DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1978#0229
449 De iniuſto, rupto, irrito, facto teſtam. 450
a Quia vna mancipatione exeunt de poteſtate i. quia in poteſta-
-n rFntur. CVIAC.
n parentis non reuertuntur. CVIAS,. : 4 An nA ¬
tem paret uod poſtea faciet parer, id eſt, non facient
aTeſtamentum. quod potte E anr ſ eſſent in ooreſtare:
au lameſnat are reanturquod facerent ſ eſſent in poreſtate.
ctus teſtatori, vt dictum eſt, quia tunc haberet hereditatem vel
bon. poſ.licét filius, qui fecit eſſe imiuſtum teſtamentum, deceſ-
ſerit ante patrem. Alij dicunt, quod ſiue erat coniunctus teſta-
tori Sempronius, ſiue non ſemper debet habere hereditatem. &
in litera ſubaudiunt hîc, maxime. In irrito autem ita pone exẽ-
vt SeodLjACCVRS.
Ipater. J CASVS.
Titius inſtituit ſibi
heredem filium ſuum
Seium in teſtament
quod in ciuitate fe-
cit. poſtea fuit captus
ab hoſtibus: & ſic
fuit factum irritum
dictum teſtamentum:
vt S. eo. l. ſi quis. S. irri-
tum. & poſtea reuer-
ſus eſt ab hoſtibus: &
ſic teſtamentum re-
cipit ſuas vires iure
poſtliminij: vt del- ſi
quis. S. quatenus, certe
non rumpit dictum
teſtamentum, id eſt,
non facit iniuſtum di-
ctus filius, cûm ſit in
eo inſtitutus: vt S. po-
ſuit. ſed retento eodem
caſu, ſi filius fuit ca-
te e teſtamentum non rum-
punt.
Per reuerſionem teſtatoris ab ho-
ſtibus, vel fili inſtituti, teſtamentum
non rumpitur BART.
IX. PAVLVS libro ſetundo
ad Sabinum.
Ipater ab hoſtibus capiatur,
filiob manente in ciuitate:re-
uerſoeo , non rumpitur teſta-
mentumd.
x. IDEM libro primo ad
Vitellium.
SEd nee flius poſtiminio re-
diens rumpit patris teſtamẽ-
tum, vt Sabinus exiſtimauit.
bentes omnino: ſuperius teſta-
mentum non eſt ruptum: quia
ſequens nullum eſt f1
Testamentum ruptum poſtumi
agnatione, eo decedente, viuo teſtato-
re, reconualeſcit de iure prætorio: idẽ
ſi filius iam natus præteritus viuo te-
ſtatore decedat, vel impedimentum
capitis diminutionis tempore mortis
XII. IDEM libro quarto
Disputationum.
Pentrrre natus deceſit. Li-
cèt iuris ſcrupuloſitate, nimiã-
ptumuideatur S: attamenſiſi-
gnatum l fuerit teſtamentum,
céſſauerit. BART.
Oſtumus f præteritus, viuo
que ſubtilitate teſtamentum ru-
plum: Pone quod di-
ctus Titius fecit teſta-
mentum: & in eo in-
ſtituit dictum ſuum
conſanguineum, cum
nõ haberet filium na-
tum vel naſciturum.
poſtea fuit idem Ti-
tius captus ab hoſti-
bus, vel paſſus eſt ſe
vendi ad pretium par-
ticipandum, vel fuit
damnatus capite, vel
ad beſtias, vel ad gla-
dium, vel ad aliã pe-
nam, que vitam adi-
mit:vt ſuprà eol. ſi quis.
Sirritum. vel fuit de¬ Poſtumi
portatus: vt dl. ſi quis.
Seius, qui. vel etiã poſt
mortem ſuam fuit dã-
natus l. Iul. maie. d. l.
ſi quisS. ſed nec. quibus
omnibus caſibus te-
ptus ab hoſtibus, &
pater in ciuitate remã-
ſit, & poſtea reuertatur
dictus filius, non facit
iniuſtum teſtamẽtum
pradictum, cûm in e0
fuerit inſtitutus. V1¬
VIAN.
