίου' δια τούτο δει πράως καί
ευμενώς προσφερεσθαι τοΐς άπίστοις. ή δε "Ξανθίππη προς τον
Παύλον εφη' Δέομαι σου, εί στέρχεις τούς δούλους σου, θες
προσευχήν υπέρ τού ΧΙρόβου, καί ίδοιμι εί δυνήσεται ένερχήσαι
ίο εις αυτόν ο υπό σου μισηθείς' ίδοιμι εί δυνήσεται καν στηναι
ενώπιον της προσευχής σου. ό Se Παύλος εχαιρε πάνυ επί τοΐς
λόχοις της πίστεως αυτής, καί είπεν προς αυτήν' ΊΊίστευε μοι,
τέκνον, οτι τή υποβολή αυτού καί ένερχεία χωρίς δεσμών καί
πληχών ου παρήλθον ένα χρόνον, ή δε Ξανθίππη προς αυτόν
ΐ5 είπεν' ’Αλλά προς σήν θελησιν ταύτα πάσχεις, οτι καί έως
μαστιχών των κηρυχμάτων σου ούκ ήμέλησας' τούτο Se παλιν
λέγω σοι, οτι οι σοί δεσμοί χείρωσις τού ύποβάλλοντος χίνεταθ,
καί η ση ταπείνωσις εκείνων έξολοθρεύσιον.
X. Διέδραμεν δε η φήμη της παρουσίας αυτού εν ολη τή
2ο πόλει καί τή περιχώρω εκείνη' τινες χάρ της πόλεως εκείνης
οντες εν τή 'Ρώμη εωράκασι τά υπό τού μακαρίου Παύλον χενο-
μενα τέρατα καί σημεία, καί παρεχένοντο τού ίδεΐν εί εκείνος
αυτός έστιν' πολλοί ούν ήρχοντο εν τη οικία τού ΤΙρόβου, και
αυτός ήρξατο άχανακτεΐν καί λεχειν' Τον οίκον μου ού καταδε-
25 χομαι πανδοχείου χίνεσθαι. χνούσα δέ τούτο ή Ξανθίππη οτι
ηρξατο άλλοιούσθαι το πρόσωπον τού ΤΙρόβου, καί λεχειν τοι-
αύτα, έλυπήθη πάνυ, λεχούσα' Οίμοι τη άθλια, οτι ούκ ήζιώθη-
μεν τελείως κατασχεΐν τον άνδρα τούτον εν τω οίκω ημών' τού
χάρ Παύλον εντεύθεν έξιόντος, καί ή εκκλησία αλλαχού μελλει
3ο χίνεσθαι. εϊτα ταύτα διανοούμενη η Άανθίππη, εθηκε την χώΐρα
αυτής εις τον ποδα ΤΙαύλου, καί λαβούσα χούν, μετακαλεσαμένη
τον ΤΙρίβον εθηκε την χοΐρα αυτής επί τό στήθος αυτού καί
είπεν' Κύριε ο θεός μου, τά συμφέροντα ένθού εν τη καρδια
ταύτη, ό καί εμέ την ταπεινήν έπιζητησας αχνοούσαν σε. αισθα-
35 νείς1 δέ ο Πανλος της προσευχής αυτής, καί αυτός έσφράχισεν'
καί επί ημέρας πλείους άκωλύτως είσηει ο λαός, καί εφερον όσοι
1 sic cod.