DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.53640#0501
ANNO
CHRISTI
1416.
sit minere ad curiam Romanam sumtibus suis
pro habendo licentiam praedictam ; ut sic ser-
vetur honor Dei, libertas Ecclesias, & fiat be-
neplacitum domini nostri regis , sine periculo
conscientiarum & animarum .
Sequuntur dubia fuper quibus ditia provincia non
habet deliberare in materiis anteditiis,
Super fecundo articulo de illis tribus dominis Vau-
renfi, Deaurat# , & Faiditi , qui sic volunt
remanere contra paci a & juramenta fua.
Primo, quantum tangit primum articulum de
subsidio perito, quod materia multum favora-
bilis est , propter urgentes necelsitates domini
nostri regis propter defensionem regni sui; sic-
que Ecclesia potest sibi succurrere de aliquo
portabili subsidio caritativo , & in forma , &
cum qualitatibus appositis in concessione didas
decimae nuper concessae, ut supra didum est ,
domino nostro regi per didos Praelatos; solum
tamen resultant duo dubia , super quibus est
adhuc deliberandum.
Primum dubium est quantum tangit istam
batern, 6; unum alium Clericum, notabiles vi-
ros ; & quod resistatur aliis per appellationes
& alia remedia justitias apud Concilium, & ali-
bi : vel an magis expediat ipsos tres supra no-
minatos eligere de novo, & eis taxare mode-
rata stipendia pro quatuor mensibus tantum ,
aut plus vel minus; vel si non esset expediens,
ut didi tres supra nominati remanerent , an
expediat quod remaneat pro qua ruor mensibus
& cum moderatis flipendiis ditius Vaurensis :
attento quod habet magnum portum & offi-
cium in dido Concilio , & quod adjungeretur
noviter unus abbas , & unus clericus pro tota
provincia, & pro necessiratibus, & utilitatibus
E suis procurandis in dido Concilio, & libertati-
bus conservando.
Item, quae & qualia stipendia taxabuntur ,
& an sufficiant pro Episcopo duo franci, vel
duo scuta ad plus pro die qualibet , & pro
uno Abbate duo ssoreni , & pro uno Clerico
adjungendo unum scutum pro qualibet die ,
vel viginti grossi ad plus juxta taxationem Con-
cilii Pisani .
Item, in singulis casibus adportetur ad pri-
mum Concilium potestas eligendi didas perso-
nas, ut taxandi dida vadia , & csetera agendi
quae avisabuntur pro bono universalis Eccle-
sias,
provincia Tolosana sic habeatur in contemptu,
quod illi Praslati nullam potestatem habent su-
per eam , ita sufficiant suum clerum conceden-
do talia subsidia super eam sine scitu & con-
sensu ipsius, & ea non vocata .... & tem-
pore congruo, nec aliquo modo expedata.
Secundum dubium, an sit supplicandum do-
mino nostro regi, quod tam pro isto subsidio,
quam pro aliis, si contigerint in futurum, ip-
se tenetur petere & habere prius a Sede Apo-
stolica, vel, illa vacante sanda Sede, a Con-
cilio Generali licentiam dandi & concedendi
subiidium petitum, ve! petendum, aut saltem
Primo, est quaerendum attente, quod delibe-
ratum est in Concilio Parisiensi , quod certi
mittantur per quamlibet provinciam, an expe-
diat mittere tres novos sive noviter eligendos,
vit, attento quod illi tres nunquam fuerant ele- Dscilicet unum dominum Episcopum, unum Ab-
di per didam provinciam : & licet praetende-
rent se eledos, tamen renunciaverant didas ele-
dioni &vadiis, mediante certa & magna quan-
titate pecuniae , quam habuerant a dida pro-
vincia usque ad complementum vadiorum pro
odo mensibus solutorum.
Tertius pundus in dido Parisiensi Concilio
tradatus per clerum fuit super sigillatione cer-
tarum litterarum regiarum dudum concessarum
dido clero per dominumnostrum regem, non-
dum tamen sigillatarum.
975 . vaSFte. IN COMITIIS TOLOSANI.