* Teſtamenti b q Filio. inſtituto
ſecedtmee patre Acevvs.
Pinſlſoi é q Eo ſcilicet patre.
ne nõ rumpit: ACCVRS.
de quo per Eart. d Teſtamẽtum. quod
in l.ſi iure. coll. fecerat pater ante ca-
2 vefie, quar ptiuitatem: nam ſi in
dicit teſtator. j.L...
de leg,. captiuitate, non vale. -ci-cc.
4 Negatiua ret:vt s. de teſta.Leius. Azo.Alij dicunt filium fuiſſe teſatum pa-
probatur in-tre capto, quod non rumpitur reuerſo patre poſt mortem filij.
ſpectione ſche quod non placet: quia nõ poreſt teſtari,cûm ſit incertus ſui ſta-
e s tus:vtj vnde legi lais ſi deceſſerit Aliud in filio deportati, quod
rebacredit. l. cu dic vt not Cde ſenten. paſlfi ACCVRS.
de lege, ſupr-de e Sed nec filius ſubaudi, inſtitutus, & ſic nõ obſtat Seol. ſi quis,
proba.l.3. Cde filio exheredatoS. ſed ſi pater in fiS.ACCVRS.
errore aduocat. Ibina.JCASVS. Titius fecit teſtamentû in ſcriptis: & fecit
vnde ei olt Dilud ignari ſignis ſeptem teſtium: & inſtituit in co ſbi he-
uam prnhari redem Seium:poſtea ſtetit per annum, & accepit quandã char-
poſſe inſpe- tam non ſcriptam, & fecit eam ſignari ſeptem teſtium ſignis,
ctione oculo- volens dare forte intelligere conſanguineis ſuis, quod aliud te-
rum. ſtamentum faceret in ſcriptis ad eorum vtilitatem. Certé h ſe-
cundæ tabule non rumpunt primas: quia ſecunda ſunt null, &
nihil valent. VIVIAN.
a Teſtamenti f Nullã eſt. quia ? non eſt ibi teſtatio mẽtis:quod eſt neceſſe:
nullum eſt, in vt S de teſta. Lj & facit Inſtitu. quib mo teſt infir. S.j. & S. ad Vell. l.
ntis teſa quamui S ſi conuenerit & j de adi lega l ſi transferam & Inſti.
quib. mod. tol obli.S praterea HvG, & S tit. ſi filius.ACCVRS.
Oſtumus. JCASVS. Titius habens vxorem pregnantem
fecit teſtamentum: & fecit illud ſignari ſeptem teſtium ſi-
gnis: & inſtituit ſibi Seium extraneu heredem, & prteriit ven-
trem vxoris: poſtea viuente dicto Titio vxor ſua peperit: & ſic
ruprum fuit teſtamentum. & poſtea ante dictum Titium pa-
trem deceſſit dictus poſtumus certè quamuis heres in dicto te-
ſtamento inſtitutus non potuiſſet habere hereditatem de iure
ciuili, vel bonorum poſſeſſionem de iure pratorio, ſi dictus
poſtumus vixiſſet poſt mortem patris, eô quõd dictum teſta-
mentum per dictum poſtumum ruptum eſt, vt dictum eſt: ta
men quia deceſſit poſtumus-ante patremxidetur-nec-natus:
vnde inſtitutus habet hereditatem velhonorum poſſ & legara-
rij, quibus fuit legatum in dicto reſtamento legata-ſua-conſe-
quentur. Et quod dictum eſt in teſtamento rupto, habet locum
in teſtamento iniuſto, & in teſtamento irrito. Et in teſtamento
iniuſto ita pone exemplum: Dictus Titius habens filium in po-
teſtate, inſtituit ſibi heredem Sempronium conſanguineum
ſuum, & dictum fllium præteriit: & ſic eſt teſtamentum ſuum,
ſcilicet Titij, iniuſtum, ſiue ipſoiure nullum: vt s. eod lj poſtea
deceſſit dictus filius ante patreme certé perinde erit, ac ſi nun-
quam fuiſſet dictus filius in rerum natura & ſic dictus Sempro-
nius habebit hereditatem, vel bonorum poſſ qui quidem Sem-
pronius habuiſſet hereditatem ab inteſtato, ſi dictus filius nun-
quam fuiſſet in rerſ natura, & dictus Titius inteſtatus deceſ-
ſiſſet, ſecus auten ſi dictus Sempronius non fuiſſet ita coniun-
ff. Infort.
