DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.53761#0015
antiquitatem aliquid slatuere Interinj res ita comparata est,utquan|t.
vis omnes concedamus Deum talia futura cognoscere, in modo
tamen diversitas summa tum Authorum, tum sentcntiarum sit. Alii
tacere malunt. Alii hoc medium ita, alii aliter expleant.
Nobis per aliquot assertiones placet dicere, quae nossra sitsen-
tentia. Inrebus divn.is, & inprimisinmodis cognitionisDivinaereg
cll difficillima, sequamur id quod probabilissimum videtur.
Putamus itaqj, quod sufficientissimum, & superabundans prin-
cipium sit infinita virtus intelbgcndi, quam in Deo concipimus peto
modum intelkftivae potentia?, circum fpicientis omne verum, ita ut
nullum polsit ejus prrspicacitatem effugere, quamvis sit contingens
& conditionalc tantum. R.ursus intclligendi principiumefl: essentia
divina in ratione speciei intelligibilis , qua? quoniam infinita est ifi
suomunere, repraesentare potest, &necessario repraffentatnonsoi
lum Veritates increatas, sed etiam quamlibet veritatem creatam.
Hocipsum docet Celeberrimus D.Caloviiu Sy{\. Thcoi. Tom-
t i. Cap. io. quaest. 11 i.p. s.i j. inciens non dependet Certitudo
Determinata cognitionis Divina? rerum contingentium- e
Causis jam Determinatis, (multoqueminusindetermina-
tis,) sed a V i D i vi n i Intellectus Infiniti, penetrantis ab
seterno omnia & prospicientis&c. Et Porro. Totum ,pergit*
referendum videtur ad Insinitatem Luminis Scientis Divina? &c.
Et nofler Dignisi. Dn. Cancellarius Syft. slcr. de strnd. Sciente
Med. part 2,. art. i 6. ait Fundamentum Scientia? Media; est con-
tingendae futurorum vel hypothetice talium exparte Objeffi Ve-
ritas Objeectiva, exparte vero Intellectus Divini.Infinita
perspicacia. i
Confirmatur, nam ut sapienter seribit D. Thomas, prima
parte quaest. 12. art. z.corpor. ad visionem tam sensibilem quam in-
tellcflualem ultra virtutem visivam requiritur unio rei visiva? cum vi-
su. Non enimfitvisioinadu, ni si per hoc, quod res visa quodam-,
modo e(l in vidente, videlicet, per similitudinem sui , quando reg
visa per seipsam non potefi'uniri cum vidente, & effefli ve concur-
rere, ad ejus visionem. Cum igitur omnes creatura? & illa? potissi-
mum, quae in nulla differentia temporis existunt, non possint con-
currere tanquam principium divinae intelleflionis} nec possint in ra-
D j >■
vis omnes concedamus Deum talia futura cognoscere, in modo
tamen diversitas summa tum Authorum, tum sentcntiarum sit. Alii
tacere malunt. Alii hoc medium ita, alii aliter expleant.
Nobis per aliquot assertiones placet dicere, quae nossra sitsen-
tentia. Inrebus divn.is, & inprimisinmodis cognitionisDivinaereg
cll difficillima, sequamur id quod probabilissimum videtur.
Putamus itaqj, quod sufficientissimum, & superabundans prin-
cipium sit infinita virtus intelbgcndi, quam in Deo concipimus peto
modum intelkftivae potentia?, circum fpicientis omne verum, ita ut
nullum polsit ejus prrspicacitatem effugere, quamvis sit contingens
& conditionalc tantum. R.ursus intclligendi principiumefl: essentia
divina in ratione speciei intelligibilis , qua? quoniam infinita est ifi
suomunere, repraesentare potest, &necessario repraffentatnonsoi
lum Veritates increatas, sed etiam quamlibet veritatem creatam.
Hocipsum docet Celeberrimus D.Caloviiu Sy{\. Thcoi. Tom-
t i. Cap. io. quaest. 11 i.p. s.i j. inciens non dependet Certitudo
Determinata cognitionis Divina? rerum contingentium- e
Causis jam Determinatis, (multoqueminusindetermina-
tis,) sed a V i D i vi n i Intellectus Infiniti, penetrantis ab
seterno omnia & prospicientis&c. Et Porro. Totum ,pergit*
referendum videtur ad Insinitatem Luminis Scientis Divina? &c.
Et nofler Dignisi. Dn. Cancellarius Syft. slcr. de strnd. Sciente
Med. part 2,. art. i 6. ait Fundamentum Scientia? Media; est con-
tingendae futurorum vel hypothetice talium exparte Objeffi Ve-
ritas Objeectiva, exparte vero Intellectus Divini.Infinita
perspicacia. i
Confirmatur, nam ut sapienter seribit D. Thomas, prima
parte quaest. 12. art. z.corpor. ad visionem tam sensibilem quam in-
tellcflualem ultra virtutem visivam requiritur unio rei visiva? cum vi-
su. Non enimfitvisioinadu, ni si per hoc, quod res visa quodam-,
modo e(l in vidente, videlicet, per similitudinem sui , quando reg
visa per seipsam non potefi'uniri cum vidente, & effefli ve concur-
rere, ad ejus visionem. Cum igitur omnes creatura? & illa? potissi-
mum, quae in nulla differentia temporis existunt, non possint con-
currere tanquam principium divinae intelleflionis} nec possint in ra-
D j >■