'mam centum quinquaginta millium scutorum A provinciam, & alias provincias non expedatas
auri: & hoc pro defensione regni sui invasi per nec evocatas tempore congruo ad didumCon-
inimicos suos Anglicos, & pro obsidione &re- —- j-- •*
cuperatione villas deHarassor. Super quo subsi-
dio petito fuit deliberatum & conclulum pera-
liquos dominos praefatos, & nonnullos alios ibi
existentes , absente, & non expedata provincia
Tolosana, quae tarde fuit vocata, & ideomis-
sus per eam Domnus Guillelmus prsedidus non
potuit esse praeiens in principio didi Concilii ,
& quod magis expediebat Ecclesiae & clero re-
gni Franciae offerre regi juvamen petitum per
modum & nomen unius decimas, quam illud of-
ferre per modum quantitatis petitae, in forma
quaestas vel subsidii: & fic fuit tunc in princi-
cilium: ex quo apparet prasjudicatum fuisse gra-
viter didas provinciae Tolosana:, & aliis simi-
libus, quod alii Praelati, qui non sunt de ista
provincia, concesserunt statimin principio Con-
cilii absque expedatione aliarum didum subsi-
dium, sive decimam pro omnibus provinciis to-
tius regni: super quo quaeritur quale remedium
sit habendum, & an expediat supplicaredomi-
no nostro regi , ut dignetur legalem oculum
suum dirigere ad bonam voluntatem, quam to-
tus clerus provincias Tolosanae habet ad eum,
& ad succurrendum pro suo possibili necessita-
v£M<vi.iiv mu i.i £,1 tibus suis ita benivole sicut pollit , aut velit
pio didi Concilii , & antequam ipse dominus B facere quaecumque alia provincia didi regni sui,
Guillelmus applicuisset , oblata domino nostro & quod nolit sustinere amplius , quod dida
regi per didos dominos Praelatos una decima
integra cum istis qualitatibus , quod levaretur
per gentes Ecclesiasticas, & quod fierent quae-
dam compulsiones quoad censuram Ecclesiasti-
cam, & quod levatores aut aliqui alii deputan-
di audirent impotentias & admitterent illas.
Secundus pundus tradati in dido Concilio
Parisiensi fuit super restabilimento personarum
missarum & mittendarum pro toto regno ad Ge-
nerale Concilium Constantiense. Super quo ap-
pundatum fuit, quod quaslibet provincia mit-
teret seu destinaret tres personas, videlicet Ar-
chiepiscopum suum, aut illo non valente ire ,
unum Episcopum, & unum Abbatem . & unum C quod de Regis beneplacito dida provincia pos-
alium notabilem virum cum eo, expensis pro-
vincias: ado tamen quantum tangebat provin-
ciam istam Tolosanam, quod Episcopus Vau-
rensis, prior Deauratas Tolofce, & d. Gerardus
Fayditi, qui, ut asserebatur , fuerant in dido
Concilio pro dida provincia Tolosana , ulte-
rius remanerent ibi ut supra ad expensas pro-
vincias. Verum didtrs de Randone in hoc ar-
ticulo , scilicet quod prasfati tres nominati ul-
terius ibi remanerent pro dida provincia non
consentiit; immo dissentiit per expreslum me-
diante publico instrumento, quod dixit in bre-
vi adportandum per Redorem de Lauriaco ; &
ordinatum dum erat Parisiis, secum adporta-
CHRISTI
1416.
sit minere ad curiam Romanam sumtibus suis
pro habendo licentiam praedictam ; ut sic ser-
vetur honor Dei, libertas Ecclesias, & fiat be-
neplacitum domini nostri regis , sine periculo
conscientiarum & animarum .
Sequuntur dubia fuper quibus ditia provincia non
habet deliberare in materiis anteditiis,
Super fecundo articulo de illis tribus dominis Vau-
renfi, Deaurat# , & Faiditi , qui sic volunt
remanere contra paci a & juramenta fua.
Primo, quantum tangit primum articulum de
subsidio perito, quod materia multum favora-
bilis est , propter urgentes necelsitates domini
nostri regis propter defensionem regni sui; sic-
que Ecclesia potest sibi succurrere de aliquo
portabili subsidio caritativo , & in forma , &
cum qualitatibus appositis in concessione didas
decimae nuper concessae, ut supra didum est ,
domino nostro regi per didos Praelatos; solum
tamen resultant duo dubia , super quibus est
adhuc deliberandum.
Primum dubium est quantum tangit istam
batern, 6; unum alium Clericum, notabiles vi-
ros ; & quod resistatur aliis per appellationes
& alia remedia justitias apud Concilium, & ali-
bi : vel an magis expediat ipsos tres supra no-
minatos eligere de novo, & eis taxare mode-
rata stipendia pro quatuor mensibus tantum ,
aut plus vel minus; vel si non esset expediens,
ut didi tres supra nominati remanerent , an
expediat quod remaneat pro qua ruor mensibus
& cum moderatis flipendiis ditius Vaurensis :
attento quod habet magnum portum & offi-
cium in dido Concilio , & quod adjungeretur
noviter unus abbas , & unus clericus pro tota
provincia, & pro necessiratibus, & utilitatibus
E suis procurandis in dido Concilio, & libertati-
bus conservando.
Item, quae & qualia stipendia taxabuntur ,
& an sufficiant pro Episcopo duo franci, vel
duo scuta ad plus pro die qualibet , & pro
uno Abbate duo ssoreni , & pro uno Clerico
adjungendo unum scutum pro qualibet die ,
vel viginti grossi ad plus juxta taxationem Con-
cilii Pisani .