Per ſecundas tabulas vacuas pri-
mæ non rumpuntur BART.
M I. VLPIANVS libro 46.
ad Edictum.
Ibinœ * tabulæ proferantur
Slis teporibus factae, vna
prius, aliæ poſtea, vtræque tamen
ſeptem teſtium ſignis ſignatæ, &
apertæ poſteriores vacu f inuẽ-
tæ ſint, id eſt, nihil ſcriptum ha-
?
à
ſtamentum conſtitui-
tur irritû: & ante mor-
tem ſuam indulgen-
tia principis reſtitutus
eſt dictus teſtator: &
poſtea deceſſit: vt dl.
ſi quis. S. quatenus. vel
ante morten ſuã ap-
pellauit, & poſtea de-
ceſſit. certé habebit
dictus inſtitutus he-
redi. vel bon. poſſeſſ.
& tenebitur legatariis
legata praſtare, quam-
uis dictam heredita-
tem, vel bonorum poſſeſſionem habere non potuiſſet, ſi non
fuiſſet reſtitutus teltator, vel ſi non appellaſſet. SI PAGANvS.)
Titiu fecit teſtamentum, & inſtituit ſibi heredé Seium: & mul-
ta le gauit quibuſdam: & ſeruo ſuo libertatem dedit: poſt ea fecit
ſecundum teſtamentum, & inſtituit ſibi heredem Gaium: & fi-
dei eius Gaij commiſit, vt prius teſtamentuin valeret. Certé ni-
hilominus eſt ruptum prius teſtamentum: ſed omnia que in eo
continentur poſſunt per fideicommiſſum peti à Gaio ſcripto in
ſecundo teſlamentoVIVIANVS.
gVideatur.vt Seo.l. iijSex hisACCVRS.
h Si natum ad quod Cod, de bonorum poſſeſſione ſecun, ta bu. l. ij.
HvG.
i qRémque. Sed contrà C.de poſt. here. inſtit l.ij. Sol.ibi poſt mor-
tem defuncti deceſſit, hic in vita. Vel aliter, vt ibi dixi. 2. Item
contrà Inſt. de exhered. lib in princ. Sol.ibi. in nato tempore teſta-
menti: hîc poſt. 3. Irem contrà jeod. l. qui vxorem. Sol.vt ibi.
ACCVR. ADDIT10. Dic ſecundûm Bartol. hîc, quod ibi deceſ-
ſit poſt mort em fictam, & ſic rati eſt eadem, ſicut quando de-
ceſſit poſt mortem veram. & hoc quod dicitur decedente poſtu-
mo poſt mortem, intellige quando deceſſit in tali etate, quod
teſtamentum poſt mortem approbare non poteſt ſi enim poſſet
approbare, & approbaret, eſſet idem quod in filio iaim nato: de
quo per Bart. in lfilio praterito.j.eo.
e q Obtinebit iure prœtorio, non ciuili.
l Relicta ſint. Contrà j.de leg. ij l ſi quis teſtamento. Sol. ibi de
rigore: hîc de quitate. 2. Vel illud in filiis ab inteſtato venien-
tibus arg. j de leg-i.l. Celſus.S fin hîc in extraneo veniente ab in-
teſta quia in codicillis fuerat hereditas relicta per fideicõmiſsã:
vel veniente ex teſtamento per ſecund tabu. ſecundum Az0. &
Hug. & facitS. tit. j l ſi à primo & l ſi poſtumus, ijreſpon. & j. de
codicill l conficiuntur.S ſi quis poſt. in fin. S & j de fideicom liber. lſi
pater duos. & j.ad Trebell. l. cum heres inſtituta.
