Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Iustinianus <Imperium Byzantinum, Imperator, I.>
Corpus Ivris Civilis Ivstinianei (Band 2): Infortiatvm, Sev Pandectarvm Ivris Civilis — Lyon, 1627

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1978#0311
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
613
a Per aliumVi
b Superior qui!
e Filio, nepotes.
a Conditionẽ quod ipſe
non implente admitritu
inſtituro ad¬ um vel coheredẽ: idé

miritur den filius ſuccederet vt le-
ſubſtitutus Vel itimus patri ab inte-
que conditio ſtato dere-
i poſſibilis ditione in articulo
tutiun relt ſubicit, & ſuprà de
ſubſtitutia hered inſtit. l ſuus.S. fin.
conditioneſeprvx
de hered. inſtit- tes admittuntur, quae-
ſic habeant poſtea vt
hereditatem patris, an
Subſtitutio aui? arg. quod non b
oeus oo en liber ljin fin Econtra
o poteſt. ..I ....
ituto pote t quod ſic, arg. . de ad-
Iocum Duar. qui heredl. placet.
lib.. diſps. 15. d5 Qui. ſcilicet
e G Moritur. idem fi-
lius.
g Mortem obiſſe. &
iſie conditio eo viuen-
h Conditionem. in-
ſtitutionis.
te in vita tamen.
e Ceſſiſſe. & ſic ad
aliàs non fieret:vt C. de
cadu. tollen. . ſin autem
Iq Viuo filio, quia quã-
diu ipſe viuit, poſſibi-
uidam no VVVV.2
eeee pleri & cum poſſit lo-
Papiniani. ſat ſubſtitutio.
c Recte eſſet Item poſt mortem
uiſitio mo-
mentanea. eſſe certum, conditio-
ſe: & ſic admittuntur
ſubſtituti vel, ſi nulli
tunc cerrum ſit, patrẽé-
familias deceſſiſſe in-
inueniûtur proximio-
res: & ſie ſuccedunt

res. ſic ita irn :
coheres.ſic Jato defecta ei con-
aliecta inſti mortis poſito: vt hîc
uram. I. ſu . .
Sed an cum nepo-
* exiſteret rent patri morienti, vt
non, & ita habeant vt
ceſſat, quoties qurant. C.de bon. que
* Vide in hic
lius.
f Quendã. extrane.
te defeciſſet.
i qMorte. ſuperuenié-
heredem tranſir, quod
ſub conditione.
le eſt, cõditionem im-
qudam verba cus eſſe inſtituto, ceſ-
enim hac ad- fiij demum incipit
nem impleri non poſ-
ſunt ſubſtituti, cûm
teſtatum, ſoli nepotes
auo vt legitimi: vt

De iure deliberandi.

t3. de ſta ho. Arethuſa in fin. ſed ſuperior non. in inſtitutione diſtin.
idem ſpecies. ſi Alexandriam ierit.
ſubſtitutos nam moriente inſtituto conſtat
non poteſt implere conditionem ergo ea deficiente,
uir ſubſtitutus vel coheres: aliàs ſi non haberet ſubſtitu-

heres eſto: quæ conditio nomine
filij per alium a impleri poteſt.
Nam ſuperior quidem ſpecies b
conditionis admittit, viuo filio
nepotes c ad hereditatemqui d,
ſi neminem ſubſtitutum habe-
ret, dum moritur, legitimus
patri heres extiterit *. Argumẽ-
toque eſt, quod apud Seruium
quoque relatum eſt. Quendam!
enim refert ita heredem inſtitu-
tum, ſi in Capitolium* aſcen-
derit: quod ſi non aſcendiſſet, le-
gatum ei datum: eumque ante-
quam aſcenderet, mortem obiiſ-
ſe 8. de quo reſpondit Seruius,
conditionem h mortei defeciſ-
ſe:ideõque moriente eo, legati
diem ceſſiſſe l. Altera verô ſpe-
cies conditionis, viuo filio l, non
admittit nepotes ad hereditatẽ,
qui, ſubſtituti ſi non eſſent, inte-
ſtato auo heredes exiſterent .
neque enim P filius videretur ob-
ſtitiſſe, poſt cuius mortem patris
teſtamentum deſtltuitur: quem-
admodum ſi exheredato eodem
filio, nepotes, cûm filius mo-
reretur, heredes fuiſſent inſti-
tuti 5.

DE IVRE DELIBE-
RANDI.