Item, in singulis casibus adportetur ad pri-
mum Concilium potestas eligendi didas perso-
nas, ut taxandi dida vadia , & csetera agendi
quae avisabuntur pro bono universalis Eccle-
sias,
provincia Tolosana sic habeatur in contemptu,
quod illi Praslati nullam potestatem habent su-
per eam , ita sufficiant suum clerum conceden-
do talia subsidia super eam sine scitu & con-
sensu ipsius, & ea non vocata .... & tem-
pore congruo, nec aliquo modo expedata.
Secundum dubium, an sit supplicandum do-
mino nostro regi, quod tam pro isto subsidio,
quam pro aliis, si contigerint in futurum, ip-
se tenetur petere & habere prius a Sede Apo-
stolica, vel, illa vacante sanda Sede, a Con-
cilio Generali licentiam dandi & concedendi
subiidium petitum, ve! petendum, aut saltem
Primo, est quaerendum attente, quod delibe-
ratum est in Concilio Parisiensi , quod certi
mittantur per quamlibet provinciam, an expe-
diat mittere tres novos sive noviter eligendos,
vit, attento quod illi tres nunquam fuerant ele- Dscilicet unum dominum Episcopum, unum Ab-
di per didam provinciam : & licet praetende-
rent se eledos, tamen renunciaverant didas ele-
dioni &vadiis, mediante certa & magna quan-
titate pecuniae , quam habuerant a dida pro-
vincia usque ad complementum vadiorum pro
odo mensibus solutorum.
Tertius pundus in dido Parisiensi Concilio
tradatus per clerum fuit super sigillatione cer-
tarum litterarum regiarum dudum concessarum
dido clero per dominumnostrum regem, non-
dum tamen sigillatarum.
975 . vaSFte. IN COMITIIS TOLOSANI.
'mam centum quinquaginta millium scutorum A provinciam, & alias provincias non expedatas
auri: & hoc pro defensione regni sui invasi per nec evocatas tempore congruo ad didumCon-
inimicos suos Anglicos, & pro obsidione &re- —- j-- •*
cuperatione villas deHarassor. Super quo subsi-
dio petito fuit deliberatum & conclulum pera-
liquos dominos praefatos, & nonnullos alios ibi
existentes , absente, & non expedata provincia
Tolosana, quae tarde fuit vocata, & ideomis-
sus per eam Domnus Guillelmus prsedidus non
potuit esse praeiens in principio didi Concilii ,
& quod magis expediebat Ecclesiae & clero re-
gni Franciae offerre regi juvamen petitum per
modum & nomen unius decimas, quam illud of-
ferre per modum quantitatis petitae, in forma
quaestas vel subsidii: & fic fuit tunc in princi-
cilium: ex quo apparet prasjudicatum fuisse gra-
viter didas provinciae Tolosana:, & aliis simi-
libus, quod alii Praelati, qui non sunt de ista
provincia, concesserunt statimin principio Con-
cilii absque expedatione aliarum didum subsi-
dium, sive decimam pro omnibus provinciis to-
tius regni: super quo quaeritur quale remedium
sit habendum, & an expediat supplicaredomi-
no nostro regi , ut dignetur legalem oculum
suum dirigere ad bonam voluntatem, quam to-
tus clerus provincias Tolosanae habet ad eum,
& ad succurrendum pro suo possibili necessita-
v£M<vi.iiv mu i.i £,1 tibus suis ita benivole sicut pollit , aut velit
pio didi Concilii , & antequam ipse dominus B facere quaecumque alia provincia didi regni sui,
Guillelmus applicuisset , oblata domino nostro & quod nolit sustinere amplius , quod dida
regi per didos dominos Praelatos una decima
integra cum istis qualitatibus , quod levaretur
per gentes Ecclesiasticas, & quod fierent quae-
dam compulsiones quoad censuram Ecclesiasti-
cam, & quod levatores aut aliqui alii deputan-
di audirent impotentias & admitterent illas.
Secundus pundus tradati in dido Concilio
Parisiensi fuit super restabilimento personarum
missarum & mittendarum pro toto regno ad Ge-
nerale Concilium Constantiense. Super quo ap-
pundatum fuit, quod quaslibet provincia mit-
teret seu destinaret tres personas, videlicet Ar-
chiepiscopum suum, aut illo non valente ire ,
unum Episcopum, & unum Abbatem . & unum C quod de Regis beneplacito dida provincia pos-
alium notabilem virum cum eo, expensis pro-
vincias: ado tamen quantum tangebat provin-
ciam istam Tolosanam, quod Episcopus Vau-
rensis, prior Deauratas Tolofce, & d. Gerardus
Fayditi, qui, ut asserebatur , fuerant in dido
Concilio pro dida provincia Tolosana , ulte-
rius remanerent ibi ut supra ad expensas pro-
vincias. Verum didtrs de Randone in hoc ar-
ticulo , scilicet quod prasfati tres nominati ul-
terius ibi remanerent pro dida provincia non
consentiit; immo dissentiit per expreslum me-
diante publico instrumento, quod dixit in bre-
vi adportandum per Redorem de Lauriaco ; &
ordinatum dum erat Parisiis, secum adporta-