Junius, Melchior: ORATIONVM QVAE ARGENT. IN ACADEMIA, EXERCITII GRATIA, SCRIPTAE ET RECITATAE ab ... Nobilibus, et alijs. Ad tractandum verò propo-sitae fuerunt. (Band 6) (Argentinae, 1597) [VD16 J 1125]

in Retvb. Oratio. np
tssc tuta munit assatis non-potuerunt: quid ni Elo-
quentia bos qua aut anteuertit,aut tollit,grata co-
mendataque Pericli suijset: e sset adhuc cordi ijs,qui
Repub. aliquando mferuirc cupiunt: Homerus lau-
daetur, qui, dum in Nessore persellum Politicum
d/cnbit, eloquentiam & quidem insignemei tri-
biit:
Post hos assiirgit Pylius dux ille disertus
Nestor3siuiusabore ssuit vox meile liquenti
Dulcior.
lecfe vero, quia, aut non bene Oratorum nonnullo-
um cejs irunt confilia: aut damna duitatibus ma-
nia di serti quidam attulerunt: iccirco ,vt vel inuti-
lis ,vel etiam maxime pernitiosa Politico,improban
da ac damnanda Eloquentia esl. Nec medici,etiam
optimis remedijsvss, agrotossanare omnes, aut <z
morte prohibere pojsunt: nec sortuna valent teme-
ritatem prossare, vel rei militarisperitiflimi duces:
aut a naufragijs esse immunes atque liberi solertis-
simi naucleri. Ecuit ac defendit optimam causam
Demosshenes, cum contra Philippum egit: partes
tutatus bonefiissimas Roma contra Antonium Ci-
cero esi: voti neuter sui compos e st saci us: num vi-
ros propter ea bonos patriaque amantes hofce exti-
tissequis negabit tautvsum in Repub. nullum habe-
re Eloquentiam contendet ? Car eat 3 inquittfoeta,
(uccefibus opto. Quisquis ab enent u sacta notanda
jutat. Male vero sacta quorundamsiinreprehen-
jonem rem longe pulcherrima atso honeflisimam
H *