m qIniuſtum. id eſt, nullum. quod eſt in filio prterito: vt eſt
exemplum J.eo. l. filio....
n Irritum per capitis deminutionem teſtatoris, qui poſtea fit
ſui iuris:vt Inſtit. qui mod teſt infir.S non tamen. & quod ſubiicit,
ſi bonorum poſſeſſio, ſcil contra tab.,.
O Data.id eſt, delata fuit ei, ſcil. filio praterito, non tamen-
eam voluit: ſed renuit, qui, &c. & ſecundûm hoc refert ſe tãtum
ad iniuſtum, non ad irritum hic ver ſi bonorum, &c. ſecundûm
Az0. Alij referunt ad vtrumque, & dicunt, ſi bo. poſ ſecun-
dûm ta fuerit delata ſub. & accepta, ei, ſcilicet heredi ſeripto,
qui rem, &c. ſub. maximè erat enim forté alius filius inſtitutus,
bonorum poſſeſſionem ſecun-
dûm tabulas accipere heres ſeri-
ptus poteſt, rémque-ihotine-
bit , vt & diuus Hadrianus &
Imperator noſter reſcripſerunt.
Idcircoque legatarij & fidei-
commiſſarij habebunt ea, que
ſibi relicta ſint l, ſecuri.Idé & *
circa iniuſtum m & irritum n te-
ſtamentum erit dicendum, ſi
bonorum poſſeſſio data fuerit
& alter prteritus vt & .tit.j.l iijS fi. ſed præteritus non vult. &
P ſecundûm
preteriti mors
viuo teſtatore
cõtingens, fa-
cit teſtamenti
conualeſcere
iure prætorio,
quoad inſtitn-
tionem here-
dis & legata.
* Vide quæ
ſcri pſit in hc
locum Alciat.
lib. Para. 3.c..
a Quia vna mancipatione exeunt de poteſtate i. quia in poteſta-
-n rFntur. CVIAC.
n parentis non reuertuntur. CVIAS,. : 4 An nA ¬
tem paret uod poſtea faciet parer, id eſt, non facient
aTeſtamentum. quod potte E anr ſ eſſent in ooreſtare:
au lameſnat are reanturquod facerent ſ eſſent in poreſtate.
ctus teſtatori, vt dictum eſt, quia tunc haberet hereditatem vel
bon. poſ.licét filius, qui fecit eſſe imiuſtum teſtamentum, deceſ-
ſerit ante patrem. Alij dicunt, quod ſiue erat coniunctus teſta-
tori Sempronius, ſiue non ſemper debet habere hereditatem. &
in litera ſubaudiunt hîc, maxime. In irrito autem ita pone exẽ-
vt SeodLjACCVRS.
Ipater. J CASVS.
Titius inſtituit ſibi
heredem filium ſuum
Seium in teſtament
quod in ciuitate fe-
cit. poſtea fuit captus
ab hoſtibus: & ſic
fuit factum irritum
dictum teſtamentum:
vt S. eo. l. ſi quis. S. irri-
tum. & poſtea reuer-
ſus eſt ab hoſtibus: &
ſic teſtamentum re-
cipit ſuas vires iure
poſtliminij: vt del- ſi
quis. S. quatenus, certe
non rumpit dictum
teſtamentum, id eſt,
non facit iniuſtum di-
ctus filius, cûm ſit in
eo inſtitutus: vt S. po-
ſuit. ſed retento eodem
caſu, ſi filius fuit ca-
te e teſtamentum non rum-
punt.
Per reuerſionem teſtatoris ab ho-
ſtibus, vel fili inſtituti, teſtamentum
non rumpitur BART.
IX. PAVLVS libro ſetundo
ad Sabinum.
