DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#1000
rJ Ditie. leiet a ſuperiorbss te nam & ipſa eſt bonE-
ve lted, a.aaionm.
5 mati ae lex t-iutelligenda eſt ſecundum 1a Ii.
881 De rerum permutatione.
1862
um per conſeſun: ſed te deumſecuuaà quia hoc, ſoilicet
conſu periet couſueuit uomiaus cous, ve in ven-
dtione, & ſimilibus, non l pemutatione. Et & quint,
ton
j
aſiaifits ſer ſep;
evediturum Nam um
dominns rem ſuſceplt,
on videtur ompine
oueniſſe de preſtanda
anirtnds etir.te-
ie, quod videur, cum
de apued idlr e¬
LAe.
t’ ouuit. Im vi-
uaure deriur diſtingundun?
uoqapE quis alteu rogauerit:
cta deieeuie
a r e p ourril.
ſgratt s i maigari-
tamque eſt contrà Sol.
hoe intelligitur ſecun-
dim diſtinctionem il-
iius. 3. Vel die, hie pre-
Etumrr paret hic in fn.
ui ion s jel difimuie
plius ſecundûm Io-
vrtnm eõuenerit de pre-
ſnda ſtimatione rei,
aut re, aut eriaim de pre-
lumae du ſtandis z aut re: ve in
Ciu primo haben locua di-
odinctio legis contrari
Sz t n ſecdo eeterurron-
v I inod ad d ſtimationem,
rierit: vthle dicitur ſe-
Ion. S. tijquaroS.
Aali, aſ-de iure do-
um. l plerunque. ſin
autenm. J Sed quod di-
’de caſu, quod enm
preſtet ſecundum Io.
eſt coutrà, ſecondm
Azo qui exponit hié,pa-
reulun fact, ſeili-
cet cuſtodia non adhi-
bira, vel mala contn-
gens- fortuitum autem
taſum non praſtet, ſe-
cundum eumevt & Sre
Peddn duubus 5 da-
bn. S. commo. l ſi ve
ceto. 5. commodatum.
AccVRIVs.
Le aioJ Caivs.
Rem dedi tibi ve-
dendam eſtimatamerſi
cõſtitui tibi mercedem
po labore, aihilominus
agam preſeriptis verb.
VIVIA .
tium certum fuit appo¬¬
ſie culpa, ſiue caſu pe-
eundûm Io & eſt pro
n varbis Quare quod bie ait, pericnlum eius facit, non
pit rem vendédam vltrô, & ſuſcepet
in bone fidei iudiciis diximus.
Astimatis facit tranſire pori-
culum in accipientem. hoc dicit. Su-
prà dit qua actie detur, quande
res datur astimata vendenda: bs
verô ad quid detur. BaRT.
1. JAEſtimario a autemperi-
eulum facireius, qui ſuſcepit.
Aut igitur ipſam rem debebit
incorruptam reddere, aut eſti-
mationem, de qua conuenitP.
11. PAVLVs ſibro rigenfime
aditum.
c actio vtilis teſt: erſi
merces d interuenit.
DE RERVM PER-
mutatione j8.
TITVLVS IV.
Et permutation que nemo am-
leionit &
venditioni, ade vt promiſeu? vtamur
permutandi verbe in emptione, & emẽ-
di in permutitione, quod non tamn ità
fit in location. Nam vtimur quidem in
oa emendi, & vendendi verbn: ſed nin
contrà. At permutatio re contrahittur,
apti nudo conſenſu. Et eſt permutatis
contractus, que res datur, ve alia res ac-
cipitur. vel notitum quod ita geritur.
Do ve des. Vel, rorum dominu mutatie
imuicem facta-Ex co nõ aſt propria qua-
dam aio: ſed praſcriptis verbis, vt ex
ſuperiore, quia nec propri permutatie-
ni nomen, eum omnis pes contractus
contet veluti permatatione quadam.
Quapropeer vt Ariſtoteles medium ar-
gantie, dioit carere nomine, licet ali
lco ſeribat veritar oſſe medium aro-
gantle, propterà quo veritatis nomn
als patt tta et dicemaus negitium
d vt des, carere nomine, lice permuta-
te appeletur. CVIAC.
Permutatis eſt contractus inno-
minatuie& ideo producit actionem
ſecandum Pedium; quia in re aliena
praſriptis vrbis. & ſole conſenſi
non contrahitur, niſi rei interuentu
vestiatur, & ſi datur res aina non
vestiture& in eſt lous condictio-
ni ob cauſam. h. & ſie diuiditur.
