DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.33169#0321
KKAKOW
stąpił podział zbioru na dział grafiki polskiej, który pozostał w Pa-
ryżu, Ł dział grafiki obcej, przekazany PAU. Zbiór paryski, liczący
ponad 30 000 rycin, dołączony został do zakupionego o dwa lata
wcześniej kilkunastotysięcznego zbioru Moszyńskiego. w okresie
ostatniej wojny, w r. 1940, połączone kolekeje uległy rekwizycji
władz okupacyjnych, uniknęły jedpak grożącego im wywozu do
Niemiec. Działalność Gabinetu Rycin PAU została wznowiona w r.
1948. W r. 1953 Gabinet przejęty został przez Polską Akademię Na-
uk, nosząc przejściowo do r. 1954 nazwę Zakładu Historii Sztuki
PAN. W r. 1954 włączony został do Biblioteki PAN w Krakowie
jako jeden z jej działów. Zbiory nie posiadają własnych sal
wystawowych i eksponowane są przy współudziale innych instytu-
cji, również poza Krakowem.
Zbiory graficzne Biblioteki PAN w Krakowie, liczące obe-
cnie 30 000 rycin, obejmują głównie ryciny obce (polskie
stanowią około V25 ogólnego zasobu).
Zbiory dają dobry przegląd rozwoju sztuki graficznej w cią-
gu w. XV do XIX, tak pod względem technicznym jak i ar-
tystycznym, głównie w zakresie szkół: włoskiej, francuskiej,
niderlandzkiej, angielskiej i niemieckiej, reprezentowanych
przez dzieła wybitnych mistrzów.
Poza obecnością w zbiorze grupy rycin XV w. (A. Mantegna,
M. Schongauer) jako najcenniejsze wyróżniają się nastę-
pujące zespoły: w szkole włoskiej — grafika XVI i XVII w.
(monogramiści, M. Raimondi d rytownicy z jego kręgu,
G. Campagnola, Annibale i Agostino Carracci, F. Mazzuola,
twórcy drzeworytów światłocieniowych — jak U. da Carpi
i A. Andreani, S. dełla Bella, B. Castigłione, A. Tempesta,
F. Villamena i in.).
Grafika włoska XVIII w. stanowi pod względem ilościowym
i jakościowym zasób skromniejszy; w szkole francuskiej
szczególnie interesująco przedstawia się twórczość grafi-
czna XVII i XVIII w. w pracach wszystkich niemal wy-
bitnych przedstawicieli tego okresu (J. Bellange, J. Callot,
C. Mellan, R. Nanteuil, G. Edelinck, G. Audran, J. B. Le
Prince, N. Larmessin, Cochinowie, Drevetowie, Tardieu i in.).
Szkoła niderlandzka stanowi jeden z najbogatszych zespo-
łów zbioru, zwłaszcza w zakresie grafiki XVI i XVII w.,
obejmując prace L. van Leydena, H. Goltziusa i rytowników
jego kręgu, ryciny grupy odtwórców P. P. Rubensa, A. van
Dycka, kilkadziesiąt prac Rembrandta oraz liczne przykłady
twórczości innych wybitniejszych peintres-graveurs (M. de
Bye, C. du Jardin, A. v. Ostade, C. Bega, C. Dusart, L. van
Uden, J. Ruysdael, A. van de Velde, A. Waterloo, J. van Os-
senbeok, R. Zeeman i in.). W bogatej liczebnie szkole niemie-
ckiej najcenniejszy zespół stanowi grafika XVI w. (A. Diirer,
L. Cranach, H. Aldegrever, M. Zasinger, A. Hirschvogel,
H. Baldung Grien, D. Hopfer, V. Solis). Szkoła angielska
reprezentowana jest głównie przez grafikę XVIII w. w naj-
bardziej charakterystycznych dla tego okresu przejawach
(miedzioryty punktowane -— F. Bartolozzi i bogata kolekcja
mezzotint — J. Mac Ardell, J. Smith, V. Green, T. Watson
i in.). Niestety szkoła angielska zubożona została w czasie
ostatniej wojny dokonaną przez hitlerowców grabieżą pe-
wnej ilości najcenniejszych rycin barwnych.
Obok zbioru graficznego placówka posiada stale uzupełnia-
ny księgozbiór z zakresu sztuki, liczący obecnie ok. 10 000
woluminów. Zaczątkiem księgozbioru była zakupiona w r.
1947 przez PAU bibłioteka po Stefanie Komornickim (ok.
5000 woluminów), obejmująca zasób odziedziczony po Ma-
rianie Sokołowskim. Cennym działem księgozbioru są fa-
chowe czasopisma obce, utrzymane w ciągłości prenumeraty.
