DOI Heft:
Nummer Een
DOI Artikel:[Rezension von: Leliman, J.H., Het stadswoonhuis in Nederland gedurende de laatste 25 jaren]
DOI Artikel:[Rezension von: Joseph M. Olbrich]
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.29258#0026
BOEKBESPREKING EN BOEKAANKONDIGING.
J. H. W. LELIMAN. HET STADSWOONHUIS IN NEDERLAND GEDURENDE
DE LAATSTE 25 JAREN. — uitgavE: martinus nijhoff ■s-gravenhage.
r valt in de laatste jaren een opleving van de kunst in ’t algemeen en van de
bouwkunst in ’t bijzonder waar te nemen. Frissche gedachten, een zoeken
naar oplossingen, vormen van onzen tijd, en losmaking van de knellende
banden der oude kunstlooze grondregels uit het tijdvak achter ons, komen
in het werk van zooveel kunstenaars in onze dagen tot uiting. Het woord „bouwkunst”
is geen dood begrip meer, een begrip waaraan alle mogelijke gedachten van knutselarijtjes
en versierinkjes werden vastgeknoopt, maar neemt weer de kracbt aan van het werkelijk
wezen dier kunst: het begrip van te bouwen, d. i. ruimten, vormen te stapelen door
middel van materialen, die ook naar hun aard en wezen begrepen zijn. De voorbeelden
zijn er te over om de waarheid hiervan te staven.
Vinden wij die bouwwerken nu verzameld in dit werk? De tweede aflevering ver-
scheen en baart ons, evenals de eerste aflevering, bijna niets dan teleurstelling. Op
een enkele uitzondering na, liggen al die stadshuizen nog in den ban van de eigen-
bouwers, die zelfs in plattegrondoplossingen vaak iets beters en „bouwkunstigers” maakten,
dan wat hier te aanschouwen valt. Daarom is dit boek een gevaar. Het zal toch niet
alleen komen in handen van hen, die tot oordeelen bevoegd zijn, maar ook in handen
van den leek. De laatste zal een plattegrond met een gevel onder de oogen brengen
van zijn uitverkoren bouwmeester, in de waan, met dit voorbeeld voor zich, een modern
huis te krijgen. En jaar en dag zullen onze straten nog den stempel dragen van de verwarde
gedachten, die door boeken als het onderhavige in de wereld gebracht zijn.
Voor de techniek van dit boek niets dan lof. De reproducties zijn schitterend!
JOSEPH M. OLBRICH. — uitgave: ernst wasmuth a. g. berlin.
In drie mappen zijn hier verzameld ontwerpen en foto’s naar uitgevoerde werken van
den helaas zoo jong gestorven Duitschen kunstenaar Joseph M. Olbrich. Olbrich is naast
Messel en Behrens een van de dragers der nieuwe bouwkunstgedachte in Duitschland
geweest. Voortgekomen uit de school van Wagner draagt zijn werk, hoewel zeer
persoonlijk verwerkt, toch nog in alle deelen den machtigen invloed van den grooten
Weenschen meester. Het is er daarom niet minder om, integendeel, hij, die in Darmstadt
een Hochzeitsturm wist te bouwen, in Dusseldorf het Warenhaus-Tietz bracht, — daarmee
een oplossing voor dit belangrijke vraagstuk van onzen tijd vond — draagt met het
volste recht den eerenaam van bouwkunstenaar.
In den zomer van 1908 stierf hij in den ouderdom van 41 jaar, en de bouwkunst
verloor in hem een van haar meest beteekenende flguren, wiens kracht pas later ten volle
erkend kan worden.
Ter gelegener tijd hopen wij in dit blad eenige reproducties uit dit belangrijk werk te
kunnen geven.
18
J. H. W. LELIMAN. HET STADSWOONHUIS IN NEDERLAND GEDURENDE
DE LAATSTE 25 JAREN. — uitgavE: martinus nijhoff ■s-gravenhage.
r valt in de laatste jaren een opleving van de kunst in ’t algemeen en van de
bouwkunst in ’t bijzonder waar te nemen. Frissche gedachten, een zoeken
naar oplossingen, vormen van onzen tijd, en losmaking van de knellende
banden der oude kunstlooze grondregels uit het tijdvak achter ons, komen
in het werk van zooveel kunstenaars in onze dagen tot uiting. Het woord „bouwkunst”
is geen dood begrip meer, een begrip waaraan alle mogelijke gedachten van knutselarijtjes
en versierinkjes werden vastgeknoopt, maar neemt weer de kracbt aan van het werkelijk
wezen dier kunst: het begrip van te bouwen, d. i. ruimten, vormen te stapelen door
middel van materialen, die ook naar hun aard en wezen begrepen zijn. De voorbeelden
zijn er te over om de waarheid hiervan te staven.
Vinden wij die bouwwerken nu verzameld in dit werk? De tweede aflevering ver-
scheen en baart ons, evenals de eerste aflevering, bijna niets dan teleurstelling. Op
een enkele uitzondering na, liggen al die stadshuizen nog in den ban van de eigen-
bouwers, die zelfs in plattegrondoplossingen vaak iets beters en „bouwkunstigers” maakten,
dan wat hier te aanschouwen valt. Daarom is dit boek een gevaar. Het zal toch niet
alleen komen in handen van hen, die tot oordeelen bevoegd zijn, maar ook in handen
van den leek. De laatste zal een plattegrond met een gevel onder de oogen brengen
van zijn uitverkoren bouwmeester, in de waan, met dit voorbeeld voor zich, een modern
huis te krijgen. En jaar en dag zullen onze straten nog den stempel dragen van de verwarde
gedachten, die door boeken als het onderhavige in de wereld gebracht zijn.
Voor de techniek van dit boek niets dan lof. De reproducties zijn schitterend!
JOSEPH M. OLBRICH. — uitgave: ernst wasmuth a. g. berlin.
In drie mappen zijn hier verzameld ontwerpen en foto’s naar uitgevoerde werken van
den helaas zoo jong gestorven Duitschen kunstenaar Joseph M. Olbrich. Olbrich is naast
Messel en Behrens een van de dragers der nieuwe bouwkunstgedachte in Duitschland
geweest. Voortgekomen uit de school van Wagner draagt zijn werk, hoewel zeer
persoonlijk verwerkt, toch nog in alle deelen den machtigen invloed van den grooten
Weenschen meester. Het is er daarom niet minder om, integendeel, hij, die in Darmstadt
een Hochzeitsturm wist te bouwen, in Dusseldorf het Warenhaus-Tietz bracht, — daarmee
een oplossing voor dit belangrijke vraagstuk van onzen tijd vond — draagt met het
volste recht den eerenaam van bouwkunstenaar.
In den zomer van 1908 stierf hij in den ouderdom van 41 jaar, en de bouwkunst
verloor in hem een van haar meest beteekenende flguren, wiens kracht pas later ten volle
erkend kan worden.
Ter gelegener tijd hopen wij in dit blad eenige reproducties uit dit belangrijk werk te
kunnen geven.
18