Primb ostendit permutationeim eſſe
contractum innominati, & in ſpe-
cieminati cotractus non cade-
re. Secundà, ex hocinfert quatuer
effectus: qui congruunt contractui
de ſi ea res. BART.
L PAVLV bre trigenſimoſe-
cunde ad Edictum
IeVvy aliud eſt
vendere, aliud
emerealius em-
pror, alius vendi-
tore: ita aliud
pretium, aliud merx . Ar in
permuratione diſcerni non po-
teſt vter emptor, vel vter ven-
ditor ſit smultûmque differunt
preſtationes. emptor enim
niſi nummos accipientis fece-
rit, tenetur ex vendito: vendito-
ti ſufficit ob euictionem ſe ob-
purgari dolo malo?. Itaque ſi
euicta res non ſit, nihil debet .
In permutatione verô ſi vtrum-
que ipretium eſt l, vtriuſque
rem fieri oportetl: ſi merx e,
neutrius. Sed cûm n debeat e &
res, & pretium eſſeP, non po-
teſt inueniri quid cormm merx,
& quid pretium ſit. Nec ratio
paritur, vt vna, eademque res
& vaneat, & pretium ſir em-
ptionis. 1. 5 Vnde ſi ea res,
quam acceperim, vel dede-
rim, poſtea euincatur, in fa-
ctum t dandam actionem re-
inmominato. Secunda pars ibi; Vn-
ligare poſſeſſionem tradere, &
Et pemutatior ſed
vdirio ſie eſt, & videuunquia i tu oo radis, quod age
condictione ob canſan-
ſed in venditione non
ad e dictio-
ne cauſam: ſed tan-
tum ad intereſſe.
y Suu. Traduneur
differenti tres inter
roumz permuta-
tionem. . Ia prine. le-
gis. ibi, Emptor enim
J ibi, Iimamptis. de
quibus vide ſenpe ad
tit. C.od& lmaturalis.
in praſeripuis
vrbis. CvIAE.
e 4 Vendit Necaen a Emptori, &
vnus poteſt fuugi offi-vdiors mu-
cio veudioris, & ener veue
ptoriavut j de audui iu caieie
lpilus pupitus fnainon p
Eerr ires vendita.
g I Venditorſit. ve de
contrahe mptdj S&&
bac eſt prima diffe- Vadiumis,
entia Sequitur ſecunda pprrutat-
iater permutationem ais diertegs
venditionen, muliime die lie
queRC&VE upud Rdum-
Emtorenim Cur
in pretie non expecte-
tur euictio. in merce ve-
rõ xpectetur, tatio eſt.
quia diſſimilis eſt debi-
tio pecunia & rei erge
& diſſimilis ſolutio.
Quia igitur emptor nõ
dber certum corpus?
ſed ex quadam infinita-
te certam ſummamme-
rié x ea immenſitate
deligere debet quod fa-
ciat vendiroris. Vendi-
tor antem delectum nõ
habez. Sie fir, vr inter
emptoré, & véditorem,
quod ad prſtarionem
attinet, ſir differentia.
In perutatione nou
poteſt conſtitui quid ſit
pretium, quid metx.
ltaque nec poreſt con-
ſtitui, ve vna parte de-
minium transferatur,ex
altera non. In permuta-
tione neceſſe eſt, ve v¬
taque ſint paEEeee
rd ſi vterque dederie, ſa-
tius eſt euentum, & eui-
e He atis vrilis. id eſt effieax. 2. Vel proprié: quia dubita-
batur propter mercede. , .. t.. I LA.-11:.
a adorut d Tfi l’amres Imd l Tideœur locrt arit.
jrniitrslunt contrà. Sol. hle interuenit
umenitan ve meres incertaribi certa a Vel die e, quod hie merces ſecunda-
ru louti da Ei iu iuteruenie: id eſt numeratio: vnde nihilominus habet lo-
Vinue en uu Preſeripe ver & locarive in dicta lagaaiinufu, cuidenter
ou patet, ſecundm IOA N.
