Xfflli soi
rucis
LLsslV
SYNT. IV. PANTHEON HEBR^ORVM. 301
CAPVT
xxir.
B*d Arttcb*
R. E///ts.
sam & propriam dc superstitiosts illis. Quod ex Hebraeis, & Grgcis , 8c
Latinis Scriptoribus facile est probare . Nam & Baal Aruch ld maniseste
hisce verbis indicat:
pvtm innny w "iiys hyzh imy i^m nwo ^ s'a o^ipio
nscn ir nsrn ir o^nx jmiV^k 17Kyotf'' S'rs r ya inmy u o^ipnoV
rvn ino oiVip nu onio pn^nV a^mVw ojin mK^oiV^a n o^ipio
'"i oj n^ma mp^i o^na no^jn imuv o^ip-io n n no^ r''y
:s»Tnji *?y nnai j*oo nmo rxno nn* o^Vipio n^n rn iVs Vnvdb?1
Markohs, inquit, w Terufcb 4. Mitbotb, est denudans feipjum ws steelpbe-
gor^ <tsr eius ritus efi^tproijciatur lapis in Mercolis . Pcrum \. Ifmael in ?e-
rujch 4. deidololatria dtcit, quodillt fint tres lapides a Uteribus Marcolis hinc in-
dedisfositi. hi PevufcVrite l#sa tthn ; <JT moris fuit, Wproclamarefacerent
in lapidibm domumfeufanum K^olis . Inde Perufcb domum buiufmodi feruitu-
tis Vocat domum Marhlis, cuius cultus erat proieBio lapUum; <jr s^abbi Ifmaelhi
alio traiclatuait lapides sani Mercolis (ic dijpofitos fmfse, Vt Vnus hinc , alter iliinc ,
tertius super 'Vtrumque collocaretur. Confirmat hxc R. EliasLeuira, qui ta-
men de hoc ritu dubitat,eo quod quos Rom# de hoc ritu interrogaiTet,
id ei negarint. perperam negaiTe, & imperitosillosfuilTe moris gentilitij,
facile ostendero . Inprimis ex Homero testantibus Didymo & Strabone mrmm
secundum ilJud;
Kttt Xi&ivet fyetva,, K&l a.yk\}A(t^. ^^sralwSs
Ait illos colero
Saxea (tgna, <£r fimulacbm manu fatla ,
Et pajsim in Viaproie&os lapidum aceruos .
Priore versu Hermulas, posteriore Hermaeas describit; citatque eos
Theophylus Alexandrinus 1. 1. ad Autolycum, & exstat] iocus 1. 1. Orac.
Sybill. in quorumetiam 1. ^.inanimes Hermae vocantur, ^4%w&s$&*ii
Nicander in TheriacisHermarum meminit, & ibi Scholiastes, e^ajuts, ait
esTe, xl&ns <rtQ»Q&stwt «5 nptw i5 E^f*a • lapides coaceruatos inhonorem Mer-
curij. Hesychius, eV^®- A8'<P©* csv-<ro$i ^sT Md-m E%p*jg> ggv* 6* %\ ocTo7$ y\n\*.i-
vtsidg <rlwTip!w iQ Mercurialis aceruus (ignisicat cumulos lapidum
Mercunj, quos m Vtjs coaceruabant ad bonorem Dei Vtalis. Manet igitur/ Her-
maeos tiyas nihil aliud fuisse , quam lapidum Mercuriales aceruos , vijs
publicis & compitis ad itinera demonstrandacongestos; quos transenntes
viatores crebro lapidum iactu in Mercuri) honorem augebanti Mercu-
rius enim, id est, Hermes, viarum praeses erat,& c*o^/@-dictus, quem ma-
ximesuperumfore iratum, si quis erranticomiter non monstrarit, canit
Idyl]. v. 5.
------- - KtytXcO&^
Ei KiV ocTa fy>?$j*M tulcvrf rh o<Pi<ttu/,
Distensio tantum est, vnde initium hasc superstitio sumpserit. Sane vti
cer-