Ipater ab hoſtibus capiatur,
filiob manente in ciuitate:re-
uerſoeo , non rumpitur teſta-
mentumd.
x. IDEM libro primo ad
Vitellium.
SEd nee flius poſtiminio re-
diens rumpit patris teſtamẽ-
tum, vt Sabinus exiſtimauit.
bentes omnino: ſuperius teſta-
mentum non eſt ruptum: quia
ſequens nullum eſt f1
Testamentum ruptum poſtumi
agnatione, eo decedente, viuo teſtato-
re, reconualeſcit de iure prætorio: idẽ
ſi filius iam natus præteritus viuo te-
ſtatore decedat, vel impedimentum
capitis diminutionis tempore mortis
XII. IDEM libro quarto
Disputationum.
Pentrrre natus deceſit. Li-
cèt iuris ſcrupuloſitate, nimiã-
ptumuideatur S: attamenſiſi-
gnatum l fuerit teſtamentum,
céſſauerit. BART.
Oſtumus f præteritus, viuo
que ſubtilitate teſtamentum ru-
plum: Pone quod di-
ctus Titius fecit teſta-
mentum: & in eo in-
ſtituit dictum ſuum
conſanguineum, cum
nõ haberet filium na-
tum vel naſciturum.
poſtea fuit idem Ti-
tius captus ab hoſti-
bus, vel paſſus eſt ſe
vendi ad pretium par-
ticipandum, vel fuit
damnatus capite, vel
ad beſtias, vel ad gla-
dium, vel ad aliã pe-
nam, que vitam adi-
mit:vt ſuprà eol. ſi quis.
Sirritum. vel fuit de¬ Poſtumi
portatus: vt dl. ſi quis.
Seius, qui. vel etiã poſt
mortem ſuam fuit dã-
natus l. Iul. maie. d. l.
ſi quisS. ſed nec. quibus
omnibus caſibus te-
ptus ab hoſtibus, &
pater in ciuitate remã-
ſit, & poſtea reuertatur
dictus filius, non facit
iniuſtum teſtamẽtum
pradictum, cûm in e0
fuerit inſtitutus. V1¬
VIAN.
* Teſtamenti b q Filio. inſtituto
ſecedtmee patre Acevvs.
Pinſlſoi é q Eo ſcilicet patre.
ne nõ rumpit: ACCVRS.
de quo per Eart. d Teſtamẽtum. quod
in l.ſi iure. coll. fecerat pater ante ca-
2 vefie, quar ptiuitatem: nam ſi in
dicit teſtator. j.L...
de leg,. captiuitate, non vale. -ci-cc.
4 Negatiua ret:vt s. de teſta.Leius. Azo.Alij dicunt filium fuiſſe teſatum pa-
probatur in-tre capto, quod non rumpitur reuerſo patre poſt mortem filij.
ſpectione ſche quod non placet: quia nõ poreſt teſtari,cûm ſit incertus ſui ſta-
e s tus:vtj vnde legi lais ſi deceſſerit Aliud in filio deportati, quod
rebacredit. l. cu dic vt not Cde ſenten. paſlfi ACCVRS.
de lege, ſupr-de e Sed nec filius ſubaudi, inſtitutus, & ſic nõ obſtat Seol. ſi quis,
proba.l.3. Cde filio exheredatoS. ſed ſi pater in fiS.ACCVRS.
errore aduocat. Ibina.JCASVS. Titius fecit teſtamentû in ſcriptis: & fecit
vnde ei olt Dilud ignari ſignis ſeptem teſtium: & inſtituit in co ſbi he-
uam prnhari redem Seium:poſtea ſtetit per annum, & accepit quandã char-
poſſe inſpe- tam non ſcriptam, & fecit eam ſignari ſeptem teſtium ſignis,
ctione oculo- volens dare forte intelligere conſanguineis ſuis, quod aliud te-
rum. ſtamentum faceret in ſcriptis ad eorum vtilitatem. Certé h ſe-
cundæ tabule non rumpunt primas: quia ſecunda ſunt null, &
nihil valent. VIVIAN.
a Teſtamenti f Nullã eſt. quia ? non eſt ibi teſtatio mẽtis:quod eſt neceſſe:
nullum eſt, in vt S de teſta. Lj & facit Inſtitu. quib mo teſt infir. S.j. & S. ad Vell. l.
ntis teſa quamui S ſi conuenerit & j de adi lega l ſi transferam & Inſti.
quib. mod. tol obli.S praterea HvG, & S tit. ſi filius.ACCVRS.
