Kopernikus, Erdmann; Bredaw, Erasmus ¬a¬ [Honoree]: Elegia De Morte Nobilis Viri, Virtvte, Consilio, Et Pietate Praestantis, Erasmi A Bredavv: scripta ad clarissimum & reuerendum uirum D. Liborium à Bredauu eius filium, Illustrissimi principis Electoris Brandeburgensis Consiliarium (Wittembergae, 1556) [VD16 ZV 9152]

ELEGIA DE MORTE NOBILIS

VIRl ERASMI A B&EDAVV.

HActenusinnumeris prtelagia plurima sigms
Iratum nobisexhibuere DEVIVL
Qua?3qus'a naturte nescit nos ordo mouere,
Natara: mstas non habuere uices.

Vids mus in suinmo simulachra uolantia ctxlo,
Vidjjtius i'n uarps monstra timenda locis.
Vidimuserranretn crjiiito lumine stellam
Nostra per Arcsioa? tcndere signa plagse.
StcIIam (qttod prohibe Deus)armacruenta mU
Ec sormidanda pfeste sequcnte samern. (nante,
Nubibus armatum conspexmius agmen in ipsis,
Et fieri in rutiso Martia bclla polo.

In media (mirum) radtantia fulmina Bruma
VidisnuSjtescatis temporetriste gelu.

Et quia mutamupmutantur corpora mundi,

Et mundi interitum qutelibet hora monet.
Necnon terra etiam portenta minacia profert,

Et generat miris multa Bupenda rnodis.
Conssagrant urbes,pariunt animalia monlflra,
Mocibus inlolins quassa tremiscit humus,
Nemo tamen causss rerum considerat harum,
Nemo parata sibi tristia fata uidet.

Mundus at accensamlecurus negligit iram,

Et fieri a summo non puta t illa Deo.

Ec quia uiuendi melius nos cura relinquif,
Prompsior'ad poenas/ncipit esse DEVS,

A rj Saw