Longus, Georgius: De Anvlis Signatoriis Antiqvorvm Sive De vario obsignandi ritu Tractatus (Mediolani, 1615) [Cicognara, 1692]

§ De pinulis Signatori]!

ea vel clientibus, vel magiflris Jsionte donauit
Quin & ciuium moris fuilse, vt similibus sima
Jacris areis, argenteis, atque aureis inter so-
lennia sigillariorum (sicuti & d nobis Domi-
nicae Natiuitatis gratia non raro fit (sese inui-
cem donarent scribit Guliel. Stuchius anti-
quit, conuiu. lib. i. Nec non & vicum Romae
fuisse, vbi sigilla fingebantur, ac venalia pro»
ponebantur, audior est Geli. lib. 2. cap.g'.
StatM ;b Addiderim statuas etiam ipsas grandiuscu
sistgdladi sigiUi vocabulo no semel appellatas, quod

ceaanrn. praeter ea, quse superius distasunt, varijs a-
pud lanum Gruterum solertissimum antiqui-
tatis indagatorem,monumentis conflare etia
potest. Exemplusubijciam,quod ex Appiani
schedisaliassedesumpsisse,refert. Tir. *Dijs
dedicatorum, pag.57.num.q.apud Isaram
Fluuium.

MARTI. AVG.

conservatori:

CORPORIS. S VI.

MERCVRIALIS. AVG.

N. V. EX. IVSSV.

NVMINIS. IPSIVS.

SIGILLVM. MARMOREVM.

POSVIT.

&tir. ac pag. ijsdem num. vero secundo coi-
leftam Lauinij vetustissimam inscriptionem
ab Alberto Pighio non vulgaris eruditionis vi
ro idem Gruterus in hanc formam profert«

M A-