Oſtumus. JCASVS. Titius habens vxorem pregnantem
fecit teſtamentum: & fecit illud ſignari ſeptem teſtium ſi-
gnis: & inſtituit ſibi Seium extraneu heredem, & prteriit ven-
trem vxoris: poſtea viuente dicto Titio vxor ſua peperit: & ſic
ruprum fuit teſtamentum. & poſtea ante dictum Titium pa-
trem deceſſit dictus poſtumus certè quamuis heres in dicto te-
ſtamento inſtitutus non potuiſſet habere hereditatem de iure
ciuili, vel bonorum poſſeſſionem de iure pratorio, ſi dictus
poſtumus vixiſſet poſt mortem patris, eô quõd dictum teſta-
mentum per dictum poſtumum ruptum eſt, vt dictum eſt: ta
men quia deceſſit poſtumus-ante patremxidetur-nec-natus:
vnde inſtitutus habet hereditatem velhonorum poſſ & legara-
rij, quibus fuit legatum in dicto reſtamento legata-ſua-conſe-
quentur. Et quod dictum eſt in teſtamento rupto, habet locum
in teſtamento iniuſto, & in teſtamento irrito. Et in teſtamento
iniuſto ita pone exemplum: Dictus Titius habens filium in po-
teſtate, inſtituit ſibi heredem Sempronium conſanguineum
ſuum, & dictum fllium præteriit: & ſic eſt teſtamentum ſuum,
ſcilicet Titij, iniuſtum, ſiue ipſoiure nullum: vt s. eod lj poſtea
deceſſit dictus filius ante patreme certé perinde erit, ac ſi nun-
quam fuiſſet dictus filius in rerum natura & ſic dictus Sempro-
nius habebit hereditatem, vel bonorum poſſ qui quidem Sem-
pronius habuiſſet hereditatem ab inteſtato, ſi dictus filius nun-
quam fuiſſet in rerſ natura, & dictus Titius inteſtatus deceſ-
ſiſſet, ſecus auten ſi dictus Sempronius non fuiſſet ita coniun-
ff. Infort.
Per ſecundas tabulas vacuas pri-
mæ non rumpuntur BART.
M I. VLPIANVS libro 46.
ad Edictum.
Ibinœ * tabulæ proferantur
Slis teporibus factae, vna
prius, aliæ poſtea, vtræque tamen
ſeptem teſtium ſignis ſignatæ, &
apertæ poſteriores vacu f inuẽ-
tæ ſint, id eſt, nihil ſcriptum ha-
?
à
ſtamentum conſtitui-
tur irritû: & ante mor-
tem ſuam indulgen-
tia principis reſtitutus
eſt dictus teſtator: &
poſtea deceſſit: vt dl.
ſi quis. S. quatenus. vel
ante morten ſuã ap-
pellauit, & poſtea de-
ceſſit. certé habebit
dictus inſtitutus he-
redi. vel bon. poſſeſſ.
& tenebitur legatariis
legata praſtare, quam-
uis dictam heredita-
tem, vel bonorum poſſeſſionem habere non potuiſſet, ſi non
fuiſſet reſtitutus teltator, vel ſi non appellaſſet. SI PAGANvS.)