TITVLVS VIII.
Subſtituti ſcribuntur vulgari modo
ſub conditione, ſi non creuerint inſtituti
in diebus C.l72. de adquir. hered. quod
tempus heredibus inſtitutis dari ſolebat à
teſtatore ad conſultandum & deliberan-
dum, vtrum expediret eis adire heredita-
tem, nécne, & imitatione teſtatorü, ſi forte

ie ſubicit. & Inſtit de heredab inteſta. S um autem. Net ob, in

eod tit. ita demum, vbi

tempore mortis morientis inſpicitur,

quis tunc eſt proximior:quia illud nullo condito teſtamento.

d Hane diſtin.

cionem tenet

qua diſtinctiodprobatur Inſtit de leg.ag. ſuc. proximus. .
m q Heredes exiſterent vel ſub. auo. non ſllio, qui nunquam fuit

Bart-in l qui ſe heres. Sed Rdicit ipſi filio, qui ab inteſtato patri ſucceſſiſſet de-
patris. C. vnde ficiente conditione inſti. cûm nullum coheredem vel ſubſtitu-
liberi. in 2 col, tum haberet: vtS de heredib-inſtitul. ſuus. quod non placet, cum

veeſirconra uta

lecturam oppo-
ne vide ibi.

non ſit eo viuo conditio impleta: & ita non fuit heres: & hoc
ſtatim probatur, neque enim, &c.

n qNeque enim bene dico, quod nepos ſuccedit auo ab inteſta-
torquoniam filius, qui non ſucceſſit, ille non impedit eos, quin
auo immediate ſuccedant.
o Quemadmodum Innuit quod valeret teſtamentum, in quo
filius exheredatus eſt, etiam poſt mortem ſuam, ſi demum poſt
mortem filij exheredati deſtituatur teſtamentum. & ſic eſt con-
tràs de lib. & poſtul ſ itaSfin vbi ab initio non tenet. Sol hic
deſtituitur ab initio, vt ibi: & ſimilitudo, qu fit per verbum

t Quõtdmodu, querunutrer
vox ſimilitu pore: quia ſuprà poſt
dinem facit.

quemadmodum e eſt vt deſeratur:vt hic & ſupr. ſed non in tem-
mortem filij,hîc éo viuo. Item non
in hoc vt admittantur nepotes in vita: ſed ſuperiori ſic. Vel

hic habuit coheredem nepos: ibi non: vt ibi notatur. Sed
tune quomodo deſeritur teſtamentum poſt mortem filij? Re-
ſpond. vt amodo non poſſit rumpi per querelam: & ſic ad-
mittutur nepotes inſtituti. 2. Vel die, quod fuerit exhe-
redatus ſub conditione poteſtatiua, ſ-ſi non dederit illi decem,
& ſie optimé conuenit cum prædictis. Sed tunc ob ſuprà de
libe, & poſtu.l. ijS pure ſed ibi prohibet ſub caſuali vel mixta &
f Infort.

.

614

guitur. 2. Vel dic, deſtituitur rupto teſta-
mento per querelam,quando coheredem habeat ne potem purè
inſtitutum. & facit j. vnde lib. l. jcripto. ACCVRS..



heredes inſtituerunt ſine cretione, prator
poſtulantibus herédib. inſtitutis extraneis
vel etiam ſuis, non ne ceſſariis, totidem dies
dabat. Sed & ſubſtitutis, l. penult. Iuſti-
nianus alia tempora, aliimque ordinem
deliberandi excogitauit, ac multo tutio-
rem, vtiliorémque rationem adquirenda
hereditatis, quam ex deliberatione, nempe
ex inuentarioneque enim detrimento eſſe
hereditas poteſt ei, qui facto inuentarie
adiuit. CVIAC.

Seruo heredi inftituto non datur

ius deliberandi, ſed domino ſuoh.d.

1. VLPIANVS libro ſexagẽſimo
ad Edictum.

Iſeruus fuerit he-
res inſtitutus, vti-
que non ipſiP pra-
ſtituimus tempus
ad deliberandum,
ſed ei, cuius ſeruus eſt: quia pro
nullo iſti habentur apud præto-
rem .Itémque ſi plurium ſeruus
ſit, vtiq; omnibus dominis præ-
ſtitumus.
1. Ait prætor, Si tempus ad
deliberandum petet r, dabo.
2. J Cum dicit tempus, nec
adiicit diem: ſine dubio oſtendit

quem diemt prſtituat u*.

I1. PAVLVS lib. quinquagẽſimoſeptimo
ad Edictum.

Ttaque * pauciores centú die-
rum non ſunt dandi.

I1I. VLPIANVS libro ſexagẽſimo
ad Edictum.

VEc non illud ſciendum, nõ-
nunquam ſemel, nonnun-
quam ſapius l diem ad delibe-

que ad l. Ariſte.S.I.VIV.