L T¬
Am.. DE RERVM PERMVTATIONE.
inlus ſ de praſeripii vbis. Cur autom ſeparetur ab eo.
atum eſt ſuprd tit proz ids ſerips addr7. Sde p preriptis
verbis. CVrac.
iut. JCASVS. Quamor afignat differentias inter
venditinem, & permutationem. Prima, ia venditione
diſcemitur emptor à vendiore, & res à preoio: quia
n permuraitione pretium non eſt. Secunda; quia in venditione
eſt claudicatio, cece enim venditor non tenetur facere rem ac-
Spienis, ſed empror priun, ſiour ia permuudiine, aur
rrumque debcbit transferi, aut ex neutra parte, & ſe apa-
re ex pridictis qudd permutatio alid eſt à renditione, nneque
min poreſt ſeparari pretiumà re, ve predii, Terii diſeer.
aitur: quia re vendita agitur ex empto de cuict. ed euicta re
cadir à nomine permutationis, & agitur in factum. Quata eſte
qua venditio t cunſenſuſolo; ſedpermutatio no aberee
f. Vetus.
lAEatoti
ctionem permutatarum rerum ſpectari, & tuue dabimus, non
actionem ex empto, aut vendito: ſed praſeripris vebis in id,
quod iutereſt. Lſ parmations. G. ie naiionb. Vide ſeripta a
ls. Jait prox odit. C.de adtinib. empti. CV IAE.
Purrari duls malul ſeruuen quen s ol ãe a ampe Cria.
h d Nibil dbet ve aii lui an mmit niſi ſeiens quis ren,... aa.
anin uidi nmnamne e eian mte euiltnren irt a autrtiles
intereſſe; ve ſuprà de at ampe. l ſruuu quem , Sn. & facit adre- ne qqn
ppmun ni ae ruiſenuturs iſt &iter te autradirie
i’ si veumqu, id eſt veraque reraque dacur x cauſa permu-
tatis. Arev..
E Eſt, id eſt eſſe dicaur.
t opree, quod et verum, ſecundhm Pedi : vt inra.
mj auu. ſeilicet eſt virumque, AcCVRS.
n V Se edmnbone poreſt eſſe vrumque pretu erumu
em & ſie ſit venditioeeſp non d. & hoe dicitſid emuc.
o JDheat. quond hoe vr dieatur venditio-
pS Pretumeſe. ad hoe ſit venditio., a-Aaio inr-
a Eadamà es hi coligjeur ccan prina diferentie-
r nfacuu. id e eſt prae verque in factuun diciturat &&. ne preerpet
d la ſtemiuj, ntitumm omois l aio preſer vebdii- verbis.
ur in factum ciuilis, ſed non ommis in fatun preſeripe ve . ſeſtris ver
tjlait jl eiubl puimdtfir A ceV Azt,e pe ſerir ¬
tfactumdandain aiom. Preſetiptis verbis, vel etiam uat nü ece-
condictionem. lA. fad Cvae. aa
d Veditio ſine.
pretio ee ns
poteſt.
NNn 2 a Iom
ve lted, a.aaionm.
5 mati ae lex t-iutelligenda eſt ſecundum 1a Ii.
881 De rerum permutatione.
1862
um per conſeſun: ſed te deumſecuuaà quia hoc, ſoilicet
conſu periet couſueuit uomiaus cous, ve in ven-
dtione, & ſimilibus, non l pemutatione. Et & quint,
ton
j
aſiaifits ſer ſep;
evediturum Nam um
dominns rem ſuſceplt,
on videtur ompine
oueniſſe de preſtanda
anirtnds etir.te-
ie, quod videur, cum
de apued idlr e¬
LAe.
t’ ouuit. Im vi-
uaure deriur diſtingundun?
uoqapE quis alteu rogauerit:
cta deieeuie
a r e p ourril.
ſgratt s i maigari-
tamque eſt contrà Sol.
hoe intelligitur ſecun-
dim diſtinctionem il-
iius. 3. Vel die, hie pre-
Etumrr paret hic in fn.
ui ion s jel difimuie
plius ſecundûm Io-
vrtnm eõuenerit de pre-
ſnda ſtimatione rei,
aut re, aut eriaim de pre-
lumae du ſtandis z aut re: ve in
Ciu primo haben locua di-
odinctio legis contrari
Sz t n ſecdo eeterurron-
v I inod ad d ſtimationem,
rierit: vthle dicitur ſe-
Ion. S. tijquaroS.
Aali, aſ-de iure do-
um. l plerunque. ſin
autenm. J Sed quod di-
’de caſu, quod enm
preſtet ſecundum Io.
eſt coutrà, ſecondm
Azo qui exponit hié,pa-
reulun fact, ſeili-
cet cuſtodia non adhi-
bira, vel mala contn-
gens- fortuitum autem
taſum non praſtet, ſe-
cundum eumevt & Sre
Peddn duubus 5 da-
bn. S. commo. l ſi ve
ceto. 5. commodatum.
AccVRIVs.
Le aioJ Caivs.
Rem dedi tibi ve-
dendam eſtimatamerſi
cõſtitui tibi mercedem
po labore, aihilominus
agam preſeriptis verb.
