V. JAHRH. ÄLTERE GR.]
25
[PELOPONNES
£VA/O/V;A0A/VO[>O|*OT£
KAI A^opo[>o(^OTOD^^(o/v
k A/i IC ΑΛΛ A4M/vAIOtn l?Oj ΘΑΒΕ^ΑΛ/Τ I /VEAI
ΙΑΟΓΕΟΝ^Κΐ F Ο IAA Α/ΑΛΑΑτ OD Ε HAI? ΕΤΛ$
Α Τ ο τ ο $ ο° £ ρ ο | F Ε d
Γ£ KAI DA^TA R f £ i ο
>
L* ι ι ι l ι
α —vvöv Άθανοοώρου τε κα\ 'Acumobuipou τόδε FepYOV
χώ μεν Άχαιόε, ό bJ έ£ "Αργεοε εύρυχόρου.
de "Ατωτοε έποίΡηε Άργεΐοε
κάργειάοαε Αγελάδα τάργείου.
bc ΤΤραΕιτέληε ανέβηκε Συρακόειοε τόδ' άγαλμα
καΐ Καμαριναΐοε.· πρόεθ' άρ έ Μαντινέα
Kpivioc uioc εναιεν εν "Αρκαδία πολυμήλψ
έελόε έών, καί Foi μναμα τόδ5 έετ' άρεταε.
Text: Alphabet α und de argivisch, bc arkadisch (Curt., Kikchhofp Stud.3 S. 149, d. And.). Durchaus ver-
schiedene Hände. Ein Versehen des Steinmetzes c Z. 2 (Verwechslung von Δ mit P, danach zu lesen: πρόεθα δέ
Μαντινέα) will annehmen Ditt., danach Cau.; vgl. dazu Röhl. de Z. 2 καί Άργειάδαε ό Αγελάδα τοϋ Άργείου Curt.,
Röhl; ό Άγελαΐδα Cau. Fehlen eines Blockes und Ergänzung:---ατοτος (Genetiv?) έποίΡηέ Άργεΐοε | [ό δείνα τοΟ
δεΐνοε] κάργειάδαε Αγελάδα τάργείυυ („unmöglich Genetiv") | [τψ ΔιΠ άνεθέταν] nimmt an von Wilamowitz Ztschr.
f. d. Gymnasialwesen XXXI 1873 S. 653 Anm. Vgl. dazu Furtw. (oben). — Wegen τάργείου s. Röhl zu IGA 21, zum
Namen "Ατωτοε G. Hirschfeld AZ 1882 S. 117 Anm. 10, der auf Άτώτηε Compte-rendu pour l'annee 1874 S. 107 ver-
weist; s. auch Άτότηε ebenda 1870—71 S. 272.
Zeit: Praxiteles (bc) unbekannt; wahrschein-
lich nicht einer der Kamarinäer, die 484 vor Chr.
nach Syrakus übersiedelten (Herod. VII 156); son-
dern wol 461 von Syrakus nach dem neugegrün-
deten Kamarina (vgl. Thuk. VI 5, Diod. XI76, Schub-
ring Philol. XXXII 1873 S. 498) Curtius zuk, so
Hicks. „Fluribus motibus saeculo quinto Sicüiae
Löwy, Bildhauermsohriften.
urbes vcxatae sunt quam ut indagare possis qua ra-
tione Praxiteles et Syracusanorum et Camarinensium
civis factus sit" Röhl. — »Der gröfsere Teil des
zweistufigen Porosfundamentes des Praxitelesba-
throns liegt direct unter dem Tempelbauschutte,
der selbst erst in der Höhe der Mitte der oberen
Porosstufe beginnt. Nach Erbauung des Tempels
4
25
[PELOPONNES
£VA/O/V;A0A/VO[>O|*OT£
KAI A^opo[>o(^OTOD^^(o/v
k A/i IC ΑΛΛ A4M/vAIOtn l?Oj ΘΑΒΕ^ΑΛ/Τ I /VEAI
ΙΑΟΓΕΟΝ^Κΐ F Ο IAA Α/ΑΛΑΑτ OD Ε HAI? ΕΤΛ$
Α Τ ο τ ο $ ο° £ ρ ο | F Ε d
Γ£ KAI DA^TA R f £ i ο
>
L* ι ι ι l ι
α —vvöv Άθανοοώρου τε κα\ 'Acumobuipou τόδε FepYOV
χώ μεν Άχαιόε, ό bJ έ£ "Αργεοε εύρυχόρου.
de "Ατωτοε έποίΡηε Άργεΐοε
κάργειάοαε Αγελάδα τάργείου.
bc ΤΤραΕιτέληε ανέβηκε Συρακόειοε τόδ' άγαλμα
καΐ Καμαριναΐοε.· πρόεθ' άρ έ Μαντινέα
Kpivioc uioc εναιεν εν "Αρκαδία πολυμήλψ
έελόε έών, καί Foi μναμα τόδ5 έετ' άρεταε.
Text: Alphabet α und de argivisch, bc arkadisch (Curt., Kikchhofp Stud.3 S. 149, d. And.). Durchaus ver-
schiedene Hände. Ein Versehen des Steinmetzes c Z. 2 (Verwechslung von Δ mit P, danach zu lesen: πρόεθα δέ
Μαντινέα) will annehmen Ditt., danach Cau.; vgl. dazu Röhl. de Z. 2 καί Άργειάδαε ό Αγελάδα τοϋ Άργείου Curt.,
Röhl; ό Άγελαΐδα Cau. Fehlen eines Blockes und Ergänzung:---ατοτος (Genetiv?) έποίΡηέ Άργεΐοε | [ό δείνα τοΟ
δεΐνοε] κάργειάδαε Αγελάδα τάργείυυ („unmöglich Genetiv") | [τψ ΔιΠ άνεθέταν] nimmt an von Wilamowitz Ztschr.
f. d. Gymnasialwesen XXXI 1873 S. 653 Anm. Vgl. dazu Furtw. (oben). — Wegen τάργείου s. Röhl zu IGA 21, zum
Namen "Ατωτοε G. Hirschfeld AZ 1882 S. 117 Anm. 10, der auf Άτώτηε Compte-rendu pour l'annee 1874 S. 107 ver-
weist; s. auch Άτότηε ebenda 1870—71 S. 272.
Zeit: Praxiteles (bc) unbekannt; wahrschein-
lich nicht einer der Kamarinäer, die 484 vor Chr.
nach Syrakus übersiedelten (Herod. VII 156); son-
dern wol 461 von Syrakus nach dem neugegrün-
deten Kamarina (vgl. Thuk. VI 5, Diod. XI76, Schub-
ring Philol. XXXII 1873 S. 498) Curtius zuk, so
Hicks. „Fluribus motibus saeculo quinto Sicüiae
Löwy, Bildhauermsohriften.
urbes vcxatae sunt quam ut indagare possis qua ra-
tione Praxiteles et Syracusanorum et Camarinensium
civis factus sit" Röhl. — »Der gröfsere Teil des
zweistufigen Porosfundamentes des Praxitelesba-
throns liegt direct unter dem Tempelbauschutte,
der selbst erst in der Höhe der Mitte der oberen
Porosstufe beginnt. Nach Erbauung des Tempels
4