1NSTIT. LIB. IV. TIT. ΧΙΠ.
iniquum est te condemnati. Ideoque datur ti-
bi exceptio, quod metus causa, aut doli masi,
aut in fadum composita ad impugnandam aftio*
nem.
2. §. Idem |uns est, si quis (quasi) credendi
causa pecuniam a te stipulatus fu erit, neque nu-
meraverit· Nam, eam pecuniam a te petere
posse eum, certum est, dare enim te oportet:
quum ex stipulatione tenearis. Sed quia ini-
quum est eo nomine te condemnari: placet ex-
ceptione pecuniae non numeratae te defendi de-
bere , cuius tempora nos (fecundum quod jam
superioribus libris seriptum est) constitutione
nostra coardavimus.
3. §♦ Prx|erea debitor fi pastus fuerit cum
creditore, nease pecunia peteretur,nihilominus
obligatus manet: quia pafto convento obliga-
tiones non omninb diisolvuntnr: qua de causa
efficax est adveisus eum adio, quam ador in-
tendit : Si apparet eum dare oportere; sed quia ini·
quum est, contra pa&ionem eum condemnari»
defenditur per exceptionem padi conventi.
4. §. Aque si debitor creditore deferente ju-
raverit , nihil fe dare oportere: adhuc obliga-
tus permanet, fed quia iniquum est de perjurio
Sueri: desenditur per exceptionem jurisjuran-
i , in iis quoque asionibus , quibus in rem
agitur,xque necesiarix sunt exceptiones: velati
si petitore deferente poifessbr juraverit eam
rem suam esie, Sc nihilo mininus petitor eandem
rem vindicet« licet enim verum iit» quodinten-
dit, id est, rem ejus esie; iniquum tamen est
posiessbxem condemnari»
Item si in judicia tecum atium fuerit,
sive in rem, sive in peribuain, nihilominus obli-
gatiQ dum; & IdqQljsfo juk 4c cadeMtrep^st-
iniquum est te condemnati. Ideoque datur ti-
bi exceptio, quod metus causa, aut doli masi,
aut in fadum composita ad impugnandam aftio*
nem.
2. §. Idem |uns est, si quis (quasi) credendi
causa pecuniam a te stipulatus fu erit, neque nu-
meraverit· Nam, eam pecuniam a te petere
posse eum, certum est, dare enim te oportet:
quum ex stipulatione tenearis. Sed quia ini-
quum est eo nomine te condemnari: placet ex-
ceptione pecuniae non numeratae te defendi de-
bere , cuius tempora nos (fecundum quod jam
superioribus libris seriptum est) constitutione
nostra coardavimus.
3. §♦ Prx|erea debitor fi pastus fuerit cum
creditore, nease pecunia peteretur,nihilominus
obligatus manet: quia pafto convento obliga-
tiones non omninb diisolvuntnr: qua de causa
efficax est adveisus eum adio, quam ador in-
tendit : Si apparet eum dare oportere; sed quia ini·
quum est, contra pa&ionem eum condemnari»
defenditur per exceptionem padi conventi.
4. §. Aque si debitor creditore deferente ju-
raverit , nihil fe dare oportere: adhuc obliga-
tus permanet, fed quia iniquum est de perjurio
Sueri: desenditur per exceptionem jurisjuran-
i , in iis quoque asionibus , quibus in rem
agitur,xque necesiarix sunt exceptiones: velati
si petitore deferente poifessbr juraverit eam
rem suam esie, Sc nihilo mininus petitor eandem
rem vindicet« licet enim verum iit» quodinten-
dit, id est, rem ejus esie; iniquum tamen est
posiessbxem condemnari»
Item si in judicia tecum atium fuerit,
sive in rem, sive in peribuain, nihilominus obli-
gatiQ dum; & IdqQljsfo juk 4c cadeMtrep^st-