185
stąpił podział zbioru na dział grafiki polskiej, który pozostał w Pa-
ryżu, Ł dział grafiki obcej, przekazany PAU. Zbiór paryski, liczący
ponad 30 000 rycin, dołączony został do zakupionego o dwa lata
wcześniej kilkunastotysięcznego zbioru Moszyńskiego. w okresie
ostatniej wojny, w r. 1940, połączone kolekeje uległy rekwizycji
władz okupacyjnych, uniknęły jedpak grożącego im wywozu do
Niemiec. Działalność Gabinetu Rycin PAU została wznowiona w r.
1948. W r. 1953 Gabinet przejęty został przez Polską Akademię Na-
uk, nosząc przejściowo do r. 1954 nazwę Zakładu Historii Sztuki
PAN. W r. 1954 włączony został do Biblioteki PAN w Krakowie
jako jeden z jej działów. Zbiory nie posiadają własnych sal
wystawowych i eksponowane są przy współudziale innych instytu-
cji, również poza Krakowem.
Zbiory graficzne Biblioteki PAN w Krakowie, liczące obe-
cnie 30 000 rycin, obejmują głównie ryciny obce (polskie
stanowią około V25 ogólnego zasobu).
Zbiory dają dobry przegląd rozwoju sztuki graficznej w cią-
gu w. XV do XIX, tak pod względem technicznym jak i ar-
tystycznym, głównie w zakresie szkół: włoskiej, francuskiej,
niderlandzkiej, angielskiej i niemieckiej, reprezentowanych
przez dzieła wybitnych mistrzów.
Poza obecnością w zbiorze grupy rycin XV w. (A. Mantegna,
M. Schongauer) jako najcenniejsze wyróżniają się nastę-
pujące zespoły: w szkole włoskiej — grafika XVI i XVII w.
(monogramiści, M. Raimondi d rytownicy z jego kręgu,
G. Campagnola, Annibale i Agostino Carracci, F. Mazzuola,
twórcy drzeworytów światłocieniowych — jak U. da Carpi
i A. Andreani, S. dełla Bella, B. Castigłione, A. Tempesta,
F. Villamena i in.).
Grafika włoska XVIII w. stanowi pod względem ilościowym
i jakościowym zasób skromniejszy; w szkole francuskiej
szczególnie interesująco przedstawia się twórczość grafi-
czna XVII i XVIII w. w pracach wszystkich niemal wy-
bitnych przedstawicieli tego okresu (J. Bellange, J. Callot,
C. Mellan, R. Nanteuil, G. Edelinck, G. Audran, J. B. Le
Prince, N. Larmessin, Cochinowie, Drevetowie, Tardieu i in.).
Szkoła niderlandzka stanowi jeden z najbogatszych zespo-
łów zbioru, zwłaszcza w zakresie grafiki XVI i XVII w.,
obejmując prace L. van Leydena, H. Goltziusa i rytowników
jego kręgu, ryciny grupy odtwórców P. P. Rubensa, A. van
Dycka, kilkadziesiąt prac Rembrandta oraz liczne przykłady
twórczości innych wybitniejszych peintres-graveurs (M. de
Bye, C. du Jardin, A. v. Ostade, C. Bega, C. Dusart, L. van
Uden, J. Ruysdael, A. van de Velde, A. Waterloo, J. van Os-
senbeok, R. Zeeman i in.). W bogatej liczebnie szkole niemie-
ckiej najcenniejszy zespół stanowi grafika XVI w. (A. Diirer,
L. Cranach, H. Aldegrever, M. Zasinger, A. Hirschvogel,
H. Baldung Grien, D. Hopfer, V. Solis). Szkoła angielska
reprezentowana jest głównie przez grafikę XVIII w. w naj-
bardziej charakterystycznych dla tego okresu przejawach
(miedzioryty punktowane -— F. Bartolozzi i bogata kolekcja
mezzotint — J. Mac Ardell, J. Smith, V. Green, T. Watson
i in.). Niestety szkoła angielska zubożona została w czasie
ostatniej wojny dokonaną przez hitlerowców grabieżą pe-
wnej ilości najcenniejszych rycin barwnych.
Obok zbioru graficznego placówka posiada stale uzupełnia-
ny księgozbiór z zakresu sztuki, liczący obecnie ok. 10 000
woluminów. Zaczątkiem księgozbioru była zakupiona w r.
1947 przez PAU bibłioteka po Stefanie Komornickim (ok.
5000 woluminów), obejmująca zasób odziedziczony po Ma-
rianie Sokołowskim. Cennym działem księgozbioru są fa-
chowe czasopisma obce, utrzymane w ciągłości prenumeraty.
185