Titiu fecit teſtamentum, & inſtituit ſibi heredé Seium: & mul-
ta le gauit quibuſdam: & ſeruo ſuo libertatem dedit: poſt ea fecit
ſecundum teſtamentum, & inſtituit ſibi heredem Gaium: & fi-
dei eius Gaij commiſit, vt prius teſtamentuin valeret. Certé ni-
hilominus eſt ruptum prius teſtamentum: ſed omnia que in eo
continentur poſſunt per fideicommiſſum peti à Gaio ſcripto in
ſecundo teſlamentoVIVIANVS.
gVideatur.vt Seo.l. iijSex hisACCVRS.
h Si natum ad quod Cod, de bonorum poſſeſſione ſecun, ta bu. l. ij.
HvG.
i qRémque. Sed contrà C.de poſt. here. inſtit l.ij. Sol.ibi poſt mor-
tem defuncti deceſſit, hic in vita. Vel aliter, vt ibi dixi. 2. Item
contrà Inſt. de exhered. lib in princ. Sol.ibi. in nato tempore teſta-
menti: hîc poſt. 3. Irem contrà jeod. l. qui vxorem. Sol.vt ibi.
ACCVR. ADDIT10. Dic ſecundûm Bartol. hîc, quod ibi deceſ-
ſit poſt mort em fictam, & ſic rati eſt eadem, ſicut quando de-
ceſſit poſt mortem veram. & hoc quod dicitur decedente poſtu-
mo poſt mortem, intellige quando deceſſit in tali etate, quod
teſtamentum poſt mortem approbare non poteſt ſi enim poſſet
approbare, & approbaret, eſſet idem quod in filio iaim nato: de
quo per Bart. in lfilio praterito.j.eo.
e q Obtinebit iure prœtorio, non ciuili.
l Relicta ſint. Contrà j.de leg. ij l ſi quis teſtamento. Sol. ibi de
rigore: hîc de quitate. 2. Vel illud in filiis ab inteſtato venien-
tibus arg. j de leg-i.l. Celſus.S fin hîc in extraneo veniente ab in-
teſta quia in codicillis fuerat hereditas relicta per fideicõmiſsã:
vel veniente ex teſtamento per ſecund tabu. ſecundum Az0. &
Hug. & facitS. tit. j l ſi à primo & l ſi poſtumus, ijreſpon. & j. de
codicill l conficiuntur.S ſi quis poſt. in fin. S & j de fideicom liber. lſi
pater duos. & j.ad Trebell. l. cum heres inſtituta.
m qIniuſtum. id eſt, nullum. quod eſt in filio prterito: vt eſt
exemplum J.eo. l. filio....
n Irritum per capitis deminutionem teſtatoris, qui poſtea fit
ſui iuris:vt Inſtit. qui mod teſt infir.S non tamen. & quod ſubiicit,
ſi bonorum poſſeſſio, ſcil contra tab.,.
O Data.id eſt, delata fuit ei, ſcil. filio praterito, non tamen-
eam voluit: ſed renuit, qui, &c. & ſecundûm hoc refert ſe tãtum
ad iniuſtum, non ad irritum hic ver ſi bonorum, &c. ſecundûm
Az0. Alij referunt ad vtrumque, & dicunt, ſi bo. poſ ſecun-
dûm ta fuerit delata ſub. & accepta, ei, ſcilicet heredi ſeripto,
qui rem, &c. ſub. maximè erat enim forté alius filius inſtitutus,
bonorum poſſeſſionem ſecun-
dûm tabulas accipere heres ſeri-
ptus poteſt, rémque-ihotine-
bit , vt & diuus Hadrianus &
Imperator noſter reſcripſerunt.
Idcircoque legatarij & fidei-
commiſſarij habebunt ea, que
ſibi relicta ſint l, ſecuri.Idé & *
circa iniuſtum m & irritum n te-
ſtamentum erit dicendum, ſi
bonorum poſſeſſio data fuerit
& alter prteritus vt & .tit.j.l iijS fi. ſed præteritus non vult. &
P ſecundûm
preteriti mors
viuo teſtatore
cõtingens, fa-
cit teſtamenti
conualeſcere
iure prætorio,
quoad inſtitn-
tionem here-
dis & legata.
* Vide quæ
ſcri pſit in hc
locum Alciat.
lib. Para. 3.c..