VIVIA .
tium certum fuit appo¬¬
ſie culpa, ſiue caſu pe-
eundûm Io & eſt pro
n varbis Quare quod bie ait, pericnlum eius facit, non
pit rem vendédam vltrô, & ſuſcepet
in bone fidei iudiciis diximus.
Astimatis facit tranſire pori-
culum in accipientem. hoc dicit. Su-
prà dit qua actie detur, quande
res datur astimata vendenda: bs
verô ad quid detur. BaRT.
1. JAEſtimario a autemperi-
eulum facireius, qui ſuſcepit.
Aut igitur ipſam rem debebit
incorruptam reddere, aut eſti-
mationem, de qua conuenitP.
11. PAVLVs ſibro rigenfime
aditum.
c actio vtilis teſt: erſi
merces d interuenit.
DE RERVM PER-
mutatione j8.
TITVLVS IV.
Et permutation que nemo am-
leionit &
venditioni, ade vt promiſeu? vtamur
permutandi verbe in emptione, & emẽ-
di in permutitione, quod non tamn ità
fit in location. Nam vtimur quidem in
oa emendi, & vendendi verbn: ſed nin
contrà. At permutatio re contrahittur,
apti nudo conſenſu. Et eſt permutatis
contractus, que res datur, ve alia res ac-
cipitur. vel notitum quod ita geritur.
Do ve des. Vel, rorum dominu mutatie
imuicem facta-Ex co nõ aſt propria qua-
dam aio: ſed praſcriptis verbis, vt ex
ſuperiore, quia nec propri permutatie-
ni nomen, eum omnis pes contractus
contet veluti permatatione quadam.
Quapropeer vt Ariſtoteles medium ar-
gantie, dioit carere nomine, licet ali
lco ſeribat veritar oſſe medium aro-
gantle, propterà quo veritatis nomn
als patt tta et dicemaus negitium
d vt des, carere nomine, lice permuta-
te appeletur. CVIAC.
Permutatis eſt contractus inno-
minatuie& ideo producit actionem
ſecandum Pedium; quia in re aliena
praſriptis vrbis. & ſole conſenſi
non contrahitur, niſi rei interuentu
vestiatur, & ſi datur res aina non
vestiture& in eſt lous condictio-
ni ob cauſam. h. & ſie diuiditur.
Primb ostendit permutationeim eſſe
contractum innominati, & in ſpe-
cieminati cotractus non cade-
re. Secundà, ex hocinfert quatuer
effectus: qui congruunt contractui
de ſi ea res. BART.
L PAVLV bre trigenſimoſe-
cunde ad Edictum
IeVvy aliud eſt
vendere, aliud
emerealius em-
pror, alius vendi-
tore: ita aliud
pretium, aliud merx . Ar in
permuratione diſcerni non po-
teſt vter emptor, vel vter ven-
ditor ſit smultûmque differunt
preſtationes. emptor enim
niſi nummos accipientis fece-
rit, tenetur ex vendito: vendito-
ti ſufficit ob euictionem ſe ob-
purgari dolo malo?. Itaque ſi
euicta res non ſit, nihil debet .
In permutatione verô ſi vtrum-
que ipretium eſt l, vtriuſque
rem fieri oportetl: ſi merx e,
neutrius. Sed cûm n debeat e &
res, & pretium eſſeP, non po-
teſt inueniri quid cormm merx,
& quid pretium ſit. Nec ratio
paritur, vt vna, eademque res
& vaneat, & pretium ſir em-
ptionis. 1. 5 Vnde ſi ea res,
quam acceperim, vel dede-
rim, poſtea euincatur, in fa-
ctum t dandam actionem re-
inmominato. Secunda pars ibi; Vn-
ligare poſſeſſionem tradere, &
Et pemutatior ſed
vdirio ſie eſt, & videuunquia i tu oo radis, quod age
condictione ob canſan-
ſed in venditione non
ad e dictio-
ne cauſam: ſed tan-
tum ad intereſſe.
y Suu. Traduneur
differenti tres inter
roumz permuta-
tionem. . Ia prine. le-
gis. ibi, Emptor enim
J ibi, Iimamptis. de
quibus vide ſenpe ad
tit. C.od& lmaturalis.
in praſeripuis
vrbis. CvIAE.
e 4 Vendit Necaen a Emptori, &
vnus poteſt fuugi offi-vdiors mu-
cio veudioris, & ener veue
ptoriavut j de audui iu caieie
lpilus pupitus fnainon p
Eerr ires vendita.
g I Venditorſit. ve de
contrahe mptdj S&&
bac eſt prima diffe- Vadiumis,
entia Sequitur ſecunda pprrutat-
iater permutationem ais diertegs
venditionen, muliime die lie
queRC&VE upud Rdum-
Emtorenim Cur
in pretie non expecte-
tur euictio. in merce ve-
rõ xpectetur, tatio eſt.
quia diſſimilis eſt debi-
tio pecunia & rei erge
& diſſimilis ſolutio.
