42 ORIGINVM
plicioper diuerfa Teutoniae loca (Ji' fas e/I dici) nimispraecipiti fententia
funt addicIL Nam eodem die, quo quis accufatus eft, feu iufte feu iniufte,
nullius appeUationis, nullius defenjionis refugio proficiente eft damnatus, &
stammis crudeliter iniecJus. Ob quam caufam frater Cunradus huius per-
fecutionis haereticorum mtnifter, a quibusdam nobiiibus nuUum locum veniae
vel gratiae apud ipfum inuenientibus iuxta Marpurg eft occifus* Stedingi
decimas Archi Episcopq Bremensi denegauerant, armisque irruentem in
se reprefcant. Vt domarentur igitur, imo extirparentur penitus, non
cOmmodior modus ArchiEpiscopo videbatur, quam imputatio haereswm
nefandarum. Ingens earum cumulus mox congerebatur, apud Alber-
tum Stadensem ad An. 1234. videndus. Papae res indicabatur. Hic
quoscunque cruce signari & in eos pergere statim iubebat. Venia pec-
catorum haereticos hos impetentibus vbique praedicabatur» Otto Dux no-
{terfictos e(se,qui deStedingis spargebantur,errores,non ignorabat; vnde,
vt supra di£tum, iis haclenus non obscure fauerat. Sed accessit tandem ad
illumConradus, Episcopus Hildeshemensis, & Principem vrsit, vt crucem
in haereticos sumeret. Otto tunc,ne sine causa Episcopo non obediret,
ostendit, se vix grauissimis e turbis emersilse, vicinorum Principum ami-
citiam incertam, maleuolentiam quorundam apertam, Ministerialium
fidem dubiam e(Te, nec hoc rerum statu se alienis rebus immiscere polse.
Sed Conradus Episcopus prote&ionem Pontificis illi sacrumque fulmen in
aduersarios vibrandum obtulit* Coadlus igitur Otto crucem tandem
suscepit, expeditioriemque in haereticos promisit, Intellecla hac re
Papa coeptis applausit & 1IL Idus Februarii Pontisicatus sui anno feptimo,
hoc est, Anno 1234. dileclo silio, nobili viro Ottoni Duci de Brunefwic
Cruce Jignato, litteras rnisit in Archiuio Ducum communi Brunsuici a me
visas, (Probat. N. XLV.) in quibus: Tam Jtnceritatis ait, affeclum, quem
habere te credimus ad Janclam matrem Ecclejiam, & progenitores tui ha-
bueruntad illam, quam fidei tuae zelum, quo fuccenfus ad praedicationem
venerabilis sratris nojlri, Epifcopi lldesemenjis, Jigmm cruc\s contra haereti-
cos accepifti,foUicite attendentes, non immeritoJpecialis dileclionis & gratiae
te fauore prosequimur. Personam deinde iliius, •familiam, terram & bona
in prote&ionem B. Petri & suam suscipit. Eodem anno & die iitteras
idem fere elogium Ottonis Ducis continentes misit Venerabilibus Fratri-
bus lldesemen/i, Mesburgenji [Merseburgensi] & Praepojito Magdeburgen/i
ad Ecclejiam Magdeburgenjem Eletto, ( Probat. N. XLVI.) quibus eos cer-
tiores facit, se Ottonem in siiam prote&ionem suscepisse, mandatque,
vt nonpermittant, memoratum nobilem virum ab aliquibus indebite mo-
lestari. Otto tamen Dux cum iam videret exercitum contra Stedino-os
con-
plicioper diuerfa Teutoniae loca (Ji' fas e/I dici) nimispraecipiti fententia
funt addicIL Nam eodem die, quo quis accufatus eft, feu iufte feu iniufte,
nullius appeUationis, nullius defenjionis refugio proficiente eft damnatus, &
stammis crudeliter iniecJus. Ob quam caufam frater Cunradus huius per-
fecutionis haereticorum mtnifter, a quibusdam nobiiibus nuUum locum veniae
vel gratiae apud ipfum inuenientibus iuxta Marpurg eft occifus* Stedingi
decimas Archi Episcopq Bremensi denegauerant, armisque irruentem in
se reprefcant. Vt domarentur igitur, imo extirparentur penitus, non
cOmmodior modus ArchiEpiscopo videbatur, quam imputatio haereswm
nefandarum. Ingens earum cumulus mox congerebatur, apud Alber-
tum Stadensem ad An. 1234. videndus. Papae res indicabatur. Hic
quoscunque cruce signari & in eos pergere statim iubebat. Venia pec-
catorum haereticos hos impetentibus vbique praedicabatur» Otto Dux no-
{terfictos e(se,qui deStedingis spargebantur,errores,non ignorabat; vnde,
vt supra di£tum, iis haclenus non obscure fauerat. Sed accessit tandem ad
illumConradus, Episcopus Hildeshemensis, & Principem vrsit, vt crucem
in haereticos sumeret. Otto tunc,ne sine causa Episcopo non obediret,
ostendit, se vix grauissimis e turbis emersilse, vicinorum Principum ami-
citiam incertam, maleuolentiam quorundam apertam, Ministerialium
fidem dubiam e(Te, nec hoc rerum statu se alienis rebus immiscere polse.
Sed Conradus Episcopus prote&ionem Pontificis illi sacrumque fulmen in
aduersarios vibrandum obtulit* Coadlus igitur Otto crucem tandem
suscepit, expeditioriemque in haereticos promisit, Intellecla hac re
Papa coeptis applausit & 1IL Idus Februarii Pontisicatus sui anno feptimo,
hoc est, Anno 1234. dileclo silio, nobili viro Ottoni Duci de Brunefwic
Cruce Jignato, litteras rnisit in Archiuio Ducum communi Brunsuici a me
visas, (Probat. N. XLV.) in quibus: Tam Jtnceritatis ait, affeclum, quem
habere te credimus ad Janclam matrem Ecclejiam, & progenitores tui ha-
bueruntad illam, quam fidei tuae zelum, quo fuccenfus ad praedicationem
venerabilis sratris nojlri, Epifcopi lldesemenjis, Jigmm cruc\s contra haereti-
cos accepifti,foUicite attendentes, non immeritoJpecialis dileclionis & gratiae
te fauore prosequimur. Personam deinde iliius, •familiam, terram & bona
in prote&ionem B. Petri & suam suscipit. Eodem anno & die iitteras
idem fere elogium Ottonis Ducis continentes misit Venerabilibus Fratri-
bus lldesemen/i, Mesburgenji [Merseburgensi] & Praepojito Magdeburgen/i
ad Ecclejiam Magdeburgenjem Eletto, ( Probat. N. XLVI.) quibus eos cer-
tiores facit, se Ottonem in siiam prote&ionem suscepisse, mandatque,
vt nonpermittant, memoratum nobilem virum ab aliquibus indebite mo-
lestari. Otto tamen Dux cum iam videret exercitum contra Stedino-os
con-