Melanchthon, Philipp: Erotemata Dialectices: Continentia Fere, Integram Artem, ita scripta, vt iuuentuti vtiliter proponi possint (Wittenberg, 1568)

Perplexitas,

Communis
classis falla-
ciarum pec-
cantium in
regulas coii-
sequetiarum.

409 LI SER
Ad bwnc titulum secundum non causam ut
«tufam, pertinet etiam perplexitas, quam stcuos
eant, cum contrario cause implicant animum, ne
posit alterutra partem eligcre,ut in casu lepbte,
cum dubitat, utrum uoto cogatur immolare silis
am. Quanquam autem interdum smt contrario
cause,tamen non smt pares♦
FALLACIA CONe
sequentis.
'Dottrind miuersa de argumentatione &do*
ftrina locorum, efl doftrina de bona consequcn*
tia. Nec desinitio eius planior tradi pote sl, quam
cum bene miucrsam Dialctticen intuentes, dicis
mus bonam consequentiam esse connexionem
membrorum argumenti non diserepantem ab alie
qua regula suprd tradita. Econtrd mia confe*
quentia e£t,ciim diferepat connexio ab aliqua re-
gula suprd tradita.
Etfi autem cum uicium ex rebus oritur, ettint
turbari connexionem nccesse efl, tamen sepe ui*
ciost est connexio,ubi in membris per se conside*
ratis non esl salsitas. Tales connexiones supri
breuiter diximus reprehenjione cotisequentice ree
futari. Hoc genus coUocat Aristoteles in hanc
classem, cui titulum secit sallaciam consequentis,
ut cum ex puris particularibus, aut ex puris ne*
gatiuis salsum ratiocinamur, aut alias regulas su*
pri traditas Molamus, ut:

01
c
E

jtd
i firM
I
|(l*

E

1 Eoi

fati
mtfic
ferite c


k
kh