C. de here. inſtit l. 3 in fin. Azo.

ſeruus.

vt C.eo lfi.. ſed quia quidam.

x
que nos adiiciamus.

adquir. hered. CVIAC.

eſſe in ius dicentis poteſtates

p Non ipſi. quia nec conditioni ſine iuſſu domini parêre po-
teſt, vt Stit.I.l ſub conditione, nec adire, niſi præcedat iuſſus:vtJ.
de a quir herr l ſ quis mihi s iuſum ſed nole adire poſſunt, vt

q Apud pratorem. nec bquantum ad ius ciuile. vt j. de regulis
iuris.l. quod attinet. & l. ſeruitus. & ſuprà de teſtamentis. l. qui te-
ſtamento.S ſeruus, nec prætoris edicto, vt ibi, & hic, & infrà
de ope. no. nun. l de pupillo. S ſeruo. & infrà de vſucap. l. nunquamS.

r Petet heres, non autem legatarius: cûm tantum lucrum af-
ferat legatum:vt S man. ſi hereditatem. Et nools
erat legatumvt S man. l. ſi hereditatem. Et no, quod hic dicit
de maiore, quam ſit pupillus jeod ait prator dicit de pupillo.
ſ Poreſtate. ſic j de bo aucto. iudi. poſſ l in venditione.S de tempo-
ne & j. de leg. i.lſi quis à filioS ſi quis plures. & j.de effral. 2. S.ex-
pilatores & j de verb oblig l continuus. S. cm ita.
tq Diem dummodô non vltra nouem menſes, à nobis annum:

VNEnon lpins dunnodo vlera centun dies, & minus
4 ix meſibus à iudiçibus: & minus anno à nobis inter to-

DE IVRE DELIBERANDI.

Heredes inſtituti, de
quibus dictum eſt, deli-
berant de adeunda here-
ditatetideo de hoc dicit,

I ſeruus.
CASVS.
Titius in-
ſtituit ſibi
here dem Stichum ſer-
uum meum. vult ſer-
uus tempus ad delibe-
randum, vtrûm adeat
hereditatem, vel non.
certé non debet ei da-
ri. nã ſeruus pro null
eſt:ſed debet mihi da-
ri, ſi volo, qui ſum do-
minus eius. (A17
PRAETOR. Ita dixit
pretor:Si aliquis heres
inſtitutus petet à me
tempus ad deliberan-
dum, ego dabo ei. po-
ſtea dicit Vlpianus,
cum dixit prtor, tẽ-
pus dabo: nec adiecit
quantum tempus: o¬
ſtendit eſſe in poreſta-
te iudicis quantum
tempus det: non tamen
debet dare minus quã
centum dies. ſed &
pluries poreſt dare té-
pus ad deliberandum:
veluti ſi primum tem-
pus datum non ſuffi-
cit heredi: ſed non de-
bet dare vltra ſemel,* Concord.ine.
niſi ex magna & iuſta pecum Gloſſ. 2.
cauſa per heredé pro¬ Extrà de tempo.
bata. & iſtud eſt in or o facit cap.
fauorem & adiutonte fuem eu
e aaiutoru ol fiabi, & hoc
creditorum. ſcil. quod eſt generale. de

heredibus preſtituatur dolo & contu,
tempus, intra quod
adeant. ſed & heredi-
bus debet ſubuenire
prætor. ſcilicet iuben-
do creditoribus here-
ditariis, vt faciant he-
redibus copiã inſtru-
mẽtorum ſuorum in-
ſpiciédorum, vt exin-
de poſſint heredes ſe

inſtruere, expediat eis agnoſcere hereditatem, nécne. & h.d. vſ-

a Inſtitutionis
cõdirioni ſer-
uus parêre ſine
iuſſu domini
nu poteſt, nec
adire heredi-
tatẽ ſine eiuſ-
dem iuſſu: ta-
metſi nolle a¬
dire poſſit-ve-
ri eo nomine
tempus ad del
liberandú non
datur.
b Serui pro
nullis iure ci-
uili, & prto-
rio habentur.

uPraſtituat poſt centum dies tamentvt j. l proxi.
Taque pro &:vel illatiuë: quia pretor diem non adieciteita-

Centum dierum. Et hoc etiam tempus cent dierum eſt ſo-
lemne tempus cretionis, & agnoſcendæ bonorum poſſeſſionis.
Et hic dies centeſimus, vocatur dies aditionis, l. Pannonius.

J d. Deliberandi.

ſpatium ſepiûs
dari poreſt ex
magna cauſa.

2 tu
 
Annotationen