Quia igitur emptor nõ
dber certum corpus?
ſed ex quadam infinita-
te certam ſummamme-
rié x ea immenſitate
deligere debet quod fa-
ciat vendiroris. Vendi-
tor antem delectum nõ
habez. Sie fir, vr inter
emptoré, & véditorem,
quod ad prſtarionem
attinet, ſir differentia.
In perutatione nou
poteſt conſtitui quid ſit
pretium, quid metx.
ltaque nec poreſt con-
ſtitui, ve vna parte de-
minium transferatur,ex
altera non. In permuta-
tione neceſſe eſt, ve v¬
taque ſint paEEeee
rd ſi vterque dederie, ſa-
tius eſt euentum, & eui-
e He atis vrilis. id eſt effieax. 2. Vel proprié: quia dubita-
batur propter mercede. , .. t.. I LA.-11:.
a adorut d Tfi l’amres Imd l Tideœur locrt arit.
jrniitrslunt contrà. Sol. hle interuenit
umenitan ve meres incertaribi certa a Vel die e, quod hie merces ſecunda-
ru louti da Ei iu iuteruenie: id eſt numeratio: vnde nihilominus habet lo-
Vinue en uu Preſeripe ver & locarive in dicta lagaaiinufu, cuidenter
ou patet, ſecundm IOA N.
L T¬
Am.. DE RERVM PERMVTATIONE.
inlus ſ de praſeripii vbis. Cur autom ſeparetur ab eo.
atum eſt ſuprd tit proz ids ſerips addr7. Sde p preriptis
verbis. CVrac.
iut. JCASVS. Quamor afignat differentias inter
venditinem, & permutationem. Prima, ia venditione
diſcemitur emptor à vendiore, & res à preoio: quia
n permuraitione pretium non eſt. Secunda; quia in venditione
eſt claudicatio, cece enim venditor non tenetur facere rem ac-
Spienis, ſed empror priun, ſiour ia permuudiine, aur
rrumque debcbit transferi, aut ex neutra parte, & ſe apa-
re ex pridictis qudd permutatio alid eſt à renditione, nneque
min poreſt ſeparari pretiumà re, ve predii, Terii diſeer.
aitur: quia re vendita agitur ex empto de cuict. ed euicta re
cadir à nomine permutationis, & agitur in factum. Quata eſte
qua venditio t cunſenſuſolo; ſedpermutatio no aberee
f. Vetus.
lAEatoti
ctionem permutatarum rerum ſpectari, & tuue dabimus, non
actionem ex empto, aut vendito: ſed praſeripris vebis in id,
quod iutereſt. Lſ parmations. G. ie naiionb. Vide ſeripta a
ls. Jait prox odit. C.de adtinib. empti. CV IAE.
Purrari duls malul ſeruuen quen s ol ãe a ampe Cria.
h d Nibil dbet ve aii lui an mmit niſi ſeiens quis ren,... aa.
anin uidi nmnamne e eian mte euiltnren irt a autrtiles
intereſſe; ve ſuprà de at ampe. l ſruuu quem , Sn. & facit adre- ne qqn
ppmun ni ae ruiſenuturs iſt &iter te autradirie
i’ si veumqu, id eſt veraque reraque dacur x cauſa permu-
tatis. Arev..
E Eſt, id eſt eſſe dicaur.
t opree, quod et verum, ſecundhm Pedi : vt inra.
mj auu. ſeilicet eſt virumque, AcCVRS.
n V Se edmnbone poreſt eſſe vrumque pretu erumu
em & ſie ſit venditioeeſp non d. & hoe dicitſid emuc.
o JDheat. quond hoe vr dieatur venditio-
pS Pretumeſe. ad hoe ſit venditio., a-Aaio inr-
a Eadamà es hi coligjeur ccan prina diferentie-
r nfacuu. id e eſt prae verque in factuun diciturat &&. ne preerpet
d la ſtemiuj, ntitumm omois l aio preſer vebdii- verbis.
ur in factum ciuilis, ſed non ommis in fatun preſeripe ve . ſeſtris ver
tjlait jl eiubl puimdtfir A ceV Azt,e pe ſerir ¬
tfactumdandain aiom. Preſetiptis verbis, vel etiam uat nü ece-
condictionem. lA. fad Cvae. aa
d Veditio ſine.
pretio ee ns
poteſt.
NNn 2 a Iom