DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.61725#0335
LIBER IV, CAP. XXIX
batur a populis®, quaedam aegrota advenit, quae publice
coepit omnibus referre quid sibi divinitus esset insinuatum,
quiab si hujus venerandi viri benedictione potiretur, con-
tinuo sospitatem mereretur c. Sed cum vir Domini non
adesset (nam a fidelibus abductus, eadem hora animarum
morbis consulebat in remoto) illa, quam dira angebat cala-
mitas, in Dei nomine poposcit ut ejus virga pastoralis, quam
vulgus crociam vocat, et quae pro more summotenus cur-
vabatur, dilueretur aqua, indeque potus sibi conferretur.
Tunc monachus ejusdem virgae custos et bajulus, qui et
hodie dum haec scribimus superest haec ipsa testificans,
nomine Radulfus, admirans fidem illius, precibus annuit
ejus. Abluta ergo crocia, eum illa aquam ablutionis epotassetd,
Deo volente qui suos servos mirificat, omni malo salvata
est.
CAPUT XXIX.
Item aliud de Odelrico e febricitante.
In castro quoque Augensi, quod est situm in ipso Neus-
triae ingressu, aliud pro ejus meritis Christus dominus
peregit ingens prodigium. Nam cum illo advenisset ali-
quando Gervinus, erat ibidem quidam puer nomine Odel-
ricus, qui litterisf discendis insudabat. Hic, vi febrium irre-
titus, quid de se agere posset nesciebat. Verum ubi comperit
sanctum abbatem adventasse, spe certi remedii suffultus,
adiit ejus familiares, precatur et obsecrat ut aqua, qua
sancti hominis manus ablutae forent, sibi sorbenda daretur.
At illi pietate obtenti precatis obediuntg. Lavat abbas
manus, illi aquam reponunt ; qua infirmus percepta et
a) populo A. -— b) quod A. — c) moereretur Sp. 1. — d) exoptasset
A, potasset Mab. — e) Olderico Sp. 1, 2. — f) literis A. — g) obe-
diuit A.
batur a populis®, quaedam aegrota advenit, quae publice
coepit omnibus referre quid sibi divinitus esset insinuatum,
quiab si hujus venerandi viri benedictione potiretur, con-
tinuo sospitatem mereretur c. Sed cum vir Domini non
adesset (nam a fidelibus abductus, eadem hora animarum
morbis consulebat in remoto) illa, quam dira angebat cala-
mitas, in Dei nomine poposcit ut ejus virga pastoralis, quam
vulgus crociam vocat, et quae pro more summotenus cur-
vabatur, dilueretur aqua, indeque potus sibi conferretur.
Tunc monachus ejusdem virgae custos et bajulus, qui et
hodie dum haec scribimus superest haec ipsa testificans,
nomine Radulfus, admirans fidem illius, precibus annuit
ejus. Abluta ergo crocia, eum illa aquam ablutionis epotassetd,
Deo volente qui suos servos mirificat, omni malo salvata
est.
CAPUT XXIX.
Item aliud de Odelrico e febricitante.
In castro quoque Augensi, quod est situm in ipso Neus-
triae ingressu, aliud pro ejus meritis Christus dominus
peregit ingens prodigium. Nam cum illo advenisset ali-
quando Gervinus, erat ibidem quidam puer nomine Odel-
ricus, qui litterisf discendis insudabat. Hic, vi febrium irre-
titus, quid de se agere posset nesciebat. Verum ubi comperit
sanctum abbatem adventasse, spe certi remedii suffultus,
adiit ejus familiares, precatur et obsecrat ut aqua, qua
sancti hominis manus ablutae forent, sibi sorbenda daretur.
At illi pietate obtenti precatis obediuntg. Lavat abbas
manus, illi aquam reponunt ; qua infirmus percepta et
a) populo A. -— b) quod A. — c) moereretur Sp. 1. — d) exoptasset
A, potasset Mab. — e) Olderico Sp. 1, 2. — f) literis A. — g) obe-
diuit A.