Junius, Melchior: ORATIONVM QVAE ARGENT. IN ACADEMIA, EXERCITII GRATIA, SCRIPTAE ET RECITATAE ab ... Nobilibus, et alijs. Ad tractandum verò propo-sitae fuerunt. (Band 6) (Argentinae, 1597) [VD16 J 1125]

Ora s i o i; ; _ i:js
suiuijs eorundemque sermonibus in Scholis verba
sacere? Quid minus conueniens, quam, cum ob-
lectatione opera danda, funt adhibenda recreatio-
nes, quaftiones argutas proponere ? Negat Tace-
d&moniorum Rex Agestlaus rem ejse Conuiutjsa-
ptam sapere: quod non ingenij exercendi ,fed cor-
poris curandi causa in illis homines comeniant. Vt
alas semper, ita m his maxime linguam ejse conti-
nendam sapientes quidam monent. Rotatorem o-.
dijse memorem vetusprouerbium iubet. Turpe ple-
rique, imo iniquum iudicant» ea, qua inter pocu-
la paulo proseruntur liberius > soras eliminare;
Spartanorum consuetudmem laudant: apud quos,
cum inssitutum esset commium, ad osiium jiam
quidam, Conuiuis ingredientibus, ojlensis fori-
bus, dicere [olebat: nullus per hafce sermo egre-
dietur. Animus deinde cum liber in Conumijs
requiratur, procul non pauci disputationes & col-
loquia literata amandanda ejse censent; iocos &
sacetias probant: plenis, quod aiunt, buccis com-
mendant :
Si trulla inuerso crepitum det aurea fundo:
Soteria & chanjleria in orbem pocula circumser
santur : haujluvno, citraque resfirationemsle-
rentur : audiantur ridicule insani, quique ede-
Koscmvot, ac tnjii domicoenio laborantes , sali-
pus inconcinnis mordent: ore , vultu'', voce , &
udent alios, & ipsi ridentur; aut tesiudines,pandu-
ra, canna, etiam vinculares nonnunqud tibia, aut
T ' i'