Chara&er
scripturas
pradida* eft
Hebraicus
antiquus,
Scriptura prr
difta eft Chal
daica antiqna
Haec ad verbum sere sic Latine reddo: Ha sigura, fiue littera repe-
riuntur fiulpt£ in fiaxo quodam exiguo, pofito ad radices montis Oreb , Vbi Deus
dedit legem • apparet autem, fiaxum efise de ipja montis radice, licet nonnihil d
terra fiubleuatum fit . Assirmarunt mihi Patres illi, Arabesique , qui me comita-
bantur,traditionem inter ipfios efise,ficripturam illam effe leremi# Propheta ; quam
tamen nemo Vnquam interpretari potuerit. Idcirco credebant) leremiam per ill.vs
litterassignificare locum, in quo abfcondijsi t vafafacra Templi, Afferebant prae-
terea ijdem Patres, quofidam pios vicini Monfierq Religiojos teffisicari ,fie fiepius
Jupra pr£fatumfaxum vidiffe splendorem mirabilem. Habetur quidem lib. z.
Machabdorum c. z. leremiam facra Vafiu ahficondiffe , verum non asiferitur quod
ea abficonderit in monte Orebfed in monte quemMoyfes confeendens,vidit h^redi-
tat em Domini; <7 hic finit mons Nebo fit tu in terra Mo abit arum, e regione leri-
cho, vt legimus Deuter. 34. Quidquid tamen fit; adducere haec Volui, Vt curiofi-
rum exerceantur ingenia. Aduertendum, quod cum fcriptura pr&difta fit in-
siulpta dorfo faxi,pars Vna literarum declinet ad Vnum sixi latas, pars Vero alte-
ra ad alterum. Sunt autem longiores Vno palmo cum dimidio. Et foramina-*
illa, qu<£ hic per figuram 0 exprimunt ur, fiunt profundiora reliquis litterarum in-
cisiuris , in caque commode imponi poffunt digitorum extremitates, alibi quidem
magis, alibi minus, prout in fiupposito 'typo apparet.
' ■ . .. ■ ■ .. . .
Ego Er. Thornas Nouariensis defcripsi cx
locisJupradistis prafientes figurat litu-
rarum Hebraicarum antiquarum.
, >. . . ..... • ' • ■ \
'i, . • ,, . i . ^4 ; " 4 *z -j \ \ • '' J < .'■■ . < >' V--7 i • : < -
Quae omnia approbat Illustrissimus D. Petrus a Valle, tum montis
Sinas, tutn memoratae scriptura? oculatissimus inspedor. Hac iraque tefti*
ficatione accepta, dico , hanc scripturana antiquam Chaldaicam esio>
quam Assyriam , & Tharguhlicam alij ; alij Aramaeam, Libonaeam, seu
Babyloniam, eo quod tempore Regum Israel, & captiuitatis Babylonicae
ea passim & vulgo vterentur ; alij denique alijs nominibus appellant.
Charader vero eius antiquus Hebrxlis cst , monogrammatix»;, ad myste-
ria sub eo latentia; a profanorum ledione securiusoccultanda, exaratus;
cuius sensum istum esse dicimus, qui scquicur :
devs
CA!?;<3 ia OEDIPI□sGWWIACl GYMNAS. HIEROGL
sMtnonee Neto poSta ntUxierm di Moak,diirimfeitss a Gerico,come nelDeut. 4.
lemamo . Sia come si 'vuole, l’ho voluto noture per efferatio deVtrtwfi. S‘auer-
tira, cbela fcrittura, effendo incauata nellafihiena della pietra, parte delle lettere
deciinano & vn lato, Sparte dalsaltro; vffono di grande^» piu d’Vn palmo
mezzp i ey welli fommi,che fimofirano qui con figure d 0, Jom piuproffn-
di, cbe l intaghatura della lettera, oue commodamente V entrano le parti delle dita,
chi pidpchinieno grande, come nel fiprafiritto effemplare fi moftra.
Io Fra Tomasio da Nouara cauai da3luoght
citati le prefienti figure di lettere He-
braiche antiche.